ದ್ವಿತೀಯಾಧ್ಯಾಯ, ೧೭ ವಿಧಿಸಾಪೇಕ್ಷವಿಲ್ಲವು. ಕಿಂಚ- ಹಗ್ಗದಲ್ಲಿ ನರ್ಹಜ್ಞಾನವು ಹೊದಬ ಳಿಕ ರಜ್ಞ (ಹಗ್ಗ) ಜ್ಞಾನವು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಉಂಟಾಗುವುದರಿಂದ ರಜ್ಞ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ವಿಧಿನಾಪೇಕ್ಷರ್ತವು ಹೇಗಾದರೆ ಇಲ್ಲವೊ ಅದರಂತೆ ನೀನು ನಾನು ಎಂಬ ಭೇದನವು ನಿವೃತ್ತನಾದನಂತರ ವಾಸ್ತವ ವಾದ ಅದೈತಜ್ಞಾನ ವುಂಟಾಗುವುದರಿಂದ ಅಂತಹ ಅದೈತಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ವಿಧಿಸಾಪೇಕ್ಷತ್ರವಿಲ್ಲವೆಂದದ್ಧವು. ಆದುದರಿಂ (ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವುಳ್ಳವನಿಗೆ ಆ ಆತ್ಮವಿದು ವಿಧಿನಾಪೇಕ್ಷತ್ರವಿಲ್ಲದೇನೆ ಆತ್ಮಜ್ಞನ ಮಹಾತ್ಮ ದಿಂದಲೇ ನಿದ್ರಿಸುವುದರಿಂದ ) ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವುಳ್ಳವನಿಗೆ ಸನ್ಮಾ ಸದಲ್ಲಿ ಯ ಅಧಿಕಾರವಲ್ಲದೆ ಕದ್ದು ಅಧಿಕಾರ ವಿಲ್ಲವೆಂದು ಸಿದ್ದವಾಗಿ ರುವುದು, |೬| (ರಾ॥ ಭಾ!) ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಇಂದಿರಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿ ನಿರ್ಮ ಲಾಂತಃಕರಣ ವುತ್ರನನಿಗುಂಟಾಗುವ ಸಿದ್ದಿಯನ್ನು ಹದೆತಿಸುತ್ತಾ ನ. ಸಕಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಆತ್ಮ ವಿವಮಾದ ಯಾವ ಬುದ್ದಿಯು ರಾತ್ರಿ ಕಾಲದಂತೆ ಪ್ರಕಾಶವಿಲ್ಲದೇ ಇರುತ್ತದೆಅಂತಹ ಆತ್ಮವಿಷಯವಾದ ಬುದಿಯಲ್ಲಿ ಇಂದಿ)ಯಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿರುವುದರಿಂದ ಪ್ರಸನ್ನ ಚಿತ ನಾದವನು ಜಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದವನಾಗಿರುವನು. ಅಂದರೆ ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಯದವನು, ೮ರಕಾರವೇ ಸರ ವಾಣಿಗಳಿಗೂ 7'ಬ ವಿಷಯವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತವಾಗಿರುವ ಯಾವ ಬುದ್ದಿಯು ಸಕಾ' ಬಹುಳದಾಗಿರುತ್ತದೆ ಅಂತದ ಬುದ್ದಿಯು ಆ ತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಂ ಮಮದ ಮನನಶೀಲನಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಯಂತೆ ಪು ಕಾಶವಿಲ್ಲದೇ ಇರುವುದು. ( ಸಿವಿಲ್ರರವರನಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇತ ರವಿಷಯಗಳು ಪ್ರಗೆ ಗೋಚರವಾಗವುದಿಲ್ಲವೋ ತಿ ಹಕಾರವೆ ಆತ್ಮ ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳವನಿಗೆ ವಿದ ಖಾಶೆತ ಮೊದಲಾದವುಗಳು ಗೋಚರವಾ ಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ತಾತ್ಪವು .) ... |೬೯ || ಮೂಗಿ ಅಥ್ರಮಾಣ ಮಚಲಪತಿಂ ಸಮುದ್ರ ವಾಹಃಪವಿತುತಿಯತ| ತತಾವಾಯಂ ಹ ವಿನಂತಿಸಲೇ ಸಾಂತಿಮಾಗ್ರೆತಿನಕಾದುಕಾಖಾ !201
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
