ಪುಟ:ಮಹಾಕವಿ ಕಮಲಭವ ವಿರಚಿತ ಶಾಂತಿಶ್ವರ ಪುರಾಣಂ.djvu/೧೨೩

ಶಾಂತೀಶ್ವರ ಪುರಾಣಂ ೧೧೫ ಸದವಳ ಬೆವೆತ್ತ ಸುರಸಿಂಧುವ ಗಂಧಮಯೋಚ್ಛವಾರಿ ತೀ | ವಿದ ವಿಮಲೇಂದುಕಾಂತಕಲಶಂಗಳನಾಕರಪವಾಂಶುಸಂ | ಗದೆ ನೆಲ ಶೋಣರತ್ಮಕಲಶಂಗಳವೆಂಬಭಿಶಂಕೆಯಂ ಮನ | ಕದವಿಸುತಿರ್ದರಿಂತು ನೃಪನಂದನೆಯಿರ್ಕಲದೊಳ್ ಲತಾಂಗಿಯರ್‌ | ತಲೆಮಿಕ್ಕ ಪುಟ್ಟ ಲಾವ | ಲಸಿಯಷಪೂರಮೆನೆ ಸುರಿದುದು ತ || ಲಲನಾಹನಮಮುರನದೀ || ಸಲಿಲಮನವನೀಶಸುತೆಯ ಶೀರ್ಷಾಂಬುಜದೋ೪೯ | ೧೩ | ಹಿಮರುಜೆಕಳಗಭಿಪವಮಂ | ಸಮಂತು ಮಾLಂದುಕಾಂತಪುತ್ರಿಕೆಗಳ ನಾ || ದಮೆ ನೆನೆಯಿಸಿತ್ತು ಮೆಸೆದರ್ || ಬೆವರ್ವನಿಗಳ ತುಣುಗಿದಾವಧೂಜನಮಾಗಳ' 1೦೦೪|| ಅತನುವ ಮಧ್ಯಮಾಸವನೆ ಚೆಂಬೊಗರೇಜಿಸಲೆಂದು ಮಂತ್ರದೇ || ವತೆಯಂತಿಪ್ರಮೋದದಿನದಂ ತಳವಂತೆ ಸುಪಮೋಹನಾ | ೩ತನಿಖಾನರೇಂದ್ರಸುತಗಿಂತಭಿಷೇಕಮಲ್ಲು ಮಾಡಿದ | ವಿತತಮ ರುತ ರಂಗಿಣಿಯು ಮಂಗಳವಾರಿಯನಂಗನಾಜನಂ ೦೦೫8 ನವಸುಧೆಯಿಂ ಕ್ವಾಲಿಸುವಿಂ || ದುವ ಕಳೆಯಂತಿರ್ದ ತರುಣಿಯಂ ಕೈಗೊಟ್ಟಾ | ಯುವತೀವಜವೆಡಗೊಂಡು | ತೃವದಿಂ ಪೊಕ್ಕುದು ವಿಚಿತ್ರಭೂಪಾಗೃಹಮಂ ||೨೬|| - ಭೂಷಣವಸನಂಗಳ ನಂ | ಜೂಪಗಳಂ ತಗೆದುಕೊಂಡು ಸುದತಿಯರಂತಾ || ಭೂಷಣವಸನಾವಳಿಯಿಂ || ಭೂಷಿಸಲೆಂದಾತ್ರಿಪಿಷ್ಟನೃಪನಂದನೆಯಂ | ೭|| ಉಡಿಸುವ ತುಡಿಸುವ ತೊಡುವುಡು || ವೊಡೆ ಸಮುಚಿತಭೂಷಣೋಜ್ವಲದ್ಯುವತಿಯುಮಂ |