ಪುಟ:ಮನ್ಗಾರಸಕವಿ ಜಯನ್ರಾಪಕಾವ್ಯಾನ್.djvu/೧೨೯

೧೧V* (ಸಂಧಿ • = " ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವೇಮಂಜರಿ - - - ಕೊರಲ ಸರದ ಗುರುಮಂತ್ರಮನಿರದು | ಚರಿಸಿ ಬಳಿಕ ಮುದ್ರೆಯನಿಡುವಂದದಿ } ಹರಿಸದಿನುಗುರ್ಗಿಬಿಟ್ಟ ನರಸನಂಗನೆಗಾಸುರತದೊಳು ||೪೯ ಪೊಸಮಂಚದ ಮೇಗಣ ಕೆಂಬಟ್ಟಿ ಯು | ಮಿನುಗುವ ಸುಸೆಂಬಕ ಡದೊಳು ನವ || ಘುಸೃಣವಿಮಿಶ್ರಿತಗಂಧರಜಮನಂಗದೊಳಿಟ್ಟಾತುರದಿ | ನಸುಸಡಿಲಿದ ತಕ್ಷೆಯು ವಿನ್ನಾ ಣದಿ | ನಸಮಾಯುಧನೃಪನೀಕ್ಷಿಸುತಿರೆ ಭಗ | ವಸದಿಂ ಮೋಹನಮ್ಮಲ್ಲಗಲಹಮಂ ಮಾಡಿದರಾಪ್ರಿಯರು || ೫ ಕಿಲುಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಯೆಂಬ ಶಿಶುಗಳಂ 1 ಹsುವ ಸಮಯದೊಳಗವೇದನೆಯಿಂ || ದುಂದ ನರಲ ನುಕರಶಂಖದ ಮಾಯೊಳಾನುಗಿಲಿಂದ || ಕಿಬೆಮರ್ವನಿಯೊಗೆವವಸರದೊಳಿ ಬಾ || ಮೈಯದೆ ಬಣ್ಣ ಸರವನುಚ್ಛರಿಸುವ | ನೆನ್ನೆ ಮೊಗದಳವು ನುಣ್ಣೂರಲತರಂಜನೆವಡೆಯಿತ್ತು || ೫೧ ಸುದತಿಯು ಸುಕುಮಾರಾಂಗ ಲತಿಕೆಯನೆ | ಮೃದಕರತಲಪದತಲ ಪಲ್ಲವಮ್ನೆ | ಪುದಿದಲಘಸನ ಕೃತಕಾಚಲಮನೆ ಪೊರ್ಕುಟ್ ಸರಸಿಯನೆ || ಸದಮಲತರಲಾವಣ್ಯಂ ಕೃತ್ರಿಮ || ನದಿಯೆನೆ ನಿಡುಸುಯಮೆಲ್ಲೆ ಅರೆನೆ ಸ | ಮದದಿಂ ಸುರತವನyಡೆಯೊಳೆಸೆದಂ ಭೂಮಿಶ್ಚರನು ೪ ೫೦ ಸೆಳಮಂಚದ ಕಾಲಂಬ ರವಕ್ಕೊ | ಲೋಳಗೊವುವ ಪಾಸೆಂಬ ಕವಳಿಗೆಯೋ | ಆಳಜವನೆಯವರುವವೆಂದೆಂಬ ಲಸತ್ತು ಸಕದೊಳಗೆ || ತೊಳಗುವ ಮದನಾಗಮಸಂಚಿಕಯಂ | ತಳುವದೆ ಬರೆವಂದಿನುಗುರ್ಗೊನೆಯಿಂ | ಕಲೆಗಳ ನಿರದಿಟ್ಟಂ ಪ್ರಿಯನೆಂಬ ಸುಮೋಹನಪಂಡಿತನು || ೫೬