M ಭೂ ಚಿತ)
vvvvvv • • • • • ಎ• •••• • • • • ತಾ, ಅಯಾ ರಾಯಸ ಸೀಸರಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೂಡ ತೆಕ್ಕವನೆಂದು ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ಶತ್ರುಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಪರಸ್ತ್ರಿ ಯದಿಗೆ ನಿನ್ನ ವಕ್ಷಸ್ಥಳವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲವೆಂದನು. ಗು ತತೂ ರಾಜಾಸರಿಭೂವಿಂ ಕವರ್ದತಾ ಮಾಉಶಿವತಿ ಕಏಶ್ಚತದಭಿಯಮಜ್ಯಾತಾ ಪುನರಾಯ | ತಾ! ಬYಕ ಯೋಜನು ಎಲ್ಲಾ ಭೂಮಿಯನ್ನೂ ಕವಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ದೃನ್ನಾಗಿ ತಿಳುಕೊಂಡು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ನಿಂತುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿ ಕವಿಯು ಅದನ್ನು ತಿಳುಕೊಳ್ಳದೆ ತಿರುಗೂ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಶೆ ರುರ್ದ ಕನಕಧಾರಾಬಿಕಿತ್ಸಯಿಸರತ್ರ ಎರ್ಷತಿ ಅಭಾಗ್ಯಚೈತ್ರ ಸಂಪನ್ನವರನಾಯಾಂತಿಬಿಂದವತಿ || ಶಾಗಿ ಎಲೆ ಧರೆಯ ನೀನು ಚಿನ್ನದ ಮಳೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿಯ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ದುರದೃವ್ಯವೆಂಬ ಕೊಡಯುಳ್ಳ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ತಟ್ಟಾದರೂ ಬೀಳುವದಿಲ್ಲವೆಂದನು. ಗಡಿ ತದನಿರಾಜಾ ಚಾಂತಪುರಂಗಾ ಲೀಲಾದೇವೀಂ ಸಹದೇವಿಸರ ರಾದ್ಯಂಕವಯದತ್ತಂ ತತಸ್ತಪೋವನಂ ಮಯಾಸಹಾಗಚ್ಛತಿ | ತಾ| ಆಗ ರಾಯನು ಅಂತಃಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಎಲ್* ಪತ್ನಿ ಯೇ ನಾನು ರಾಜ್ಯವನ್ನಲ್ಲಾ ಕವಿಗೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆನಾದ್ದರಿಂದ ತಪೋವನಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕೆಂದನು. ಗಣ ಅನ್ನಿನ ವಸರವಿದ್ಯಾ ದ್ವಾರಿನಿರ್ಗತಃ ಬುದ್ದಿ ಸಾಗರೇಣ ಮುಖ ಮಾನಪ್ಪ ವಿರ್ದ್ದರಾಜಾ ಕಿಂದತ್ತವಿತಿ ಸಲಹ ನಕಿವು ಪ್ರೀತಿ ತದಅವಾ ಚಹತತೋತ್ರಂ ಕಂಪಠತತಃಕಪಿ ಶ್ಲೋಕಚತುಸ್ಮಯಂ ಪಠತಿ ಅಮಾತ್ಯಸ್ತತಃ ಬಾಹಸುಕವ ತವ ಕಟವಂದೀಯತೇ ರಾಜಾ ಯಶವದತ್ತಂ ಭವತಿ ತನ್ನ ನರ್ವಿಕ್ರಿಯತಾವಿತ ಕವಿಸ್ತಥಾಕರೋತಿತತಃಕೂಟದ್ರವದಚ್ಯಾ ಕವಿ ಸತ್ಯಾ ಅಮಾತ್ಯರಾಜನಿಕಟವಾಗತ್ಯ ಶಿವತಿಸ್ಮತದಾ ರಾಜಾಚತಹ ಬುದ್ದಿ ಸಾಗರ ರಾಜ್ಯ ಮಿದಂಸರ್ವಂದುಂ ಕವಯತ್ನಿ ನಿಸ್ಸಹ ತಪೋವನಂಗಚ್ಛಾಮಿ ತತ್ರ ತಪೋವನ ತವವೇಯದಿ ಮಾxಹಾಗಚ್ಛತಿ ಶತವಕ್ತದಾನದ ವಶೀನ ಕವಿನಾಕೋಟ ದ್ರವ್ವನನ ರಾಜ್ಯವಿದಲ ವಿಕ್ರೀಡಂ
