C. 를 & 375 త్రికెత్తి. ఆ ಬೇಗೆಯಲ್ಲೆ జిందా) తాంు ఆరి ಜೀವವಾಗಿದ್ದಳು. ಮಾತು ಮಾತಿಗೂ ਠੰ੦ੀ। ಸಿಟ್ಟಾಗುವ ಅಸಹನೆಯ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು Eంది. చాటురాల్విధారనేrడానే ఒలక్షా కెుంబిడా ధాಶ್ವನಿಯಿಂದ ఒ్చరణ ಅಲ್ಲಿ ಮಾತ ನಾಡಲಿಲ್ಲ, ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿದೀಯೇನೋ?-ಎಂದು ತಾಯಿಯೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿದರು. ಅಷ್ಟೆ, ಊಟವಾಯ್ತು? ತಿಂಡಿಯಾಯ್ತು? ಸಾನವಾಯ್ತು? ಎಂದು ಒಮ್ಮೆಯೂ జ్వేళలిల్ల ఆత్తి గేయరోు. ಮಗ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಬಿದ್ದೋಡನೆ Eంది జిల్లాళిదారు. "ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಇದೆ ಇನ್ನು?" goröcび3: "ಮಾರ್ಚ್ ಮೊದಲೈ ವಾರ ಅಪಾ." ಮುಂದೇನೂ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಮುರಲೀಧರ ಯೋಚನೆಗೆ ಒಳಗಾದ. ತನ್ನ ಪತ್ರಗಳು ತಂದೆಗೆ ತಲಪಿಯೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಎಂಬ ಸಂದೇಹ ಆತನಲ್ಲಿ వాJణడిEు. ಆದರೆ ಆ ರಾತ್ರೆಯೆ ಆಯಿತು ಸಂದೇಹ నివారాణి. ごcご きや登ごびQ: "ಎಷ್ಟು ದಿನ ಇದ್ದೀಯಾ?" ಮುರಲೀಧರನೆಂದ:
- న్సాల్టెం్వు ಹೋಗ್ವೇಕು. ఫిలి:ు రేటిశ్చికి ನೋವುವಾರವೇ ಕೊನೆಯು
○。." "ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣಂದಿರನ್ನು きさ宰○○3Q?" “ణల్ల." “きぐgo. ನನ್ನಲ್ಲೇನಿದೆ? ಈಗೆಲ್ಲಾ ಅವರದೇ ర్యా." ಹತಾಶನಾದ ಮನುಷ್ಯನ ಉತ್ತರ. ಆದರೆ ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ 583ుపాంగియు ఇకేు. ಹಿಂದೆ ಮುರಲೀಧರನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ఆస్ ತೋರುತಿದ್ದ &రియు ಈ ಸಲ ಮೌನವಾಗಿದ್ದ, ತಮ್ಮನ నాల్మ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಆತ ಉತ್ತರವಾಗಿ కే. ట్మిదోు బండారి వాూēు. “ಈವರೆಗೂ ನಾನು ಓದ್ರಾ ಬಂದಿರೋದು ನಿನ್ನ ಪೋತ್ಸಾಹದಿಂದಲೆ ಅಣ್ಣ." “ಈಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡಿಲ್ಲ." "ಈ ವರ್ಷ ಓದಿದ್ದೆಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಲ್ಲಣ್ಣ. ನನ್ನ ಸ್ವಂತದ ಖರ್ಚಿಗೆ ನಾನು దోుడో ಕೇಳಿದ್ರೆ? ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ-" "ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ದುಡ್ಡಿಲ್ಲ එසස්!”
