ಪುಟ:ಶ್ರೀ ಮದಾನಂದ ರಾಮಾಯಣ.djvu/೧೦೨

ಮದಾನಂದಮಯ ಎಲ್ಲಿಗೆ ತರುವೆ? ಎಂದು ಭಯ೦ಕರವರ ಧ್ವನಿಯಿಂದ ಕೇಳಿ, ಆಗಸರು ತಿಯು ನಾನು ಉಾವ'ಕಾಯfಕಾಗಿ ಬಂಬರುವೆನು ಎಂದು ತಿಳುನು ಗ ತೂತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ನ ಕಷ್ಟನವಿಲೈ ವೀರನೆ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಂತ ಕುತನೆಂಬ ನನ್ನ ಇರುವನು ಅಳವದೇನಂದರೂ ನಿನಗೆ ಗುರುತುoಟಿ! ಆ ನರುಗಂದು ಕ್ಷೇಮದಿಂರುವನೇ? ಎಂದು ಕೇಳಿತು. ಆಗ ಈರು ಬಹಳ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಆತನು (ಎ ವಕತವೆ, ಅಂಜನೇಯನು ಬಲುಬ್ರಹ ಇನಿಯನ ಹೀಗಿರುವಾಗ ಅವನಿಗೆ ಹೆಂಡತಿಯಲ್ಲಿರುವ!ಎಂದು ಪ್ರತಿ ದನು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ವ ಕು'ಎ ಕತ್ರೀನೇ ಕೇಳು, ಮೂರು ಲಂ ಇದನ್ನು ದಹನವಾಡಿ, ಆ ಶವಗದಿಂದ ಹಾವಿಗುತ್ತಿರಲ,ಅವನಮುಖ `ಗಳಾದ ಕ್ಷೇತ್ರವು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನಾಯಿಯು ಭಕ್ತನೂರಿ ದಳು. ಅವuಂದ ಆಕೆಯು ಅಗಲೇ ಗps 3ಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಹತಡಳು, ಎಂದನು ಮೂರು ಆ ಮಾತುಗಳು ಯುಳ್ಳವಗಿ ತಡವ ಆಡು ಮಕರನನ್ನಿ ಸೂರಿ (ಪೀಕ್, ನಾನೇ ಅಂಜನೇಯನೆಂಒವನು ಎಂದು ಈ ವಚನವನ್ನು ಕೇಳಿದಕೂಡಲೆ ಸಕತತು ಬಹು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತಂದಗೆ ನಮಸ್ಕರಮರಿ, ಇಲ್ಲಿ ಬರಲು ಕಾರಣವೇನು' ಎಂದು ಭ್ರಮರಿ ಮೂರುತಿಯ, : ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತಿಳಿದು, ಬಳಿಕ ಮಕರವು (ಎಳೆ ತಂದ ಯು, ಇನ್ನು ತಡಮಡವೀಡು, ಕಳೆ ಆರ್ದ ದಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅಹಿ ರಾವಣನು ರಮ-ಲಕ್ಷ್ಮಣರನ್ನು ಕಮ್ಮಟ ಎಂಬ ದೇವಿಗೆ ಒಡಲ ನಿಯ ಮಡಿದನು ನೀನ ಅವೇ ದೈವವನ್ನು ಪ್ರವೇಸಿಸಿ ಕಾರ್ಯ ಸಾಧನ ಮಂಡಳಕ್ಕಳು, ಎಂದು ಹೇಳಿತು. ಆಂಜನೇಯನೂ ನೂರು ಕೇಳಿ ಕೂತನ ಆವೇಗದಿಂದ ಅಹಿತವಾವನೆರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ತನಯ ಗಳನ್ನೂ ಮಡದಿ ಮುಗಿಸಿ ತೂತಿನಂತ ಮಕ್ಷಿಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನೇ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು. ಹrವಖ ಕೈ ಸರಿಯಾಗಿ ಅಹಿರಾವಣನು ಕಮಲ ಜೋರು ಜೋತೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಒಹು ವಿಜೃಂಭಣೆಯಿಂದ ದೇಹದ 'ಕವಿ' ಬಂದನು ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಗಭ್ರಗೃಹದ ವಂಶ ತಿಯು ಜೀವಿಯ ಧ್ವನಿಯನ್ನ ಸನಿಸಿದ ಮತಗಳಿಂತ ಭಕ್ತ ಶಿರೋನಾ , ನೀನು ದಿನ ನನ್ನ ತುಟಿಯನ್ನು ಬಹಳ ವಿಬೃಂಭಣೆಯಿಂದ ನೂರಕೀತು ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಅನುಗ್ರಹರ ಕಾಲ ಒತುತುತ ಜೀವಂತರುವ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು