ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ

ದಾಮಿನಿ.

(a)8

ಉನ್ಮಾದಿನಿಯು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು:- ನಿನಗೆ ಅಮ್ಮನಿಲ್ಲವೆ? ದಾಮಿನಿಗೆ
ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ದುಃಖವು ಬಂದಿತು. ಗದ್ಗದಸ್ವರದಿಂಗ– “ದೇವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ಎಂದು ಅಳತೊಡಗಿದಳ.
ಉನ್ಮಾನಿ:- “ನೋಡು:- ನಿನ್ನ ತಾಯಿಗಾಗಿ ನೀನು ಅಳುತ್ತಿರುವೆ ನನ್ನ
ತಾಯಿ ಇಂದು ನನಗೆ ದೊರೆಗಳು--ನಾನು ಅಳಬೇಡವೆ???
ಹಠಾತ್ತಾಗಿ, ವಿದ್ಯುಲ್ಲತೆಯಂತೆ, ಒಂದು ವಿಚಾರವ ದಾಮಿನಿಯ ಮನಸ್ಸಿ
ನಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯಿತು: “ಅವಳು ನನ್ನ ತಾಯಿಯಲ್ಲವೇನು?”
ಆಹುದು: ಆವಳೆ? ತಾಯಿ-ದಾಮಿಸಿ ತನ್ನವಳಾದ ತಾಯ.! ಸ್ವಾಮಿ
ಶೋಕದಿಂದ ಹುಚ್ಚಿಯಾಗಿ ಓಡಿಹೋದ್ದಳು. ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳೋ, ಎಲ್ಲಿ ದ್ದಳೊ - ಆರು ಬಲ್ಲರು? ಫೈರವಿಯಂತೆ, ಕೆಲವು ಕಾಲ, ತ್ರಿಶೂಲಧಾರಿಣಿಯಾಗಿ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು:- ಪುನತಿ ಒಹುಕಾಲದ, ಮೇಲೆ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ -) ಋತು; --- ವಾಸಿಸುವ ನೆ ವದ ಕ್ಯಾ; } ಹಿಂದಿರುಗಳ: - ೨ ಅಡ: 1, ಸವ್ರಂತ ನೋಟಗಳು; ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹರತ್ತಾಗಿ ಭಾವನೆಯುಂಟಾಂಬತು:- “ಇವಳಲ್ಲನೆ ನನ್ನ ತಾಯಿ?”
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ, ಹಿಂದಣಿಂದ ಆರೋ ತನನ್ನು ಕರೆದಂತಾಯಿತು. - ಆರೈಕೆ
ಕರೆವನ್ನು ರಮೇಶನ. ಚಿಕ್ಕತೆಯ - ದಾಮೀನಿ ಸಕಿತೆಯಾಗಿ ಹಿಂದಿರುಗಿದಳು , ಒಂದು ಬಾರಿ, ಹುಟ್ಟ ನಿಂದಿರ್ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು ಹಕ್ಕಿ ಗಲ್ಲ: ತೆರಟಿ ಹೋದಳು. ಅವಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಲೆ '- ಎಂದು ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಿದಳು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಒಂದೆರಡು ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನೂ ಮುಂದಿಟ್ಟಳು. ಪುನಂ: ಏನನೋ ಯೋಚಿಸಿ, ಹಿಂದೆ ಬಂದಳು. ನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇತಿಸಿದಳು. “ಹೆಂಗಸು ಯಾರು?"- ಎಂದು ರಮೇಶನು ಕೇಳಿದುದಕ್ಕೆ ಅನ್ಯಮನಸ್ಕಳಾ, ಏನನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಮೆತ್ತಗೆ.-“ಹಜ್ಯ” . ಎಂತ ಉತ್ತರಕೊಟ್ಟಳು.
ರಮೇಶನು ಮತ್ತೆಯಾವ ಮಾತನ್ನೂ ಆಡದೆ ಹೊರಗೆ ಹೋದನು. ದಾ
ಮಿಸಿ ಪುನಃ ಶಯನಗ್ರಹವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಳು. ಎಂಜಿನ ಮೇಲೆ ಮಲವನ್ನಿಟ್ಟು ಕೊಂಡು, ಸಿಶ್ಶಬ್ಬವಾಗಿ, ಎಷ್ಟೋ ಆತ್ತಳು, ಅಸ್ತುಟಸ್ಕರದಿಂದ, ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ, “ ಅಮ್ಮಾ” ಎಂಂದು ಕರೆದಳು, ಪಾಪ' ಎಷ್ಟೋ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೆ ಆಮ್ಮನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅಂದಿನಿಂದಲೂ, ಆರನ್ನೂ, “ ಆವಾ” ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇಂದುಹಚ್ಚಿದ ನಕ್ಷಲದಲ್ಲಿ ಮುಖವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು,