೧೪ ರಾ ಜ ತ ೩ ರ ವಿ ೪ಾ ಸ ೦ ಅಳಿಯ೦ ಭೂಗಣ್ಣನೆಮಗಳೆ ಚಪಳೆ ಪತ್ರಂ ಕರಂ ರಾಜಯ ಜ್ಞಾ ಕುಳನೆನ್ನೆ ಶ್ವರಮಂ ನಿರ್ಜರರೆ ಕವರ್ದರೆನ್ನೊಳ್ಳಿಸಂ ಪುಟ್ಟಿ ತನ್ನ ೦ | ಕಳಶಪ್ರೋದ್ಧೂತನಂದೀಂಟಿದನಕಟ ಮಹಾಭಂಗಮಂ ತಾಳೆನೆಂದೆಂ | ದೊಳಗಂಭೋರಾಶಿಚಿಂತಾಗ್ನಿ ಯನೆತಳೆದವೋಲೌರ್ವನಂತಸ್ಸಮಿ ರ್ಕುo||೧೦೨ ವಚನ|| ಮತ್ತ೦ತಡಿಗೊಂಡೆಡೆವಿಡದೆ ಮಡು ಬಳೆದ ತರುಣ ತಮಾಲತರುವನ ದೊಳಿಡಿದು ಕಡು ಗೊರ್ಬ್ಬಿ ಪರ್ಬ್ಬಿದಮರ್ಬ್ಬು ಮಿಗವಕ್ಕೆಗಳಾದಪಗೆತನನಂ ಬಗೆಗೊಂಡು ತಜ್ಜನಕವನನಿಧಿಯಂ ಕನತ್ಕು ಸುತ್ತ ಮೊತ್ತರಿಸಿ ಮೊತ್ತ೦ಗೊ೦ಡು ಪತ್ತುಗೆಗುಂದದೆ ಮುತ್ತಿದುದೆಂಬೊಪ್ಪ ಮನಪ್ಪುಗೆಯಳಿಯ ಬಣ್ಣಮಂ ಪಳಿ ದು ನೀರುಣಿಂದುಸಾರೆವಂದು ತೀರದೊಳ್ಳಿ೦ದ ಸೀರದಂಗಳ ವಾರದಿ೦ | ಅನೀ ರದಂಗಳೊಳಾರಿವಾಹವಾಹನೆಳೆದವಿದ ವೈರದಿಂ ವಾರಿಧಿಯೊಳೊಕ್ಕ ಭೂಲ ಭೂಧರಂಗಳಂಡಲೆಂದು ಪಟುತೆಯಿಂದಿದಿರ್ಟ್ಟಿ ನಿಂದುವೆಂಬಂತೆ ಸಾರ್ತ್ತ೦ದದಂ ಪ್ರತಿಗಜವ್ರಜಮೆ೦ದು ಸರಿಸದೊಳ್ಳೆ೦ದು ಕೊಡಂಕೆ ಚಲಿಸೆ ಕೊಡಮೊನೆಯೊ ನೀಡಿರಿಯ ಮುಗಿಲು ತ್ತುಗಳೆರಸು ಒ೦ಕಣಗಣ ಝಲ್ಲನುಗೆ ಮಿಗೆಮೆರೆವಂಬ ಸ್ತಂಬೇರಮ೦ಗಳಿ೦ ಆಸ್ತಂಬೇರಮಂಗಳನಂಟು ದಂಗೆತ್ತು ದಂತಕಾ೦ತಿಯ೦ ಗೊಂ ಚಿಂಚೆಂದು ಗರ್ಜನೆಯಂ ಪರ್ಜನ್ ಜನ್ಯ ಧ್ವನಿಯೆ೦ದು ಮು೦ದುಗೆಟ್ಟು ತೊಟ್ಟ ನೆ ಕಂಡಕ ತೆಗೆ ಬಡಒ೦ಗಳ್ಳಿ ಶಂಖಸಮುದೆಯಂ ನೆಗೆದು ಪೋಸಂತೆ ಬೆಗಡು ಗೊ೦ಡು ನೆಗೆದು ತಳರ್ವ ತರುಣ ಮರಾ೪೦ಗಳಿ೦ ಆ ಮರಾಳಂಗಳ ಗುದುರುಗಲ ತುದಿಗಳಿ೦ ಕೆದರ್ದುರುಳ್ಳ ವಿಮಳ ಜಳಕಣಗಣಮಂ ಕಡಲೊಳ್ಳಡಬಾನಲಿಜ್ವ ಲಚ್ಚಾಲೆಯಿಂ ಶುಕ್ಕಿ ಪಟಂಗಳ್ಳಿಲೆನೆ ಸಿಡಿದೊಡೆದದರಿಂದುಚ್ಚಳಿಸಿದ. ಮುತ್ತೆ ದು ತುಡು೦ಕಲವ್ವಳಿನ ಪೇಚರಾಂಗನೆಯರಂ ನೆರೆನೆಗೆವಸಡು ಮೀಂಗಣ್ಣ೪೦ ಕಂಡು ಕೆಂಬವಳವೆಂಬ ತಂಬುಲರಸಂ ಸಸೆ ಶುಕ್ಕಿಯಿಂ ಪೊರಪೊಳ್ಳು ವನುಣ್ಣುತ್ತೆಂಬ ಸುಲಿಪಲ್ಲ ಸೂಸುವೆಳಗು ಧಳಧಳಿಸಿ ಪೊಳೆಯೆ ಬೆರೆಯೆಂಬಯಸನರುಚಿ ದೆಸೆದೆಸೆಗೆ ಪಸರಿಸ ತೊಳಪಟ್ಟಿರೆಯೆಂಬ ನಳಿತೋಳಂ ನೀಡಿನದೀನಾರಿಯರರುಣಸರಸಿಜಮೆಂ ಬ ಕರತಳಮಂ ಗಳಿಲನೆ ಪೊಯ್ಯುರಯ್ಯ ಮೆನೆಮೆಯ್ಯದಿರೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಣದೆ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
