ಪುಟ:ಸೀತಾ ಚರಿತ್ರೆ.djvu/೩೪೫

324 ಸೀತಾ ಚರಿತ್ರೆ. ೪ನ್ನ ಮಗನಿಗೆ | ತಿಳುಹಿಸು ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರ ಬಿಡದಂತೆನುತಬೇಡಿದನು 1 ೧v 11 ಆನುಡಿಯನಾಲಿಸುತ ಬರುವಾ ! ವಾನಿನಿಯರನು ಕಂಡು ಜಾನಕಿ | ಸಾನುನಯದಿಂದೊಡನೆ ಮಂಚವನಿದು ನಿಂದಿರಲು || ಆನಳಾ ದಿಗಳರಸಿಯರು ಸುಂ | ವಾನವನುತಾಳುತ್ತ ಬಂದರು | ಜಾನಕಿಯಹ ತಿ ರಕತಿ ವಿನಯದಿಂದೆಶಿಸು ದಲಿ | ೧೯ | ಬಂದತಿಬಕುತಿಯಿಂದೆ ಧರ ಈ | ನಂದನೆಯ ಮದಪಂಕಜಕೆರಗಿ | ತಂದಾಣಿಕೆಗಳನು ಪದೆದಿತ ಬಿಳನಾರಿಯರು !! ನಿಂದುಮುಂಗಡೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತಸ | ದಿಂದಹೊಗಳುತ ಕರವಮುಗಿದಿಂ | ತೆಂದು ಬಿನ್ನವಿಸಿದರು ತಮ್ಮ ವಿಚಾರವನು ಕೊಡೆ | o೦ || ದೇವಿಕರುಣಿಸು ನಮ್ಮಪತಿಗಗಳ | ಜೀವಗಳನೊಲಿದಿಂದುರ ಸು | ಸಾವಧಾನದೊಳವರ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮನ್ನಿಸುತ | ಆವರಟ ಹಾ ಇವನು ಸಮ | ರಾವನಿಯೊಳು ಬಿಡದಿರುವಂದದೆ | ನೀವುಕುಕನಿಗೆ ಪೇ ಪಾಲಿಸೆನು ಬೇಡಿದರು 11 ೦೧ !! ನಮ್ಮಪತಿಗಳನೀಗ ಬದುಕಿ ಸು / ತಮ್ಮನು ಸಬಬೇಕೆನುತ ನೆರೆ | ನೆಮ್ಮುಗೆಯೊಳ್ ತಂದೆವವಾ ನಿಮ್ಮ ಸನ್ನಿ ಧಿಗೆ 11 ನಿಮ್ಮನುಳಿದರೆ ರಕ್ಷಿಸುವರಿ |ಿಮ್ಮನೆಂದುರೆ ಬೇಡಿ ಕೊಂಡರು { ತಮ್ಮ ಮನದಣಿವಂತೆ ನಾರಿಯರೆಲ್ಲ ಸೀತೆಯನು || Co | ಹಾಗೆಯಾಗಲೆನುತ್ತ ಲೊಪ್ಪಿಸಿ 1 ಬೇಗನೆಡಳಿತುಕೊಂಡು ನೀತಸ | ರಾಗದೊಳೆಸೆವ ದಂಡಿಗೆಯೊಳಾವನಿತೆಯರಸಹಿತ || ಆಗಳ್ಳತಂದಾ ಕುಶ ನೆಡೆಗೆ | ವೋಗಿಪೇಳಿದಳೆಲೆ ಕುಶಬಿಡದಿ : ರಿಗ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರವನು ಶತ್ರುಗಳ ಮೇಲೆನುತ || ೨೩ || ಸುತನಿಗೆ ಸಮಾಧಾನವನು ಪೇ ಳತಿ ಭರದೊಳೆಪ್ಪಿ ಸುತ ಧರಣೀ ! ಸುತೆ ನಿವಾರಣೆಗೈದಳಾನತ ಜನರತಾಪ ವನು || ಚತುರಮತಿ ಕುಶನಾಜನನಿ ನುಡಿ | ದತಿ ಹಿತೋಕ್ತಿಯನಂದೆ ಲಿದುಕೇ | ೪ುತ ಭರದೆನಿಲ್ಲಿಸಿದನಾ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರವನುಬಿಡದೆ || <೪ !! ಧುರದೆಸೋತು ಕುಶಂಗೆಕೈಮುಗಿ | ದೆರಗಿ ಪಸ್ಸಿನನಗರವನುಳಿದು | ಹೊರಟುಹೋದರು ತಮ್ಮನೆಲೆಗಳಿಗಾ ನಳಾದಿಗಳು | ಪರಮಸಂವಾದ ದಿಂದೆ ರಘುಭ | ವರನಬಳಗಾ ಜನನಿಸಹಿತಸ ! ಮರವಕೀ,ತಳವ ನ೪ ದಂಗೈತಂದನಾ ಕುಶನು || .೯೫ !! ನಿಂತುಪೋದುದು ಕಾಳಗವು ಸಮ | ನಂತರದೊಳಾ ರಾಫವನು ಬಲು | ಸಂತಸವನಾಂತಖಿಳ ಸೇನಾ ಜನಗಳ ಡವರಸಿ | ಅಂತವಿಲ್ಲದ ವಿ.ವದಿಂದೆ ನಿ | ರಂತರವೆಸೆವ ತ ನ್ನ ಪಟ್ಟಣ ಕಂತರಿಕ್ಷೇಪಥದೊಳು ಬಂದನು ಕು'ತು ಪ್ರಪ್ರಕದೆ 1) c೬ | ಮೆರೆ ಯೋಧ್ಯ' ಬದುರಘುವೂ | ವರನುಹೊಕನ್ಯ