೫೬
“ ನನ್ನ ಮುಖನೋಡೋ ಅಂಥಾದ್ದೇನೂ ಅಲ್ಲ ಬಿಡು ; ಅದನ್ನ
ದಿನವೂ ನೋಡೋಕೆ ನನಗೇ ಅಸಹ್ಯವಾಗುತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕೇ ನನಗೂ
ಕನ್ನಡಿಗೂ ಬಹಳ ದೂರ ??”
ಆ ಮುಖದ ಮೂಲಕ ಹೃದಯಾನ ನಾನು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ.
ಎಷ್ಟು ಮೃದು ಹೃದಯಾ ಅದು !”
"ಶಶಿ ! ನಾನೊಂದು ಮಾತು ಕೇಳ್ಬೇಕೂಂತ ಇದ್ದೇನೆ....”
"ಕೇಳಿ....ಅದಕ್ಕೇನಂತೆ ?”
“ ನಿನ್ನೆ ದಿನ ಅವನು, ನೀನವನ ತಂಗೀಂತ ಹೇಳಿದಾಗ ನಿನಗೆಷ್ಟು
ಅಸಹ್ಯವಾಯಿತೊ ಅಷ್ಟು.... ನೀನು ನನ್ನ ಹೆಂಡತೀ೦ತ ಇವರಿಗೆ ನಾನು
ತಿಳಿಸಿದಾಗ ಅಸಹ್ಯವಾಯಿತೆ ?”
“.... ನಾ ಕಾಣೆ ; ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಕಳೆದ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕುತ್ತರ
ಹೇಳ್ತೇನೆ....” ಎಂದು ಶಶಿಯು ನಸುನಗುತ್ತ ಮನೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ
ತೊಡಗಿದಳು. ಹಾಗೇ ನೋಡುತ್ತ ಗಿರೀಶನ ಮೇಜಿನ ಬಳಿಗೆ
ಹೋದಳು. ಇಂಗ್ಲೀಷಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವನ್ನು ' ಟೈಪ್ ' ಮಾಡಿ
ಅದನ್ನು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಫೋಟೋ ಪ್ರೇಮಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿ, ಗಿರೀಶನು ತನ್ನ
ಮೇಜಿನಮೇಲಿಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದನು. ಶಶಿಯು ಅದನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ
ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಓದಿದಳು :-
"Remember the day when you were born, All were laughing but you were crying; Lead such a life that when you die, Others should weep while you go laughing"
ಎಂದಿತ್ತು. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಹಾಗೇ ಯೋಚನಾಮಗ್ನಳಾಗಿ ನಿಂತಳು. ಅನಂತರ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ಗಿರೀಶನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ, “ ನಿಮ್ಮ ವಿಚಾರ........ನಾನು ತಿಳ್ಕೊಬೇಕಾದ್ದಿನ್ನೂ ಬಹಳವಿದೆ” ಎಂದಳು. ಗಿರೀಶನು ಮುಗುಳ್ನಗೆ ನಕ್ಕ. ಉಮಾಭಾಬಿಯು ' ಟೀ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ' ಯೆಂದು ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಕೂಗಿದುದು ಅವರ ಕಿವಿಗೆ ಬಿತ್ತು,
