ಆಧುನpಸಹ ಆತನಿಗೆ ಕಟ್ಟಳು. ಆಗ ಆತನು ಅವಳ ಕಡೆಗೆ ಉದ್ದೇಶಚಿತ್ರ ರಘುನಾಥನು ಆಕಾಶವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ತಲೆಯಮೇಲೆ ನಾಗಿ ನೋಡಿದನು, ನಾಲ್ಕು ಕಣ್ಣುಗಳೂ ಒಂದಾದವು, ಅವಳ ಕೈಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡು ತನ್ನಲ್ಲಿ ತಾನು ಹೀಗೆ ಮತ ಮುಖ ಮಂಡಲವು ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ಕಂಪೇರಿತು, ಅನಂತರ ನಾಡಿಕೊಂಡನು.- ಭಗವಂತನೇ! ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾರು. ಅವಳು ತಲೆಯನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಕ್ಕೆ ಹೋದಳು. ತಪ್ಪದೆ ಕೃತಾರ್ಥನಾಗುವೆನು, ಮನುಷ್ಯನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾದ ರಘುನಾಥನೂ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದನು. ಯಶಸ್ಸು ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಬಾರದೆ ಹೋಗುವುದೇ? ದವತರ ಕೈಯನ್ನು ತೊಳೆಯಲು ಸರಳೆಯು ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದು ಆರಾ ! ನನಗೆ ನೀವು ಸಹಾಯಮಾಡಿ, ನಾನು ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಕೊಂಡು ಬಂದಳು. ರಘುನಾಥನು ರಸಿಕನಲ್ಲ. ಈ ವೇಳೆ ಹೆಸರನ್ನು ಉಳಿಸಿರುವೆನು, ಸರಳೆ ? ಆಗ ನಾನು ನಿನಗೆ ಯೋಗ್ಯ ಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಮುಖವನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವರ್ಣ ನಾಗದೆ ಇರುವೆನೆ? ಈ ದಿನದ ವಿಚಾರವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿನಗೆ ಕಂಕಣ ವಿಭೂಷಿತವಾದ ಅವಳ ಕೈ ಮಾತ್ರ ಸ್ಪರ್ಶವಾಯಿ 'ತ.. ಕಥೆಯಾಗಿ ಹೇಳುವೆನು ಆನಂತರ ನಿನ್ನ ಸ೦ದರವಾದ ಹಸ್ತಗ ರಘುನಾಥನು ನಿಟ್ಟುಸಿರುಬಿಟ್ಟನು. ಆತನಿಗೆ ಹಾಸಗೆಯ ಳನ್ನು ಈ ಕಾತರವಾದ ನನ್ನ ಹಸ್ತಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಸಿದ್ಧವಾಯಿತು ಆದರೆ ಅವನು ಮಲಗಲಿಲ್ಲ. ಬಾಗಿಲನ್ನು ನಿನ್ನ' ತನುಲತೆಯು ಕೆ೦ಪಿಸುತ್ತಿರಲು ನಿನ್ನ ನ್ನು ಆಲಿಂಗಿಸಿ ತರದು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಹೂ ವಿನ ತೋಟದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸ ಕೊ೦ಡು, ನಿನ್ನ ಮಧುರಾಧರ..........”ರಘುನಾಥಾ, ತೊಡಗಿದನು. ಓ, ರಘುನಾಧಾ ! ಉನ್ಮತ್ತನಾಗಬೇಡ,.......••••••••, " - ನಕ್ಷತ್ರದಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ನಭೋಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಎವೆಯಿ ಆನಂತರ ರಘುನಾದನು ಹೇಗೋ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿ ಕದೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಆ ತರುಣಯೋಧನು ಏನನ್ನೂ ಚಿಂತಿಸು ಕೊಂಡು ವುಂದಿರಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದನು. ಮಧ್ಯವರ್ಗದಲ್ಲಿ ತಿದ್ದನು. ಕ್ರಮಕ್ರಮವಾಗಿ ಕತ್ತಲೆಯು ದಟ್ಟವಾಗಿ ಒಂದು ಹಾರವೂ ಎರಡು ಮುತ್ತುಗಳೂ ಹವಳದ ಹಾರವೂ ತೋರಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಲೋಕವೆಲ್ಲವೂ ನಿದ್ರಾವಸ್ಥೆಯ ಒಂದು ಕಡೆ ಕೊಚ್ಚಿನಂತೆ ಬಿದ್ದಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಗಮನಿಸಿ ಲ್ಲಿದ್ದಿತು, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ನೀರವ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ! ನಿಷ್ಪಂದ : ಚಾವ ನೋಡಿದನು, ಸಾಯಂಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸರಳೆಯ ಕಂಠದಲ್ಲಿ ಆಹಾರ ಜಾವಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಲ್ಪಡುವ ಘಂಟಾರವದಿಂದ ನಿಶ್ಯಬ್ದವಾಗಿರುವ ಗಳು ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು, ಅವಳ ಅಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದಲೇ ಪರ್ವತಗಳು ಕೂಡ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವು, ಆದರೆ ನನ್ನ ಕೆಳಗೆ ಅವು ಬಿದ್ದಿದ್ದುವು, ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ರಘುನಾಥನು ಕಥಾನಾಯಕನಾದರೋ ಬಗೆಬಗೆಯ ಚಿಂತಾಮಗ್ನನಾಗಿ ಆಕಾಶದ ಕಡೆಗೆ ನೋಡುತ್ತಾ-ದೈವವೇ! ನನ್ನ ಆಶಯು ದ್ದನು. “ಆರಾತಿ ತಾನು ಉದ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಏಕಾಕಿ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನೆಂಬು ಸಫಲವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲನೆಯ ಶುಭಸೂಚನೆಯೇ ಇದು.' ದನ್ನೇ ಆತನು ತಿಳಿಯನು, ಈ ವರೆಗೂ ರಘುನಾದನು ಎಂದು ತನ್ನಲ್ಲಿ ತಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡನು. ಬಾಲನೇ! ಆದರೆ ಆಕಸ್ಮಿತವಾಗಿ ಆತನಿಗೆ ಶಾಂತಜೀವಿತಾಕಾಶ
- ತರುವಾಯ ಹಾರವನ್ನು ವಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ರಘುನಾ ದಲ್ಲಿ ನೂತನಕಾಂತಿಯು ವ್ಯಾಪಿಸಿತು, ಅವನ ಮನೋವೃತ್ತಿ ಧನು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದನು, ಮರುದಿನ ಸೂರ್ಯನು ಉದಯಿ ಬದಲಾಯಿತು, ಆನಂದಮಯಿಯಾದ ಆರಾಜಕುಮಾರಿಯು ಸುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಜನಾರ್ದನದೇವನು ಬಂದು, ಆತನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತ ಬಂದಳು, ಆ ಅವಳ ಸೊಬಗು, ರೊಡನೆ ಈಗಿನ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ವಿಜಯವೂ ಸ್ವಜಾತಿಯವರೆ ಆ ಮಧುರಾಧರ, ಆ ನಿಬಿಡವಾದ ಕೇಶಶಿ, ಆ ದುಂಡಾದ ಡನೆ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಪರಾಜಯವೂ ಉಂಟಾಗುವುದು ಕೈಗಳು-ಆ ವಿಶಾಲವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು, ಆ ಲಾವಣ್ಯವು ಇವೆಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು, ದುರ್ಗವನ್ನು ಬಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಆತನ ಇದಿರಿಗೆ ಇತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದಂತಾದುವು, ರಘುನಾಥನು ಸರಳಚ್ಚಾಲೆಯನ್ನು ಕಂಡನು, ಹಿಂದಿನಂತಯೇ' ರಘುನಾಧಾ! ಆ ಸುಂದರಿ ನಿನ್ನವಳಾಗುವಳೇ? ನೀನು ಸಾಮಾ |
ಸರಳಬಾಲೆಯು ಪುಷ್ಪಗಳನ್ನು ತರಲು ಹೂದೋಟಕ್ಕೆ ನ್ಯನು, ಹವಾಲ್ದಾರನು, ಜನಾರ್ದನನು ಕುಲೀನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು, ಹೋದಳು. ರಘುನಾಥನು ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲನೆ ಆ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಸೇರಿ 'ಆತನ ಪ್ರಿಯಶ್ರುತ್ರಿಯನ್ನು ರಾಜರುಕೂಡ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸತಕ್ಕವ ಹೃದಯೋದ್ವೇಗವನ್ನು ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಡುಗುತ್ತಿರುವ ರಾಗಿರುವರು, ನೀನೇಕೆ ಈ ವಿಧವಾಗಿ 'ಪ್ರಧಾತೂಂದರ ಕಂಠದಿಂದ-ಭದ್ರೆ! ರಾತ್ರಿ ಈ ಹಾರವು ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು, ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ? ರಘುನಾಥಾ ! ಈ ವ್ಯರ್ಥಪ್ರಸ್ಥೆಯಿಂದೇಕೆ ಇದನ್ನು ಕೊಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದೆನು, ಅಪರಿಚಿತನ ಕಡತ ಬಳಲುವ? ಆಗಲಿ, ಯೌವನದಲ್ಲ ಆಶಯೇ ಪ್ರಬಲವಾಗಿರು ಯನ್ನು ಮನ್ನಿಸಬೇಕು,” ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ವುದು, ನಾವು ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ನಿರಾಶಹೊಂದುವುದಿಲ್ಲ; ಅಸಾಧ್ಯು ಆ ವಿನಯ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಸರಳೆಯು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಎಡುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿ ತೋರುವುದು. ನೋಡಲು ಆ ಪ್ರಾಯದ ಸೊಬಗು ಗೊತ್ತಾಯಿತು, ಆಗ
