ಪುಟ:ಮಹಾಕವಿ ಕಮಲಭವ ವಿರಚಿತ ಶಾಂತಿಶ್ವರ ಪುರಾಣಂ.djvu/೧೩೮

೧೩೦ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ | [ಆಶ್ವಾಸ ವ! ಇಂತು ಪರಿಅಬ್ದ ಪರಿಣಯನವರಮಹರ್ಷೋತ್ರರ್ಪoಾಗಿ ಪಲ ನಾನುಂ ದಿವಸಂ ಕೆಲವಾರು ದಿವಸವೆನಿಸಿ ಪದವಿಂದಮಿರ್ದು ತಮ್ಮೊಳರ್ವ ರುಂ ಓರ್ವಗರ್ುಡಲುಂ ತೊಡಲುಂ ಕೊಟ್ಟು ಅರ್ಕಕೀರ್ತಿ ಪೌದನಪು ರೇಕನಂ ಬೀಟ್ರೋಟ್ಟು ಕಳಿಪುವಡೆದಾಗಳ್ ಪರಿಶೇಷಂ ರಾಜ್ಯ ಚಿಹ್ನಂ ತನಗೆನೆ ಮದವಂಧುರಶ್ರೇಣಿಯಂ ಬಂ || ಧುರವಾಣಿವಾತವುಂ ನೂತನಮಣಿಮಯನೇಪಥ್ಯಯಧಂಗಳಂ ಭಾ || ಸುರವಾರಸಿಯರಂ ಬೇವಿತಮಿತತೇಜಂಗೆ ತಾನಿತ ನತ್ಯಾ ದರದಿಂದಾಗಳ್ ಜಗಂ ಭಾಷೆನೆ ಒಲವಯಂ ಪರವಣಿಗಾಳ ೦,೧೩ ! ಮನದಾಂ ನಿನಗರ್ಕಕೀರ್ತಿತನಯಂ ತಾನಾಗೊಡಂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂ ! ದನುಕೂ೦ತ ಮನಸ್ಸು ಕೆಯ್ಯುದು ವಿನೆ'ಯೋ ಪೆತದಿಂದವಾ ವನ ಮಾತಂ ಬಗೆಗೊಳ್ಳದಾಸರಿಜನಕ್ಕೆಂದುಂ ವಿಕಿಪದಾ | ನನೆಯಾಗಿರ್ಪುದು ವಾಲ್ಪುಗೆನ್ನಯ ಮನಕ್ತಾನಂದನಂ ನಂದನೆ' ೧೪ || ಮುತಿ ನ ಹಾರದ ತದಿಂ ಕೃತಿ ಮಗುಯುಕೆನಲು ನಂದನೆ ನಿನ್ನಿ " " ಚಿತ್ತದೊಳಾದೆಡವಖಿಳಗು ತಮೆಯೆಂದೆನಿಸಿ ನಗು ಪೋಗಪುಗೆಮ್ಮ - ನಿನ್ನಯ () ನಾಚರಿಸುವರಂ || ಮನ್ನಿ ಪುದನ್ನಿತರನುರುಪತಿವ್ರತಗುಣಸಂ | ಸನ್ನೆ ಯನಿಸ್ತುದು ಸುಚರಿತ , ನನ್ನೆಗುದು ಮಗಳೆ ಮಾಲ್ಪುದೆನಗುತ್ಸವವುಂ ||೧೬|| ಎಂದಿಂತು ತನ್ನಯ ಮೋಹವಚನರುಜೆರಪ್ರಸೂನರಚಿತಾ ವತಂಸಭಸಿತಶ್ರವಣೆ ಮಾಡಿ ಮಣಿಭೂಷಣಂಗಳ೦ ಕೆಟ್ಟು ತಿಪಿ ಮಾವನೀಶನುಂ ಸ್ವಯಂಪ್ರಭಾದೇವಿಮಂ ಪರಿತಷ್ಟಚಿತ್ತರಾಗಿ ನಿನಗೆಂತುಂ ಪಿಯೆಯೇ ಕೆಲೋಕಮಲ್‌ ತಿಪ್ರಭಾದೇವಿತಾಂ | ವಿನಯಂದಸ್ಸು ವಳಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿದೆಡಮೆನ್ನಂ ನೋಡಿ ಮನ್ನಿಪ್ಪುಗೆ ! ದು ನರೇಂದ್ರ • ಸತಿಗೂಡಿಯಿಂತಳಿಯನಂ ಕೆಯೊಡ್ಡಿ ಬೇಡುತ್ತುಮಿ | ರ್ದನೆನಲ್ ಮಕ್ಕಳ ಮೊಹಮೆನ್ನರುಮನಿನ್ನಾ ರಯೊಡೇಗೆಯ್ಯ ||೧೭|| ೧೫ ! 6.