61 ಕೊಂಡು, “ನಮ್ಮ ಪಾಣಗಳನ್ನುಳಿಸಿದಮಹಾತ್ಮನು ನಮಗೆದರ್ಶನ ಕೊಡಬಾರದೆ' ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೂಗಿದನು ಉತ್ತರ ಬರಲಿಲ್ಲ. “ಇದೇನಾಶ್ಚರ್ಯ, ದೇವರೇ ಬಂದು సోష్మోన్నే ಕಾಪಾಡಿದನೋ ? ಇಗೋ ಇಲ್ಲಿ ಪಂಚೆಯು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಯಾರೋ ಹಿಂದೂ ಮಹಾನು ಭಾವನು ನಮ್ಮ ಪಾಣಗಳನ್ನುಳಿಸಿರಬೇಕು ಎಂದಂದುಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ఎద్సు 2 ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ಯಲೆ, ಮಾಧವನು ಕಂಡು ಬ೦ದನು. ' ' ಏನು, ಮಹಾರಾಜ ! ಇಷ್ಟುಮಟ್ಟಿಗೆ నేవ్మల్లి ದಯೆ ಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಯೂ ನಿರ್ದಯರಾಗಬಹುದೆ ? ನಿನು ದರ್ಶನವ ನ್ನೇಕೆ చేణడేలల్ల” ఎOదోు ವೃದ್ಧನು ಕೇಳಿದುದಕ್ಕೆ ఫౌJRషా' ಹೆಂಗಸಿಗೋಸ್ವರ ತಾನು ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿ೦ತಿದುದಾಗಿಯೂ ತಾನು ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿದನೆ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾವ ಮಹತ್ಕಾಠ್ಯ ವನ್ನೂ ಮಾಡಿದಂತೆ ಎಣಿಸಕೂಡದೆಂದೂ ಮಾಧವನು ಉತ್ತರವನ್ನು యేలభిదాసు. ఆ ವೃದ್ಧನಿಗೆ ಮಾಧವನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದೊಡನೆಯೆ ಅಪರಿಮಿತವಾದ ವಿಶಾಸವು ಹುಟ್ಟಿ , **व्3७ज्ठडीत्:७*Eब्»व्3,६७९त९ ন; ಭಾಗಕ್ಕೆ ತಂದೆ,ತಾಯಿ, ಸಮಸ್ತ ಬಂಧುಬಳಗವು ಒಂದಲ್ಲದೆನಾಲ್ಕು ಪಾಣಿಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಣೆಮಾಡಿರುವೆ. ಆದುದರಿಂದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವಾವಧಿ 9নু ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಅನುಜ್ಞೆ ಯನ್ನು ಕೊಡು. ನನ್ನ ಸಮಸ್ತವಾದ ಐಶ್ವರ್ಯವೂ ನಿನ್ನದೇ. ನಮ್ಮ ಸ೦ಗಡ ಬ೦ದು ನಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞ, ತೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಾಶಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕೊಡು ಎಂದನು. ಮಾಧವನಿಗೆ ಆತನ ಕೊಡ್ತೀರಿಕೆಯು ಮಿಾರಲಾರ ದಂತಹುದಾಗಿ ತೋರಿದುದರಿಂದ ಅವನ ಜತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಲೂ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟನು. يع ವೃದ್ಧಿ ನು ನೈಚಾ ಮನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಲ್ಲೊಬ್ಬನಾ ಗಿದು ಕೆಲಸದಿಂದ ವಿಶಾಂತನಾದ ನವಾಬ ವಿಕಾರ್-ಉಲ್-ಮು ಲ್ಯನೆಂದೂ, ಆತನ జయేగిలగియు ఆల్లిగి ఒప్యాలిగళ దోJ25దల్లింు
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
