ಪುಟ:ಮಹಾಕವಿ ಕಮಲಭವ ವಿರಚಿತ ಶಾಂತಿಶ್ವರ ಪುರಾಣಂ.djvu/೧೭೧

೧LS G ಇನ ಟ ಟಿ. ಶಾಂತೀಶ್ವರ ಪುರಾಣಂ ಇನಿಯಳ್ಳೂಂದಿ ಪೋಪವನೆ ತಾನಿನಿಯಲ್ ಸೆಗಿರ್ದು ಬೇವಿನಃ | ತನ ಬರ್ದುಸೇವುದಕ್ಕೆ ಪರಿಭಾವಿಸಿ ಭಾವಜನೆಂಬ ನಿಸಾ || ನ ನನೆಯಂಬಗಿಚ್ಚು ಸುಡೆ ನಿಚ್ಚ ಮುಮಜ್ಜಿಗದಿಂದೆ ಬಾಕ್ಸಿ ಜೆ | ವನವಿನಿತೇವುದೆಂದೊಡನೆ ಸಂವುದನಂತನುಗೆಯ ನಾಸಂ !ovv|| ವ| ಇಂತು ಮನದೊಳ ನುಗೆ ನಕಿರಣಪತಪರಿಭೂತರವಿಶಿಲಾಜಾ ತವೇದಜಾ ಲಿಕಾಜಾಲಪರಿದಗಾ ಶೇಷಕುಮಯವಸಮಿತೃಮಾಜವಂ ನೆರಪಿ ತಂದೊಟ್ಟಿ ನಿಟ್ಟಸಿ ಮಾಯಾಸತಿಯಂ ತೆಗೆದು ನೃಪನೇಸಿ ಕೊಳು ತಿರ್ಪ ಗಳ ಇಲ್ದಾಗಳಂತ ಗಗನ | ಸ್ಥಳದಿಂ ಸ೦ಭಿನ್ನ ದೀಪಶಿಖರಾಮಾಯಾ | ಲಲನೆಯನೆ ತೆಗೆದು ಮಿಗೆ ವಿ || ಹೃಲಿಸುವ ಪೌದನಪುರಾಧಿಪತಿಯಂ ಕಂಡರ್ ovF ವ| ಆಸ೦ಭಿನ್ನ ದೀಪಶಿಖರ್ ಪರವಿದ್ಯಾಚೇದಿನಿಯಂ ನೆನೆದುಹ್ವಾನಿಸಿ ವೈತಾಳೀವಿದ್ಯೆಯ ಸುತಾರೆ ತೊಟ್ಟನೆ ಮಾಯವಾಗಿ ಪೋಗಲದಂ ಕಂಡು ಮಹೀಕಾಂತಂ ವಿಸ್ಮಯಸ್ಕಾಂತನಾಗಿ ಮುಂದೆ ನಿಂದಿರ್ದ ಖೇಚರರಂ ಕಂಡು ನೀವರಿಲ್ಲಿ ಗೇಕೆ ಬಂದಿರೆಂದು ಬೆಸಗೊಂಡಾಗಳ'- - ಆವಿದ್ಯಾಧರರೆನಸುಂ | ತಾವಿರದೇ@ಂದ ತತ್ತ್ವಪಂಚಮನನಿತಂ | ಭಾವಿಸಿ ಪೇಡೆ ಕೇಳ್ತಾ ! ಶ್ರೀವಿಜಯಮಹೀಧರಂ (ಕರಂ) ಬೆಳಗಾದಂ |೧೦|| ಏವಮುಮಂ ಕೊಪಮುಮಂ || ಶ್ರೀವಿಜಯಂ ತಳೆದು ಸುಡುಸುಡಿಸಿ ವೈರಿಯನಿ || ನೋವದೆ ಕೊಂದುಂ ಫಲವೇ | ನಾವರಿಸಿದ ಮತ್ಪರಾಭವಂ ಪೋದಪುದೇ [೧Fol ವ|| ಆನುಡಿಯಂ ಕೇಳು ಸಂಭಿನ್ನ ನಿಂತೆಂದಂಪಳಯಂ ಪಾತಕವುಂ ಪೊದಲ್ಲಿ ಶನಿಘೋಷಂಗಪ್ಪುದೇಕಂದೊಡಿಂ || ದಳಪಿಂ ವಂಚಿಸಿ ಮಾಯೆಯಿಂ ಪತಿಯ ಏಂದುಚ್ಚಂ ಪರಸಿಯನಂ | ( 1 )