ಪುಟ:ಶೇಷರಾಮಾಯಣಂ.djvu/೨೪೭

b೩೧ ೨೩ನೆಯು ಸ್ಥಿ. -d೩೧ ಅದರಿಂದ ವಿಜ್ಞಾಪಿಸಿದೆನಿಂತು ಕಾಂತಕ | ಕೃದವಳಚಿದಾನಂದ ಮರಿಯೊಡನೆವುಗಮವು | ಕದನವೇ ಎಂಬುದುಂ ವಿಮಲನಾಶ್ಚರದಿಂ ಸಂ ಭುಂತಚಿತ್ತನಾಗಿ | ಹೃದಯವಲ್ಲಭೆ ಮುನಿಯುವಚನಂ ಯಥಾರ್ಥನಂ | ಬುದಕೆ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ ವಾಲಿಸಾದೊಡೆತಡೆದ | ಕುದುರೆಯಂಪೊಣರದೆಯ ಬಿಡುವುದರಸರ ಪರಾಕ್ರಮಕಡರಿಪುದು ಕುಂದನು ||೧೫|| ಜನಕರಿಗಿದೆಲ್ಲವಂಬಿನ್ನವಿಸೆನೇನನಂ | ಬತಿಳವೆನೆಂದು ಬಳಕಾ ತಂಗೆ ತಿಳುವಲಾ | ಜನಸನೆಲೆವ ವಯಸುಲೋಚನೆಯನುಡಿಸನುಯಾ ನುಗುಣಮೆನಿಪುದು | ಜನಿಯಿಸುದನರ್ಥವಂ ಪೂಪೂಜಾತಿಲಂ | ಘನವನ್ನ ತಮಲ್ಲಮುನಿವಚನವದ್ಧರಯತ್ನ ! ಮನಗೆಂತು ಕರವ್ಯವಾವುದೀ ಸವ ಯದೊಳಗೆಂದು ನೆರೆಚಿಂತಿಸುತಿರೆ ||೧೩|| ಅಂದುಕೇಳೊಡನೆ ಬೇಹನರುಕ್ತಿಯಂವಹಂ | ನಂದದಿಂಜಾಹ್ನ ವೀ ತಟತಪೋವನದತ್ತ | ಇಂದೆ ನಿಕುಲಗ್ರರೆ ಹಿತನನೇಕಾತ್ರವರ್ಗದಿಂ ಸಹಿತನಾಗಿ | ಛಂದಸಾಂನಿಧಿಸದಾನಂದಮುನಿಯಲ್ಲಿಗೆ | ತಂದನೊಡನತಿಯು ದದೊಳು ಮಹಿಪಾಲನಿದಿ 1 ರಂದರ್ಥ್ಯಪಾದ್ಯಗಳನ್ನು ಮಿಗವಿನಯವಾ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಕರೆತಂದನು ೧೨೦ ಅರಸನಿಂದುಚಿತಸತ್ಕಾರವಂ ಕಲ್ಗೊಂಡು | ಪರಮಮುನಿಕಳೆದು ಮಾರ್ಗಾಯಾಸಭಾರವುಂ | ನಿರುಪವಾನಂದದಿಂದಾ ಬಳಕ ಕುರ್ದವಿ ಓರದೊಳೆಲಗದೊಳು | ಧರಣೀಂದ್ರನಿನಗಧರೊದ್ದೇಶವಾವುದನ | ಅರಸನೆಲೆ ಮುನಿನಾಥಕೆಳಶ್ವಮೇಧನಂ 1 ವಿರಚಿಸಲೈನಗೆ ಭಗವತಿ ಫಲಮೆಂದೊಡಾಮುನಿಪನಿಂತೆಂದನು |ovt ವಿಮಾ | ನವಲೀಲೆಯಂತುರಾವಣ ಕುಂಭಕರ್ಣಾದಿ | ಭುವನಕಂಟಕನಿಶಾಚರವರ್ಗವಂ ನಿಗ್ರಹಿಸಲೋಸುಗಂ ಧರೆಯೊಳು || ಅವತಾರಗೈದಿರ್ಪ ವೈಕುಂಠಧಮನಂ | ದಿವಿಜರಪಕರಸ ನ್ನುತ ಮಹಿಮನಂಸುಗುಣ | ನಿವಹಾಭಿರಾಮನಂರಾನನಂ ಭಜಿಸಿದೊಡ ದುತ್ತವಕ ತುವೆನಿಸಗೆ (೧೯