ಪುಟ:ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಗ್ರಂಥ.djvu/೧೧೩

, , , , , , , , , ೧೧೬ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ! ಸಾರನು ಹುಡತಿಯನ್ನು ಓಡಿಸುವ, `೧' ದಣಡುಗೆ ಇರ್ಬಸಾತವಾಗಿ “ಖುದವಳ ~ರ ದಿನಾ, ವ - • ?' : * : -- ಆ ರ . ಪುತ್ರನಾದ ಅತಿ ದು--) 'ಇ' : --- : ಆದ 'ಈಜುರ , : " ವಿಂಗೆ .: ಎಳೆ - ೨ : ೮. . . ಎ೦ಓಣಿ ದನು. ಈ ರ್ದ ಯು ಳಿ ರು . ಇ ' . . .“ತು: ಆದರೂ ಆತನು ಆದ ನಟ್ಟ ನಗಿ ಇದೆ - ' . . . . . ಈ ಲೋಕವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು : ತಾನ} -- :*ರ : - ಒಂAT ಓಡು: ಅವರು ತನು - ಯಿಯ - : : . : - - . .: : : . : : . :--- ಅವರು ಬಹುಮಾನವನ್ನು ವ: * : --- > ವ : ..... ....” ಶ್ಲಾಘಿಸುವದು? ಆನ. ೩ರ: '. - '.' 3° F - Y: - - - - - ಬೇಕು?” ಎಂದು ನುಡಿದು, ಒಂದು ರು : ಸತಿ . .: ಸಲ, 3 : ; ಹುರ್ಲಿನಿ ಯಿಂದ ಸಮರಭೂಮಿಯ ನು, ನಾಕಡೆಗೆ ನೋಡಹತ್ತಿದ. ಯುವ ವು ಬಹು ಭರದಿಂದ ಸಾಗಿತ್ತು. ಆಗಾಟ ಮುಂದಕ್ಕೆ 7ಾ?... ಸಿಗರ್ದಾರದ ದ್ದರು. ಉಭಯ :rಳ ಬದ ... ? 'ರ್ಗವ " "', ,ವಿಗಳ 'ತಿ ದ್ದವು. ಸಿಫಾಯಿಗಳ ವ ರದಿ. - - - - - - -, ಆ Fಳ ಚೀತ್ಕಾರ, 'ದುಗಳ ರೆಪ ಗ : So: ಲ .ಮ ೧ ಗು ...", ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಮೆ : ಇದ ಸಂತ್ರು . ಗ ಮ ೧ ಪ ... - ಒಬ್ಬ ಸವಾರನ ಕುದರೆ ಓದಿಸುತ್ಮ ಶಹಎಂ- , P CL - ಅಣ್ಣನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನೀನು ತುಗಳನ್ನು ಗೆ ದೋಡಿಸಿದೆನು. ಮಾರರಾವ ಹೋಕರನು ಕಾದುದನು . ಒಟ ಹೊಂಟ. ಹೋದನು. ” ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಅದರಂತೆ ಹೇಳರರನ ಚಂದನ್ನು ಈ ಭೂಮಿಯಿಂದ ಜಾರಿಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಆತನ ಭಗವಾನಿಶನಿಯು ದುಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಹತ್ತಿತು. ತನಗೆ ಬೇಕಾದ್ದೆ: ರ್ಕಶ್ನೆಗೆ ಬಿದ್ದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ಬಾದಶಹನ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು. ಕೂಡಲೆ ಆತನು ಕುದುರೆಯನ್ನು ಸಜ್ಜು ಮಾಡಿ ತ.ಸಿಕೊಂಡು ಶಹಾಪಸಂದಖಾನನಿಗೆ-“ನೀವು ಕೂಡಲೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಹೋಗಿ ವಜೀರನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿರಿ. ತೋಘರೂಬೇಗ ಉನ್ಬಕ್ಕನು ನನ್ನ ಸ್ವಂತದ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಸಂಗಡ ಕರ ಕೊಂಡು ಸಮರಭೂಮಿಗೆ ಸಾಗಿಹೋಗಲಿ. ಇದ್ದಬದ್ದ ಛಾವಣಿಯಲ್ಲಿಯ ಸೈನ್ಯವನ್ನೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಶಹಾವಲ್ಲಿಖಾನರ ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕಳಿಸಿರಿ ” ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಮಹ. ಮೃದ ಅಜೀಮನನ್ನು ಸುಜಾಉದೌಲನ ಕಡೆಗೆ 'ಅಟ್ಟ ಸುಬಾನಿಗೆ-“ನೀವು ಈಗಲೆ ಕಾಫರರಾದ ಮರಾಟರ ಸೈನ್ಯದ ಹಿಗ್ಗಲಿನಮೇಲೆ ಭರದಿಂದ ಬೀಳಬೇಕು. ಹಾಗೆ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನನ್ನ ಶತ್ರುವೆಂದು ತಿಳಿಯುವೆನು, ” ಎಂದು ಹೇಳಿಕಳಿಸಿದನು, ಬಳಿಕ ಸ್ವತಃ ತಾನು ಕುದುರೆಯನ್ನೇರಿ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವದಕ್ಕಾಗಿ ಕೃತಾಂತ 1