ನಾನೆಂದೆ:
"ದಫೇದಾರ್, ಮನೆಗೆ ಬೀಗ ತಗಲಿಸ್ಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ಕೋಟಿನ ಕೋಟಿನ ಜೇಬ್ನಲ್ಲಿ ಬೀಗದ ಕೈ ಇದೆ."
"ಮುಚ್ಚು ಬಾಯಿ!” ಎಂದನೊಬ್ಬ ಪೋಲೀಸಿನಾತ. "ದಫೇದಾಗ್ನ ಸಾಹೇಬರೆ-ಎಂತ ಕೂಗು."
ಫೇದಾರ್ ಸಾಹೇಬರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಬೀಗ ತಗಲ್ಸೊ ಉಪಕಾರ ಮಾಡ್ತೀರ?” ಎಂದು ಅಣಕದ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ನುಡಿದೆ. ಆತ ಹರಿದು ತಿನ್ನಲು ಬಯಸುವವರ ಹಾಗೆ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ.
ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲುಗಳು ತೆರೆದೇ ಇದ್ದವು. ನನ್ನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಂದ ಒಂದು ಮೈಲಿನಾಚೆಯಿದ್ದ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿಗೆ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರು.
ಅದೇ ಸ್ಟೇಷನು. ಅದೇ ಲಾಕಪ್ಪು.
ಆಗ ಜೇಬುಗಳ್ಳನೆಂಬ ಆರೋಪದ ಮುದ್ರೆಯೊಡನೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಈಗ-?
ಒಂಭತ್ತು ಗಂಟೆಗೆ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿಗೆ ಬಂದ ಅಧಿಕಾರಿ, ಆಳಕ್ಕೆ ತಿವಿದು ನೋಡುವ ನೋಟದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ. ಆತ ನನಗೆ ಅಪರಿಚಿತನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟು ಬೇಗನೆ ಅವನನ್ನು ನಾನು ಮರೆಯು ವುದು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತೆ?
ಆತ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ.
"ಓ ನೀವೇನಾ! ಮಿಸ್ಟರ್ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರೂ, ಬೊಂಬಾಯಲ್ಲಿ? ಈಗ?”
ನಾನು ಕ್ಷಣ ಕಾಲ ಅವಕ್ಕಾದೆ. ಈತನಿಗೆ ಕುಲಗೋತ್ರಗ ಳಲ್ಲದೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯೂ ಹೇಗೆ ದೊರೆಯಿತು?
“ಯಾಕೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯ್ನೆನು? ಪೋಲೀಸರ ಕೈ ಭಾರೀ ಉದ್ದ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್........ ನಿಮ್ಮ ಫೈಲು ಸಿದ್ದವಾಗಿದೆ. ಇವತ್ತಿನದೊಂದು ವರದಿ ಸೇರಿಸಿ ಸಂಟ್ರಲ್ ಸ್ಟೇಷನಿಗೆ ರವಾನಿಸ್ತೆನೆ.”
ನಾನು ಉತ್ತರವೀಯಲಿಲ್ಲ, ಲಾಕಪ್ಪಿನೊಳಗೆ ಮನವಾಗಿ ನಿಂತೆ, ಪೋಲೀಸರು, ತಮ್ಮ ಸಾಹೇಬರು ನನ್ನೊಡನೆ ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ
