ರಘುನಾಥಸಿಂಹ
- ೨೭
ಗಳಲ್ಲಿಯ, ಹಗಲಿರುಳನ್ನದೆ ಸಿದೊಡನೆ ಸಂಚರಿಸಿದವರಾರು? ತಂದಾಗ ಪ್ರಭುಗಳು ಪ್ರಸನ್ನ ರಾಗಿ ನನಗೆ ಬಹುಮಾನಕೊಡು ಗತಿಸಿದ ಬಾಚಿಯು. ಆಶಾಜಿಯ ಈ ವಾಸನ, ಅಲ್ಲವೆ? ವುದಾಗಿ ವಾಗ್ದಾನಮಾಡಿದ್ದೀರಿ. ಬಶಿಬಿಯು ನಿಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು, ವ್ಯತಿಹ ೦ಗಿದ ಶಿವಾಜಿ, – ಇದೇ ನಿನಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯವೇ? ಆತಿ ನಲ್ಲವೆ? ನನಗೂ ಅದೇ ಕೆಲಿಕೆ, ಅಪ್ಪಣೆಕೊಡಿರಿ, ನಾವು ಕಷ್ಟ ವಾದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಹೊರಟ ನಿಮ್ಮ ಸಂಗಡ ಬರುವೆವು, ಜಯವುಂಟಾದರೆ ಪ್ರಭುಗಳು ರಲು ಬಹುಮಾನಕೇಳಲ. ಒಂದೆಯಾ ? ಅವರ ಆನಂಗವನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷ ಪಡಲ, : ೧ರು ರಘು'- ಪ್ರಭು { ಸಮಯವೆಂದು ತಿಳಿದೇ ಬಂದೆನು, ಆಗ್ರ ವೇಳೆ ಅವರಿಗೆ ಕೇಡ.೦೬ಟಾದರೆ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದು ಹಿಸಬಾರದು, ನನ್ನನ್ನೂ ತಮ್ಮ ಸಂಗಡ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಏನುಲಾಭ? ರಾಜ್ಯ ತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಹೋಗುವುದೇ ನನಗೆ ಬಹುಮಾನ, ಅಪ್ಪಣೆಯಾದರೆ ಇಪ್ಪ ನಮಗೆ ಎ ಪ್ರೀಶಕ್ತಿ ಸಾಲದು, ಸಹತರರಾಗ ನಮ್ಮನ್ನು ತೃದು ಮಾವಳರೆ ಡವೆ ಈ ನೃತ್ಯನು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಬರಲು ಮಾತ್ರ ಮೋಸ ಇಡಿಸಿ ಹೋಗಬೇಡಿರಿ.” ಎಂದ ಹೈ-ಳು ಸಿದ್ದನthರುವನ.. ಧ್ವಂತೆಯೇ , ಅ ವನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ಸುರಿಯಿತು. - ಶಿವಾಜಿ -ರಜಪೂತ ತರುಣನೇ! ಮನಃಪೂರ್ವಕವಾಗಿ - ಶಿವ• - ಅಣ್ಣ೦ಬರೆ! ನಿಮಗೆ ಕೊಡಬರುವದೇನು? .ಕೆ ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳನೆ? ಈ ತಾರುಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಬೇಗಹ ೦ಟ. ವನ, ಕಳೆದ ಗೊಳ್ಳಲು ಉತ್ಸಾಹಿತನಾಗಿರುವೆಯಾ? ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ ಶಿವಾಜಿಯ , ಆ ಬಳಿಕ ಶುದಾ೦ತವರಕ್ಕೆ ರಘು'--ದೇವ ! ತಮ್ಮ ಟೂ ತೆಲ್ಲ ಒಂದರೆ ಪ್ರಾಣ ಹೋದಸ: ಒಬಾಯಿಯು ಒಬ್ಬಳೇ ಕುಳಿತು ಮಗನಿಗೆ ಹೋಗುವುದಂಬ ಭಯವು ನನಲ್ಲಿ ಒಂದು ವೇಳೆ ನಾನು ವಿಪತ್ತು ಬಾರದಿರಲೆಂದು ಭವಾನಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸ ವ್ಯತನಾದು» ನನTi: ದುಃಖಿಸುವವರು ಈ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದಳು, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಿವಾ?ಯು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಗಿ ಯಾರೂ ಇಸ್ತ್ರಿ, ಪ್ರಮವನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸುವುದೇ ನನ್ನ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ.- ( ಮಾ! ಗಯಜಮ್ಮ ಆಶೀರ್ವಾದಮಾಡಿ CLವನದ ಮುಖ್ಯಗ•, ಅಪ್ಪಣಕೆ ಡು, ” ಎಂದು ಕೇಳಿದನು - ಸಿವಾ..ಯ: ಕವನ ಮುಖವನ್ನು ನೋ ಡಿ ಕಿರುನಗೆಯಿಂದ ಜೀಜೀ - ಮಗ;' ನಿನ್ನ ಕಷ್ಟಗಳ ಸಂಚಾರವಾಗಿ ಅಂಗಿಕಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದನು : ನಧನು ವಿನಯ ಈ ದೀನಳದ ಖವ ಸಂದಿಗೆ ಕೊನೆ: “ಇವ್ರದೆ ? ಏಂದ ವ ಏಸಿ ಕೂಡಲೇ ತನ್ನ ಕುದರೆಯ'ನ ಹತ್ತಿ, ಸೈನಿ - ಶಿವಾಂ - ಅವ°: : ಹೈ ಆವಾಸ್ ದ ಒಲcದ ನಾನು ಕತೆ: ಡನೆ ಸೇಕೊಂಡನು. ಯಾರಾದರ. ತಿಳಿಯುವರೆಂಬ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಸಿ ಗತ್ತಿನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಬರಲಿಲ್ಲ” »೦ತೆ: ತಹ ಭೀತಿ, ದ ಗೆದ್ದಸಿಲ್ಲದೆಯ ಬೆಳಕಿಲ್ಲದೆ ಗು೦ವಾಗಿ ಯುದ್ದಗಲ್ಲ ಜಯKR oಒನ.? ಈಗಲೂ ಯೇ ಹೈ ಮದೆಯ ಒಬ್ಬ ಗಬ್ಬರು ಸೇರದೆ, ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗಿ ನಿನ್ನ ಅನ್ರ್ವಾ ದ ಬಲದಿಂದ ಪ್ರತtಾರನಾ : ಒರೆನೆಂದು ಹೋಗಿ ಹೂನೆಗೆ ಪೂನನಗರೆದ ಹೂರಗಿ ಒಂದು ತೋಟ ನಂಬಿದ ನನ್ನು ದಸೇರಿದರು, ರಘುನಾಧವು ನೆರಳಿನಂತೆ ಪ್ರಭುವನ್ನು - ಬಿ: ಯಾ' ೨ರ್ಳಿ ಯು ಸ್ಮ: ತನಾಗು ದೇಸಿ ಹಿಂಬಾಒಸಿ ನು. ಯು ನಿನ್ನ ಈ ಸ , ” »೦ದು ಆಶೀ ರ್ವ ಏಸಿ ಇದಡತಿ, ಅಂಧಕಾರವು ದಟ್ಟವಾಗುತ್ತ ಬಂದಿತು ಆ ನಿಶಾವರು ಬೀಳೆ ಟ್ಟಳ. ತಸಿ ಆ ೦೧ನವನದ ನಡುವೆ ವರಮರಧ್ವನಿಮಾಡತ್ತಿದ್ದನು. - ಶಿವಾಜಿಯ ಮತೆಯ ಅಪ್ಪಣೆಕೊಂಬ ಒಗು ನಿತ್ಯ ಕ್ರಮ ವಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ತ ಹೋದರೆ ಕಗ್ಗತ್ತಲೆ ವಾಗಿ ಕುದುರೆಯದವ.. ಸೈನಿಕರೆಲ್ಲರ , ಸಿದ್ದರಾ: ಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೇನ ಕಾಣಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಣಗಿದ ಎಲೆಗಳು ದ ರು ಸೈನ್ಯಗೆ ,ಡನ 3 1೧ಖ, ದ ಗ ದಹೊರಗೆ ಹೊರ ಬೀಳುವ ಧ್ವನಿಹೊರತು ಮತ್ತವ ಶಬ್ಬವೂ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತ ಟನು. ಲಿಲ್ಲ. ದುರ್ಗದ ದ್ವಾರವನ ದಾಟುವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಯು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಪೂನಾನಗರದಲ್ಲಿ ಸದ್ದಡಗಿತು; ದೀಪಗ ವಕ ಯೋ ಧನು ಶಿವಾ .ಖು ಏರಿಗೆ ಮಸ್ಕರದ, ಕಾಚಿ ತಬ್ಧವೂ ಅರಿಹೋದವು, ಜನರೆಲ್ಲರೂ ನಿದ್ರಾವಶರಾಗಿರಲು ದನು, ಶಿವಾಜಿಯು ಅವನ ಕೈಹಿಡಿದು- ರಘನಾಧಬೇ! ಸಿಬ್ಬವಾಗಿದ್ದ ಆ ನಗರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಧ್ವನಿಯ ನಿನ್ನ ಅಪೇಕ್ಷೆಯೇನು? ” ಎಂದು ಕೇಳಿದನು. ನಿಡ ನೆಡುವೆ ನಾಯಿಗಳ ಗೊಳ್ಳೆಂಬಶಬ್ಬವೂ ಮಾತ್ರ ವಾಯು ರಘು:-ದೇವಾ ! ತೋರಣದುರ್ಗ ದಿಂದ ಪತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ
