ಪುಟ:ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ ಸಂಪುಟ ೩.djvu/೧೧೪

ಕರ್ಣಟಕ ನಂದಿನಿ. ನಾನು ಸ್ವರ್ಗಿ ಯವಾದ ಆವುದೋ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಆನಂದಾ ದಿವ್ಯ-ನೀನೆಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆನ್ನುವೆ? ನುಭವವನ್ನು ಅಭಿಲಷಿಸುತ್ತ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಊರ್ಧ್ವ ನಾನು - ನಾನು ಸದಾನಂದ ಪ್ರಾಸಾದಕ್ಕೆ? ಮುಖಿಯಾಗಿ ನಿಂತನು. ದಿವ್ಯ -ಆ ನಿನ್ನ ಆಶೆಯು ಸದ್ಯದಲ್ಲಿ ದುಸ್ತರ. ಮತ್ತೂಮ್ಮೆ ಅದೇ ಕಂಠದಿಂದಲೇ, ನನಗೆ ಸವಿಾಪದಲ್ಲಿ ನಾನು ಆಶಾಭಂಗದಿಂದಾದ ದುಃಖಾತಿರೇಕದಿ೦ದ ನಿಶ್ಚ ಯೇ- 'ಪಶ್ಯ, ವತ್ಸೆ, ಮಾಂ ಪ..” ಎಂದು ಹೇಳಿದಂತೆ) ಜ್ವತೆಯಾಗಿ ಕೆಳಗೆಬಿದ್ರೆ ನು ದಿವ್ಯಪುರುಷನು ನನ್ನ ಕೈ ಯಿತು, ನನ್ನ ಶರೀರಾದ್ಯಂತವೂ, ಕೋಮಾಂಚಿತವ`ದದು ಹಿಡಿದೆತ್ತಿ -ವತ್ಸೆ ! ಭಯವನ್ನು ಬಿಡು ನಿರಾಶಳಾಗಬೇಡ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ನನ್ನ ಒಲವೈ ಪವಿತ ತವವಾದ ಆವರೋ ನಿನ್ನಿಚ್ಛೆಯಂತೆಯೇ ಈ ಅಂಧಕಾರವನ್ನೂ ದಾಟದೆ, ಆನಂದ ವಸ್ತು ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಹೊಂದಿ ನನ್ನನ್ನು ಆ ಆನಸನು ಸ್ವ.೯ ಧಾವವನ್ನ ಸೇರುವೆ ” ನಾನು ಆತುರದಿಂದ ಕೇಳಿದೆನು - ಯವಾದ ಆನಂದ`ನುಭವದಿ೦ದ ಕ೦ಪಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿ (t ಗುರುದೇವ, ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ನನಗಾ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿ ತು, ಭುಂತಳಂತ ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಯನ್ನೂ ನೀಡಿದೆ, ಸಿ” ದಿವ್ಯಪುರುಷನು ನನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಕಿರುನಗೆಯಿಂದ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ದಿವ್ಯಪ್ರಕಾಶವಾಗಿದ್ದಿತು, ನನ್ನ ಎ:೦ದೆ ಅತ್ಯದ ತ ಜಗತ್ತೇ ಆನಂದಲಹರಿಯಲ್ಲ ಸೇರಿ ನಲಿದಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ತೇಜೋಮಯವಾದ ದಿವ್ಯನಿಗ್ರಹವೊಂದು `ತ್ಯಾರ ನು, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಂದಸ್ಮಿತವದನಾರವಿಂದವನ್ನು ಅಲು ವಾಗಿದೆ ಮರ್ತಿಯೆ ೦ದತಿ ಸರ್ವ ವಾದುದಲ್ಲ ತೋ ಗಾಡಿಸುತ್ತ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಹೇಳತೊಡಗಿದನು. ತಿರ್ಮಯ ಮೂರ್ತಿ ಆ ತೇಜಸ್ಟ್ ಮಾತ್ರ ತಿಜ್ಞವದ ದಾ ನಾನು, ಆತನ ಅಮೋಘವಾದ, ಅತ್ಯದ್ಭತವಾದ, ಆ ಗಿರಲ್ಲ. ೫೦ತವು ಆಹ್ಲಾದದ.ಕವೂ ಆದ ತೇ ಜ' ದಿವ್ಯಭಷಣದ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಸೂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶಬ್ದದ - ನಾನು ಮಾತನಾಡುವಂತಿರಲಿ... ಸಂತೋ ಪಾಧಿಕ ಏ:ದ ಅರ್ಧ ವನ್ನಾ ದರೂ ಗ್ರಹಿಸಲರಿಯದವಳಾಗಿದ್ದೆನು, ಆದರೂ ಲೋ ಏನೋ ನನಗೆ ಅತಿಶಯ, ಕಷ್ಟಬೋ ಧುಕ.ಗೆ ಆ ಸುಮನೋಹರ ಕಂಠದಿಂದ ಹೊರಹೊರಟ ವಾಗಮ್ಮತ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟೆನು ದಿವ್ಯಪುರುಷನು ಕರ ಣಾರಸವ್ಯಂಜಕರ ಸೇಚನದಿಂದ ಆವುದೋ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಶಕ್ತಿಯು ನನ್ನ ದಿ೦ದ ನನ್ನ ನ್ನು ಕ೦ತು, ಮತ್ತೆ, ಕಿವರ್ಧ೦ ೬ಕ್ಕ ಸಿ? " ಆತ್ಮನಲ್ಲಿ ಸೇರಿ ನನ್ನ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು, ನಾನು ಎಂದ. ಬೆಸಗೊ೦ಡನು. ಉಸಿರಾಡದೆ, ಎವೆ... ಆದೆ, ಕೇಳುತ್ತ ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಿ - ನನಗೆ ಅದು ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದೆ ~ ಜೈನ, ಮಖಾಪುರುಷನು ಮಂದಸ್ಮಿತವದನನಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಭಗರ್ವ' ನಾನು ಅಜ್ಞಾನಿ, ನನಗೆ ಗೀರ್ವಣಭ`ಸೆಖೆ ಕುರಿತ - ವತ್ಸೆ ! ಒಕೆ, ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವೆ? ಮತ ಅರ್ಧಗ್ರಹಣ ಶಕ್ತಿಲದ. "ದಿವ್ಯಪುರುಷನ ನನ್ನ ಕುರಿತು ನಾಡು ” ಎಂದನು. ಮುಸಿನಗುತ್ತ- ಅದೇ ಕ೦ರದಿಂದಲೇ ಹೀಗೆ ಕೇಳಿದ..ನಾನು ಗೆದ್ದ ದಕ್ಕರದಿಂದ- « ಭಗರ್ವ, ಏನು ಹೇಳಲಿ? « ವತ್ಸ ! ನಿನಗೆ ತಿಳಿವಂತೆಯೇ ಹೇಳವೆನ., ಹೇಳು, ನೀನು ತಮ್ಮ ಅಮೋಘವಾದ ವಾಕ್ಷಗಳ ತತ್ವಾರ್ಧವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸು ಏತಕ್ಕೋಸ್ಕರ ದ.:ಜಿಸುವೆ? ಈ ವಷ್ಣ ಭಾಗ್ಯವು ನನಗಿನ್ನೂ ಲಭ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ. ಗೀರ್ವಾಣ ನಾನು, ಭಗರ್ವ, ಈಗ ನಾನು ಎಲ್ಲಿರುವೆನು? ” ವಾಣಿಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆಗ್ರಹಗೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಬಹುದೂರ ದಿವ್ಯ -ನೀನು ಭವಕನನದ, ರೋಮಾಂಧಕ ರದ, ಅಭಿ ದಲ್ಲಿಟ್ಟಿರುವಳು.” ಮಾನಕೂಪದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿರಾ? ಮಹಾಪುರುಷನು ಕನಿಕರದಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆಯಮೇಲೆ ತನ್ನ ನಾನು -ನನ್ನ ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಯೇನಾಗಿದೆ? ವರದ ಹಸ್ತವನ್ನಿರಿಸಿ, ಹೇಳಿದನು - ದಿವ್ಯ:--ಕ್ರೋಧಾದಿ ಕೂತವಗಂಗಳಿಂದ ಅಧಿಕಬಾಧೆ 1 ವತ್ನ' ನೀನು ಗೀರ್ವಾಣವಾಣಿಯನ್ನು ಪ್ರಸನ್ನಳಾಗಿ ಹೊಂದಿ, ಜೀವನಸ೦ಶಯದಲ್ಲಿ, ಶೋಕಾನಲವಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ನನ್ನ ನಿಜಸ್ವರೂಪ ಗುಣಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಬಿದ್ದು ತಪಿಸುತ್ತಿರುವೆ. ರೆ! ನನ್ನ ಗುಣಗಳ ಅನುಭವಲಾಭವನ್ನು ಹೊಂದದೆ, ನನ್ನ ನಾನು-ದೇವ, ಈಗ ಚಂದ್ರೋದಯವಾಗಿರುವುದೇನು? ಸ್ವರೂಪ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯದೆ, ನಿನ್ನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಾನವಾದ ದಿವ್ಯ-ಚಂದ್ರದಯವೆಂತಾಗಬೇಕು ವತ್ಸೆ, ಇನ್ನೂ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಧಾಮವನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.” ಅಭ್ಯ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಚಾರ ಜ್ಞಾನವುಂಟಾಗಿಲ್ಲವಷ್ಟೆ? ಸಿಸು, ವತ್ಸೆ, ದೃಢಚಿತ್ತದಿಂದ ಗೀರ್ವಾಣವಾಣಿಯ ಪ್ರಸನ್ನ ನಾನು'-ಹಾಗಾದರೆ, ಭಗರ್ವ: ಈ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ತೆಯನ್ನು ಪಡೆದು, ಆಮೂಲಕ ನನ್ನ ನೆಲೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ದಟಹೋಗುವುದು ಹೇಗೆ? ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಿ? ಬಿಡದೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡು. ಆಗ ನಾನು ನಿನ್ನವನಾಗುವೆನ್ನು