ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿದೆ
19೦
ಕರ್ನಾಟಕ ಕವಿಚರಿತೆ, [೧೬ ನೆಯ
ಇವನ ಗ್ರಂಥ
ಭಾರತ
ಇದು ಭಾಮಿನೀಷಟ್ಟಿದಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದೆ ; ಸಂಧಿ 40, ಪದ್ಯ 3736. ಇದರಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಪರ್ವದಿಂದ ಕೊನೆಯವರೆಗೆ 7 ಪರ್ವಗಳಿವೆ. ಗ್ರಂಥಕೆ ಕೃಷ್ಣರಾಜಭಾರತ ಎಂದು ಹೆಸರು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ವೆಂಕಟೇಶಸ್ತುತಿ ಇದೆ. ಬಳಿಕ ಕವಿ ಪಂಪಾವಿರೂಪಾಕ್ಷ, ಬ್ರಹ್ಮ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಗಣೇಶ, ಸರ ಸ್ವತಿ ಇವರುಗಳನ್ನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಪರ್ವಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಗದ್ಯವಿದೆ--
ಇತಿ ಶ್ರೀಮದಚಿಂತ್ಯಮಹಿಮವೆಂಕಟಪತಿಚರಣಾರವಿಂದಮಕರಂದಮಧುಪಾನ ಪುಷ್ಟವಚಷ್ಪಟ್ಟಿದೀನಿಕಾಯ ಶ್ರೀಮತ್ಕರ್ಣಾಟಕಕವಿಕುಲಸಾರ್ವಭೌಮ ತಿಮ್ಮಣ್ಣಕ ವೀಂದ್ರವಿರಚಿತಮಪ್ಪ ಕರ್ಣಾಟಕೃಷ್ಣರಾಯಭಾರತಕಧಾಮಂಜರಿಯೊಳ್.
ಈ ಗ್ರಂಥದಿಂದ ಕೆಲವು ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸಿ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ--
ಸೊರೋದಯ ಕುಕ್ಕುಟದ ಕೂಗಾಟ ಮೂಡಣ | ದಿಕ್ಕಿನೆಲರೆಡೆಯಾಟ ಮರದುದಿ |ವಕ್ಕಿಗಳ ಪರಿಪರಿಯ ಚಿಲಿಪಿಲಿರವದ ಚೀಪಾಟ || ಜಕ್ಕವಕ್ಕಿಯ ಕೂಟ ಕಮಲದ | ಸೊಕ್ಕುದುಂಬಿಯ ಬೇಟವೆಣ್ದೆನೆ |ಮಿಕ್ಕ ಕತ್ತಲೆಯೋಟವೆಸೆದುದು ರವಿಯ ಬರವಿನಲಿ ||
ಚಂದ್ರೋದಯ
ವರನಿಶಾಕರನುದಯಧರಣೀ | ಧರದ ಶಿಖರಬಟಿ'ಯ.ಜೇನಿನ |
ಹರೆಯವೋಲಿರುಳೆಂಬ ಬೇಡನು ತೆಗೆಯುತಿರಲದನು || ಸುರಿವ ಮಧುವಿನತೆಳಿದೊಳೆಸೆದುವು | ಸರಸಿಜಾರಿಯ ಕಿರಣಗಳು ಬೆಂ | ಬರಿವ ಮಧುಮಕ್ಷುಗಳೆವುಡುನಿಕರವೊಪ್ಪಿದುವು ||
ವಸಂತ
ಕವಿದು ತೆಂಕಣಗಾಳಿಯೆಂದೆನಿ | ಸುವ ಮಹಾತಸ್ಕರನು ವರವನ |
ಯುವತಿಯಂಗದ ಕ೦ರಭೂಷವಳಿಯ ಕೀಳುತಿರೆ ||
ಅವನಿಗುದಿಂದ ಹೊನ್ನ ತಾಳಿಗ | ಳವೊಲು ಹಣ್ಣೆಲೆಗಳು ವಿರಾಜಿಸಿ | ದುವು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿಯವನು ಕೋಗಿಲೆಯಾಗ ಕೂಗಿದುದು||
