ರ್ಮತಿಯಪ್ಪ ವಂಗವಶ್ಯಂ |
ಸತತಂ ಕೇಡಾಗದಿರದು........ !!
ಈ ಆರ್ಯರ ಹಿತವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ನಡೆಯಿರಿ, (ಉಪಾಧ್ಯಾಯರ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ) 'ಆರ್ಯರೆ! ನಾನಿನ್ನು ಬರುವೆನು.
ಉಪಾ:- ಹೊರಡಬಹುದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಜಾಗ್ರತೆಪಡಿಸಿರಿ, (ಕ್ಷೇಮದರ್ಶಿಯು ಸೌಮ್ಯ, ಸುಮುಖ, ಯುವಾನರೊಡನೆ ಹೊರಡುವನು.)
ಉಪಾ: - ಏನಯ್ಯಾ ! ರವಿವರ್ಮ ! ಈಗೇನು ಹೇಳುವೆ ? ಇಷ್ಟನ್ನೂ ಮಾಡಿದೆಯೇಕೆ?
ರವಿ:- (ದುಗುಡದಿಂದ) ಮಹನೀಯರೇ ಇಷ್ಟನ್ನೂ ಮಾಡಿದುದೇಕೆ೦ದರೆ ಏನು ಹೇಳಲಿ? ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣೆಯ ಅಭಾವ, ದುಸ್ಸಹವಾಸ, ವಿಷಯಲಾಲಸೆಗಳ ಫಲವೆಂದು ಮಾತ್ರ ಹೇಳುವೆನು, ಮತ್ತೆನನ್ನೂ ಹೇಳಲಾರೆನು.'
ಉಪಾ:- ಈಗೇನು ಮಾಡಲಿ! ನ್ಯಾಯ.ಶಾಸನವನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸಿರುವ ನಾನು ಈಗ ನಿನ್ನನ್ನು ಇವರೊಡನೆ ನಿರ್ಬ೦ಧದಲ್ಲಿಡಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆ ನಿರ್ಬ೦ಧದಲ್ಲಿಡುವುದು, ನಿಮ್ಮ ತಾಯಿತಂದೆಗಳ ಅ೦ತಸ್ತಾಪಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಬಿಟ್ಟರೆ ನ್ಯಾಯಕ್ಕೂ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರವಾದಿತ್ವಕ್ಕೂ ಲಾಘವವುಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ರವಿ:- ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೇಳಲಾರೆನು, ನಿರ್ಬಂಧದಲ್ಲಿರಲು ಸಿದ್ಧನಾಗಿರುವೆನು, ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನನುಸರಿಸಿ ಶಿಕ್ಷಿಸಲು ಹಿಂದೆಗೆಯಬಾರದೆಂದು ಕೋರುವೆನು. [ಸತ್ಯಸೇನನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ) ಅಯ್ಯ! ನಡೆ; ನಿನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸು, ನಾವಿದೋ ಸಿದ್ದರಾಗಿರುತ್ತೇವೆ.
(ಸತ್ಯ, ಚಿತ್ರಕ, ರವಿವರ್ಮ, ನಳ, ಕಳಿಂಗರೊಡನೆ ಹೊರಟುಹೋಗುವನು)
(ಆತುರದಿಂದ ಓಡಿಬರುವ ಸುಮುಖನ ಪ್ರವೇಶ)
ಸುಮುಖ:- ಗುರುದೇವರಿಗೆ ವಿಜಯವ' (ಕೈ ಮುಗಿಯುವನು)
ಉಪಾ:- (ಕೌತುಕದಿಂದ) : ಇದೇನಿದು? ಸುಮುಖ! ಇಷ್ಟು
