ಅಕ್ಕ ನೀ ಸುಮ್ಮನಿರೆ ಆದರೆ ಕಳ್ಳ । ಸಿಕ್ಕದೆ ಪೋಪನೇನೆ ।
ದಕ್ಕದು ಕಳವುಹಾದರವೆರಡಕು ಸಣ್ಣ ।
ಮಕ್ಕಳಾದರು ಕಂಡು ಸೊಕ್ಕ ಮುರಿಯಬೇಕು ॥
ಮರುದಿನ ಬೆಳಗಾಗಲು ಮತ್ತೊಬ್ಬಳು ತುರುಗೆಲಸದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಚಿಣ್ಣ ಕೃಷ್ಣನು
ಮಿಣ್ಣನೆ ಮನೆಯೊಳ ಹೊಕ್ಕು 'ಕೆನೆ ಮೊಸರ ಸುರಿದೋಡು'ವುದನ್ನು ಕಂಡು ಓಡಿಬಂದು
ನೆರೆಮನೆಯ ಸಖಿಯೊಡನೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ :
ಝಂಪೆ :
ಅಕ್ಕ ಕೇಳೀ ಕೇರಿ ಒಕ್ಕಲೊಳು ಕಳುವವರು ।
ಮಕ್ಕಳೊಳಗಲ್ಲದೆ ಬೇರೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ ॥
ನಂದಗೋಪ ಯಶೋದೆ ಕಂದನಲ್ಲದೆ ಮನೆಗೆ ।
ಬಂದು ಕಳುವವರಿಲ್ಲ ಬದಲೊಬ್ಬರಲ್ಲ ।
ಅರಸುಗಳ ಬಾಲಕರು ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದರೆ ।
ಪರರೊಡನೆ ಪೇಳ್ವರದ ಪರಿಹರಿಪರಿಲ್ಲ ॥
'ಬೇಲಿಯೇ ಬೆಳೆ ತಿಂದು ಕೆಡಿಸಿದರೆ ನಾವಿನ್ನು ಹೇಗೆ ಬದುಕಲಿ? ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನ ಚಿಣ್ಣಾಟವನ್ನು ದೂರಲು ಅರಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಬಂದವರನ್ನು ಕಂಡು ಗೋಪಿಯು 'ಊಟ ಮೀಹಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡರು ಬಂದಡರಿತೆ ಏನಿರವ್ವ । ಬಲು । ಕಾಟಕ, ಜನರಿಂದ ಕನವು ಬಂದೆಸಗಿತೆ ಏನಿರವ್ವ?' ಎಂದು ಎಲ್ಲರೊಟ್ಟಾಗಿ ಬಂದ ಕಾರಣವನ್ನು ಕೇಳಲು ಅವರು ಕಳ್ಳ ಕೃಷ್ಣನಾಟಗಳನ್ನು ಮುದದಿಂದ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ :
ಮಟ್ಟೆ ತಾಳ :
ಕೇಳೆ ಗೋಪಿ ರಂಗನಾಟವ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಾವು ।
ಹೇಳದಿರುವುದುಚಿತವಲ್ಲ ಪೇಳ್ವರಿಷ್ಟು ಕಾರ್ಯವಿಲ್ಲ ॥
ಸರಿಯ ರಾತ್ರಿಯೊಳಗೆ ಬಾಗಿಲ್ಕುರಿಯಲಾಗಿ ಬೆದರಿ ಕದವ ।
ತೆರೆಯಲೊಳಗೆ ಬಂದು ನಾ । ವರಿಯದಂತೆ ಹಾಲು ಮೊಸರ ।
ಸುರಿಯಲದರ ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಾವಿರಲು ಸ ।
ಕರೆಯ ಕದ್ದು ಮಲುವ ಗಮ್ಮ । ನನಗುತ ಮೇ ।
ಗರಿಯ ಮಾಡಿ ಬಿಡುವ ನಮ್ಮ । ನೆ-ನೀ ಕರುಣದಿಂದ ॥ ಕೇಳೆ-
ಅಟ್ಟಿದ ಮೇಲಡಗಿಸಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟರದರ ಬುಡಕೆ ಕೋಲ ।
ಲಿಟ್ಟು ತೂತುಮಾಡಿ ಬಂ । ದಷ್ಟು ಬಾಯನಿಟ್ಟು ಸವಿಯು ।
ತೊಟ್ಟಿನವರ ಕರೆದು ಕೊಡುವ । ನು ಬೆದರಿಸೆ ಕ ।
ಲ್ಲಿಟ್ಟು, ಭಾಂಡಗಳನೆ ಒಡೆವ । ನುಸತಿಪತಿಯರ ।
ಜುಟ್ಟುಜುಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿಬಿಡುವ । ನುನೀ ಕರುಣದಿಂದ ॥ ಕೇಳೆ-
'ಸಂಜೆಯೊಳಂಗಳಕಿಳಿಯದ ಬಾಲ'ನ ಮೇಲೆ ಸಲ್ಲದ ದೂರುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ ಗೋಪಿಯು ನಂಬುವಳೆ? ಅವಳು ಪರಿಹಾಸದಿಂದ...:
