38() ಕನಸು "ಆರೋಗ್ಯ జిఱవాసో. శాలు వాటJణలు ತಿನ್ನಬೇಡ. రాజాం ಸಿಕ್ಕಿದ ತಕ್ಷಣ ;)örf ಬಂದ್ದಿಡು." ಅಜ್ಜಿಯ ಕೈಹಿಡಿದು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನನ್ನೆ তveংeে3ে33 ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳೆರಡು. ಆಗಲೆ ಹತ್ತಾರು ಹೆಜ್ಜೆ ನಡೆದಿದ್ದ ಮುರಲೀಧರನೊಮ್ಮೆ తిరిగి సాJణ8డి, ಎಂದಿನ ಕಾತರವನ್ನೆ చ్యే. ఊత్తి ನಿ೦ತಿದ್ದ ತಾಯಿಯು ವಯಸ್ಸಾದ ಮುಖಿ చెనేన్నిచ్మే ద్బిసి "వాJణం" ఎండా... .ನಾಲ್ವತ್ತು ಜನರ ಬದಲು ಅರವತ್ತು ಜನರನ್ನು ಹೊತ್ತು ತಂದಿತ್ತು పాr్సలూరా) టింriభJురిr. నాగరా ಸಮೀಪಿಸುತಿದ್ದಂತೆ ಕೇಳಿಬರುತಿತ್ತು ಚಿರಪರಿಚಿತ ವಾದ ಕಲರವ, ಪ್ರತಿ ಸಾರೆಯನೂ ఆళ్ళే. లక్షేగt్చలే 233 23ぐg)x033Q5の3rC. ಮನೆಯ ಮಾಡಗಳು, ಹೊಗೆ ಕೊಳವೆಗಳು, ಗುಡಿಸಲು-ಸೌಧಗಳು. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸುತ್ತಿ ತು ಮುರಲೀಧರನಿಗೆ. ಮೊದಮೊದಲು ಒಂದೆರಡು ಸಾರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಲು ಆತ ಉತ್ಸುಕತೆ ತೋರಿದುದಿತ್ತು, ಒಂದೆ ರಡು ಸಾರೆ ಮಾತ್ರ, ಕ್ರಮೇಣ, ಈ ನಗರದ ಅನಿವಾರ್ಯವಾದ ಒಂದಂಗ ತಾನು ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ ತಲೆದೋರಿತ್ತು. ಆ ಭ್ರಮೆ ನಂಬುಗೆಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು జgriసా. ಈಗ ಪ್ರತಿ ಸಾರೆಯನೂ ಬೇಸರ ಕಳೆದು ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಲವಲವಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತಿದುದು ಆತ ಬೆಂಗಳೂರನ್ನು ಸವಿಯೊಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ... ತಡವಾಗಿದ್ದರೂ ಮುರಲೀಧರ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದ. ಫೀಸು ಕಟ್ಟಿದ 2Q95 ごCr3為、Cに3, ಆತನ ದೃಷ್ಟಿ ಮೊದಲು ಹುಡುಕಿದುದು ನಾರಣಪ್ಪನನ್ನು ಆ ಮುಖದ పాటలలో, గణియు లusరిగే వ్సారాల్ద బండానంబు త్రిళివాళిజింుండా ಹುಟ್ಟಿದ ಸಮಾಧಾನ ವಿತ್ತು, ಹೋದ ಕೆಲಸ ಆಯಿತೆ ಇಲ್ಲವೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವ ಕಾತರವಿತ್ತು. ಆಗಿರ బ5ుడాంబ ఆత్మేచిల్చెడా యేణళఒత్మే. ಸ೦ಭಾಷಣೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಾಗ, ನಾರಣಪ್ಪ ಕೇಳಿ ಪಡೆದುದು ತನ್ನ ನಂಬುಗೆಗೆ ಸಮರ್ಥನೆಯನ್ನೇ. దినాడా శ్రాంగతిగాళు వాటుగిడావిri ನಾರಣಪ್ಪ まぐ9ご: "ಟ್ಯೂಶನ್ ಕೊಡೋಕೆ ಇವತ್ತು ಸಾಯಂಕಾಲವೂ ಹೋಗ್ವೇಕೇನು?" "ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ. ನಾನು ವಾಪಸು ಬಂದಿರೋದು ಹುಡುಗರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ," ಎಂದ ಮುರಲೀಧರ. ".ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ, ಬನ್ನಿ סספחססס" “3○○○." .ನಾರಣಪ್ಪನ ತಾಯಿಗೂ ಅಕ್ಕನಿಗೂ ಮುರಲೀಧರ ಅಪರಿಚಿತನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. 8 కానించి) ఆండాంు:
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
