దికై 407 ಮಧಾಹ್ನದ ಊಟ, ತಿಂದುದು ರುಚಿಸದಿದ್ದರೂ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ుండా) తెుకేు. ಊಟ ಮುಗಿದ ಬಳಿಕ ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಲು ಯತ್ನ. ಹತ್ತಾರು ಸಾರೆ ಎಚ್ಚರವಾಗಿ ಕಣ್ಣ రి3)ుక్తి ఆ ಹಗಲುನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಶರೀರಕ್ಕೆ ಯಾವ ವಿಶಾಂತಿಯ ದೊರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಮನಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತ ಮಲ್ಲೆ ಶ್ವರದವರೆಗಾದರೂ Շ:Josf, ಬರಬೇಕೆಂದು ಆತ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. .ಪುಸ್ತಕಗಳೆದುರು ಕುಳಿತಿದ್ದ ನಾರಣಪ್ಪ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ; “3.○び) 。F ఆయున్న ನಿಮಗೆ ಬನ್ನಿ ಮುರಲಿ. ಇದೇ ಈಗ నిచ్మెన్నే ನೆನೆಸ್ಕೊಳ್ತೀದ್ದೆ: ಒಂದೈದು ನಿಮಿಷವಾದರೂ ನಿಮ್ಮ ಜತೆ ಹರಟೆ ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಎಷ್ಟು కేన్నాగిరుత్తేఁంతే ಯೋಚಿಸ್ತಿದ್ದೆ." "ಬೆಳಗಿನಿಂದ ನನಗೂ ಅದೇ ಯೋಚನೆ ಇತ್ತು," ಎಂದ ಮುರಲೀಧರ. ಆದರೆ ಮುಖಭಾವದ ಜತೆಗೆ ಸ್ವರವೂ ಆಗಲೇ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು, ಸ್ನೇಹಿತನ చేువిచెన్న ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ సాJణఁడి ನಾರಣಪ್ಪ きぐ登ご: "మనోు :వాూ5ురా?" さぐび、C ご ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಬಳಸುವ ಉತ್ತರ ನೀಡುವುದು యణ్యవాగిరోలిల్లి, ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತ , ప్రాయు05ు వేలచినJణళగిందో, ಮುದುಡಿದ್ದ ಕಾರ್ಡನು ಮುರಲೀಧರ ಹೊರತೆಗೆದು ಗೆಳೆಯನ も"突。 ತಂದೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ ನಾರಣಪ್ಪನ ಮುಖದ ಮೇಲೆಯೂ ಕಳವಳದ భా0చేు చెుణడిēు. ಕಾಗದವನ್ನೋದಿದ ಆತ ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ చినన్ను జేఁళలిల్ల. ತೆರೆದ ಪುಸ್ತಕದ ಮೇಲೆ ಕಾರ್ಡನ್ನಿರಿಸಿದ, ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದಲೆ ಅದರತ್ತ ృ్బయేణఁడిసి ఆ నాలుగేళన్ను చెుత్తే మీదిదే. ಮುರಲೀಧರನ అఃನ ಸಹಿಯನ್ನು ದಾಟಿದ ಬಳಿಕ ಆತನೆಂದ: “式J○○、び ಪರೀಕ್ಷೆ విన్మెత్తి. ęCE?” "ನನಗೊಂದೂ ತೋಚಾ ಇಲ್ಲ ನಾಣಿ."
- Ց ԹԾծ కేన్స్టెరే బందెల క్విరాబ8చేJణం3 బరితిడ్ల్చారు. ఆల్టో22"
"ಅದು ನಿಜ. ಆದರೂ ಏನೋ ಅಳುಕು. ಓದೋಕೆ ಮನಸಾಗ್ರಾ ಇಲ್ಲ." ನಾರಣಪ್ಪ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ಮುರಲೀಧರನ ಬಳಿ ಹೇರಳವಾಗಿದ್ದ బ్వేప్రదేణందా) భాగా ఆవారికెు. యJSలజసాగిళు ఒండా) చే్చు బండా) కెలమిదోంకే వాయురాల్విధారనేE 8ందా:
- విసాల ఆriరి. ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ 50等さで、325で引ぶccご 。Qう、, örö?"
"ಅದು ಸರಿ, ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿದೊಡನೆ ಹೋದರಾಯ್ತು." ಆ ತೀರ್ಮಾನದ ಬಳಿಕ ಮುರಲೀಧರನ ಮುಖ ಮತ್ತೆ ಕಳೆಗೊಂಡಿತು.
