೨೦೨
- *
| ೬ || ೧ ೪ ೪ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ [ಅಶ್ವಾಸ ಅಣ್ಣಯದರಸರುಹುವೀ ಬಣ್ಣಂಗಳನುಡಿ ಬಯಸಿದನ ನೊಸಲೊಳ್ ! ಕಣ್ಣುಂಟೆ ತೋwತಿ ನೊಸಲೋ ಕಣ್ಣುಳ್ಳನುಮಾನಾರ್ಪೊಡುಡುವನೆ ತೊವಲಂ ವ್ಯ ಎನೆ ವನವಾಳ ಮಾಳಾಪ ಪಂಚಂ ಬೇಡ ಬಿಡುಬಿಡೆಂದು ರಣರಂಗಾರ್ಥಿಯಾಗಿ ರಂಗಕಾಕನ ಕೆಯ್ದ ಸಿಆಯ ಸತಿಯಂನುಗೆಯ ಲೋಡನೆ ಕಟ್ಟುಕತನಿವಸಿ | ನ್ನುಟ್ಟದೆ ಮಣನುಡಿಸುವೆ ಗಡಮಿವನಾ || ನುಟ್ಟ ಪೆನೆಂಬನ ಮುನ್ನು , ಇಟ್ಟು ದುಮಂ ಸುಲಿದು ದೇಸಿಯಂ ಕಾಯುಮಂ ೭೭॥ ವು ಇವಂ ಮುಟ್ಟದೊಡೆ ಕಂಸದೇವನಾಣೆಯನೆ ನೀ ಕುಡದೊಡೆ ಕಂಸದೇವನಾಣೆಯೆಂದಸಿತಾಂಬರಂಗಂ ಬರನೆ ರಜಕನಂಬರಂಬರಂ ತುಂ ಬರಕೊಳ್ಳಿಯಂತೆ ನಿಡಿದಿಂತಪ್ಪ ಸಿತಗನನೆಲ್ಲಿಯುಂ ಕಾಣೆನಾಣೆಗೆ ಮಾ ಜಾಣೆಯಿಟ್ಟಪಂ ನಾಯ ಬಾಯ ಸೀತಿಯ ಪ್ರೊಡೆ ನೀ೫.'ಯ ಸಾರೆಂದು ಮುಂದಿಡಾಡಿ ಉಡುವೊಡಡು ಪ್ರೇಕ್ಷಿನರಿಸರ | ಮಡಿವರ್ಗಮವಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳೆ ಕಲಿಗಳ ಕಾಲ೦ || ಏರಿದಡಸಿ ಕೆಂಡದೇವನ ಮಡಿವಳನೊಗೆದಾ ! ಪರಸಿ ಕಲಪನೇ ವು! ಎನೆ ಕೃಷ್ಣಂ ಕಿ&ಮುನಿಸುಮುಸಿದು ಇದು ಸತ್ಯವೆ.ಇಗೆನ ಕೆಯಾ ವುದು ತೋKತಿ - ದಸಗನೆರಡು ಕೆಯ್ಯಂ ವ¥'ದಿ ಕ್ಕಿದನೂರ ನೀR 'ಗಸಗಂ ತದೆವಡೆದನೆಸಿಪ್ಪ ನಾಡ ನುಡಿ ಹರಿವಿನೆಗಂ || ೬ || ವ|| ಮು«'ದಿಕ್ಕಿ ಸುಬ್ಬರಸೂ* ರಿಯೋಗೆ ಮಡಿವರ್ಗಮಂ ಗೋ ೬VP ೪)
