ವನಜಜಾಂಡದೊಳುಳ್ಳಖಿಳ ಚೇ
ತನರು ಭುಂಜಿಪ ಚತುರವಿಧ ಭೋ
ಜನ ಪದಾರ್ಥದಿ ಚತುರ ವಿಧ ರಸರೂಪ ತಾನಾಗಿ |
ಮನಕೆ ಬಂದುದನುಂಡುಣಿಸಿ ಸಂ
ಹನನಕುಪಚಯ ಕರಣಕಾನಂ
ದನಿಮಿಷರಿಗಾತ್ಮಪ್ರದರ್ಶನ ಸುಖವನೀವ ಹರಿ || ೧ ||
ನೀಡದಂದದಲಿಪ್ಪ ಲಿಂಗಕೆ
ಷೋಡಶಾತ್ಮಕ ರಸವಿಭಾಗವ
ಮಾಡಿ ಷೋಡಶ ಕಳೆಗಳಿಗೆ ಉಪಚಯಗಳನೆ ಕೊಡುತ |
ಕ್ರೋಢ ಎಪ್ಪತ್ತೆರಡು ಸಾವಿರ
ನಾಡಿಗತದೇವತೆಗಳೊಳಗಿ
ದ್ದಾಡುತಾನಂದಾತ್ಮ ಛರಿಸುವ ಲೋಕದೊಳು ತಾನು || ೨ ||
ವಾರಿವಾಚ್ಯನು ವಾರಿಯೊಳಗಿ
ದ್ದಾರು ರಸವೆಂದನಿಸಿ ಮೂವ
ತ್ತಾರು ಸಾವಿರ ಸ್ತ್ರೀ ಪುರುಷನಾಡಿಯಲಿ ತದ್ರೂಪ |
ಧಾರಕನು ತಾನಾಗಿ ಸರ್ವಶ
ರೀರದೊಳಹಶ್ಚ ರಾತ್ರಿಯಲಿ ವಿ
ಹಾರ ಮಾಳ್ಪನು ಬೃಹತಿಯೆಂಬ ಸುನಾಮದಿಂದ ಕರೆಸಿ || ೩ ||
ಆರು ರಸ ಸತ್ವಾದಿ ಭೇದದಿ
ಆರು ಮೂರಾಗಿಹವು ಸಾರಾ
ಸಾರ ನೀತಾನೀತ ಖಂಡಾಖಂಡ ಚಿತ್ಪ್ರಚುರ |
ಈರಧಿಕ ಎಪ್ಪತ್ತು ಸಾವಿರ
ಮಾರಮಣನ ರಸಾಖ್ಯರೂಪ ಶ
ರೀರದೊಳು ಭೋಜ್ಯ ಸುಪದಾರ್ಥದಿ ತಿಳಿದು ಭುಂಜಿಸುವುದು || ೪ ||
ಕ್ಷೀರಗತ ರಸ ರೂಪಗಳು ಮು
ನ್ನೂರು ಮೇಲೈವತ್ತ ನಾಲಕು
ಛಾರು ಘೃತಗತ ರೂಪಗಳು ಇಪ್ಪತ್ತರೊಂಭತ್ತು |
ಸಾರಗುಡದೊಳೆಗೈದು ಸಾವಿರ
ನೂರವೊಂದು ಸುರೂಪ ದ್ವಿ ಸಹ
ಸ್ರಾರೆರಡು ಶತ ಪಂಛಪವಿಂಶತಿ ರೂಪ ಫಲಗಳಲಿ || ೫ ||
ವಿಶದ ಸ್ಥಿರ ತೀಕ್ಷ್ಣವು ನಿರಹರ
ರಸಗಳೊಳು ಮೂರೈದು ಸಾವಿರ
ತ್ರಿಶತನವರೂಪಗಳ ಛಿಂತಿಸಿ ಭುಂಜಿಪುದು ವಿಷಯ |
ಶ್ವಶನ ತತ್ತ್ವೇಶರೊಳಗಿದ್ದೀ
ಪೆಸರಿನಿಂದಲಿ ಕರೆಸುವನು ಧೇ
ನಿಸಿದರೀ ಪರಿ ಮನಕೆ ಪೊಳೆವನು ಬಲ್ಲ ವಿಭುಧರಿಗೆ || ೬ ||
ಕಪಿಲನರಹರಿ ಭಾರ್ಗವ ತ್ರಯ
ವಪುಷ ನೇತ್ರದಿ ನಾಸಿಕಾಸ್ಯದಿ
ಶಫರನಾಮಕ ಜಿಹ್ವೆಯಲಿ ದಂತದಲಿ ಹಂಸಾಖ್ಯ |
ತ್ರಿಪದಿಪಾದ್ಯ ಹಯಾಸ್ಯ ವಾಚ್ಯದೊ
ಳಪರಿಮಿತ ಸುಖಪೂರ್ಣ ಸಂತತ
ಕೃಪಣರೊಳಗಿದ್ದವರವರ ರಸ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಕೊಡುವ || ೭ ||
ನಿರುಪಮಾನಂದಾತ್ಮ ಹರಿ ಸಂ
ಕರುಷಣ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನರೂಪದಿ
ಇರುತಿಹನು ಭೋಕ್ತೃಗಳೊಳಗೆ ತಚ್ಛಕ್ತಿದನು ಎನಿಸಿ |
ಕರೆಸುವನು ನಾರಾಯಣನಿರು
ದ್ಧೆರಡು ನಾಮದಿ ಭೋಜ್ಯವಸ್ತುಗ
ನಿರತ ತರ್ಪಕನಾಗಿ ತೃಪ್ತಿಯನೀವ ಚೇತನಕೆ || ೮ ||
ವಾಸುದೇವನು ಒಳಹೊರಗೆ ಅವ
ಕಾಶಕೊಡುವ ನಭಸ್ಥನಾಗಿ ರ
ಮಾ ಸಮೇತ ವಿಹಾರಮಾಳ್ಪನು ಪಂಚರೂಪದಲಿ |
ಆ ಸರೋರುಹ ಸಂಭವಾಭವ
ವಾಸವಾದ್ಯಮರಾದಿ ಚೇತನ
ರಾಶಿಯೊಳಗಿಹನೆಂದು ಅರಿತವನವನೆಕೋವಿದನು || ೯ ||
ವಾಸುದೇವನು ಅನ್ನದೊಳು ನಾ
ನಾ ಸುಭಕ್ಷ್ಯದಿ ಸಂಕರ್ಷಣ ಕೃ
ತೀಶ ಪರಮಾನ್ನದೊಳು ಘೃತಕೊಳಗಿಪ್ಪನನಿರುದ್ಧ |
ಆ ಸುಪರ್ಣಾಂಸಗನು ಸೂಪದಿ
ವಾಸವಾನುಜ ಶಾಕದೊಳು ಮೂ
ಲೇಶ ನಾರಾಯಣನು ಸರ್ವತ್ರದಲಿ ನೆಲೆಸಿಹನು || ೧೦ ||
ಅಗಣಿತಾತ್ಮ ಸುಭೋಜನ ಪದಾ
ರ್ಥಗಳ ಒಳಗೆ ಅಖಂಡವಾದೊಂ
ದಗಳಿನೊಳನಂತಾಂಶದಿಂದಲಿ ಖಂಡನೆಂದೆನಿಸಿ |
ಜಗದಿ ಜೀವರ ತೃಪ್ತಿ ಪಡಿಸುವ
ಸ್ವಗತ ಭೇದ ವಿವರ್ಜಿತನ ಇ
ರ್ಬಗೆಯ ರೂಪನರಿತು ಭುಂಜಿಸಿ ಅರ್ಪಿಸುವನಡಿಗೆ || ೧೧ ||
ಈ ಪರಿಯಲರಿತುಂಬ ನರ ನಿ
ತ್ಯೋಪವಾಸಿ ನಿರಾಮಯನು ನಿ
ಷ್ಪಾಪಿ ನಿತ್ಯಮಹಾಸುಯಜ್ಞಗಳಾಚರಿಸಿದವನು |
ಪೋಪುದಿಪ್ಪುದು ಬಪ್ಪುದೆಲ್ಲ ರ
ಮಾಪತಿಗಧಿಷ್ಠಾನವೆನಲು ಕೃ
ಪಾಪಯೋನಿಧಿ ಮಾರನಾಲಿಸುವನು ಜನನಿಯಂತೆ || ೧೨ ||
ಆರೆರಡು ಸಾವಿರದ ಮೇಲಿ
ನ್ನೂರ ಐವತ್ತೊಂದು ರೂಪದಿ
ಸಾರಭೋಕ್ತನಿರುದ್ಧ ದೇವನು ಅನ್ನಮಯನೆನಿಪ |
ಮೂರೆರಡುವರೆ ಸಾವಿರದ ಮೇಲ್
ಮೂರಧಿಕ ನಾಲ್ವತ್ತು ರೂಪದಿ
ತೋರುತಿಹ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ ಜಗದೊಳು ಪ್ರಾಣಮಯನಾಗಿ || ೧೩ ||
ಎರಡು ಕೋಶಗಳೊಳಹೊರಗೆ ಸಂ
ಕರುಷಣೈದು ಸುಲಕ್ಷದರುವ
ತ್ತೆರಡು ಸಾವಿರ ದೇಳಧಿಕ ಶತರೂಪಳ ಧರಿದಿ |
ದರವಿದೂರನು ಈರೆರಡು ಸಾ
ವಿರದ ಮುನ್ನೂರಾದ ಮೇಲ್ನಾಲ್ಕಧಿಕ ಎಪ್ಪತ್ತು || ೧೪ ||
ರೂಪದಿಂದ ವಿಜ್ಞಾನ ಮಯನೆಂ
ಬೀ ಪೆಸರಿನಿಂ ವಾಸುದೇವನು
ವ್ಯಾಪಿಸಿಹ ಮಹದಾದಿ ತತ್ವದ ತತ್ಪತಿಗಳೊಳಗೆ |
ಈ ಪುರುಷನಾಮಕನ ಶುಭ ಸ್ವೇ
ದಾಪಳೆನಿಸಿ ರಮಾಂಬ ಆ ಬ್ರ
ಹ್ಮಾಪರೋಕ್ಷಿಗಳಾದವರ ಲಿಂಗಾಂಗ ಕೆಡಿಸುವಳು || ೧೫ ||
ಐದುಸಾವಿರ ನೂರ ಇಪ್ಪ
ತ್ತೈದು ನಾರಾಯಣನ ರೂಪವ
ನಾಧರಿಕೊಂಡನುದಿನದಲಾನಂದಮಯನೆನಿಪ |
ಐದು ಲಕ್ಷದ ಮೇಲೆ ಎಂಭ
ತ್ತೈದು ಸಾವಿರ ನಾಲ್ಕು ಶತಗಳ
ಐದು ಕೋಶಾತ್ಮಕ ವಿರಿಂಚಾಂಡದೊಳು ತುಂಬಿಹನು || ೧೬ ||
ನೂರವೊಂದು ಸುರೂಪದಿಂ ಶಾಂ
ತೀರಮಣ ತಾನನ್ನನೆನಿಪೈ
ನೂರ ಮೇಲ್ಮೂರಧಿಕದಶ ಪ್ರಾಣಾಖ್ಯ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ |
ತೋರುತಿಹನೈವತ್ತ ಐದು ವಿ
ಕಾರಮನದೊಳು ಸಂಕುರಷಣೈ
ನೂರು ಚತುರಾಶೀತಿ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಖ್ಯ || ೧೭ ||
ಮೂರು ಸಾವಿರದರ್ಧಶತ ಮೇ
ಲೀರಧಿಕರೂಪಗಳ ಧರಿಸಿ ಶ
ರೀರ ದೊಳಗಾನಂದಮಯ ನಾರಾಯಣಾಹ್ವಯನು |
ಈರೆರಡುಸಾವಿರದ ಮೇಲ್ಮು
ನ್ನೂರು ಐದು ಸುರೂಪದಿಂದಲಿ
ಭಾರತೀಶನೊಳಿಪ್ಪ ನವನೀತಸ್ಥ ಘೃತದಂತೆ || ೧೮ ||
ಮೂರಧಿಕ ಐವತ್ತು ಪ್ರಾಣ ಶ
ರೀರದೊಳಗನಿರುದ್ಧನಿಪ್ಪೈ
ನೂರು ಹನ್ನೊಂದಧಿಕಪಾನನೊಳಿಪ್ಪ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ |
ಮೂರನೆಯ ವ್ಯಾನನೊಳಗೈದರೆ
ನೂರು ರೂಪದಿ ಸಂಕರುಷಣೈ
ನೂರುಮೂವತ್ತೈದುದಾನನೊಳಿಪ್ಪ ಮಾಯೇಶ || ೧೯ ||
ಮೂಲನಾರಾಯಣನು ಐವ
ತ್ತೇಳಧಿಕ ಐನೂರು ರೂಪವ
ತಾಳಿ ಸರ್ವತ್ರದಿ ಸಮಾನನೊಳಿಪ್ಪ ಸರ್ವೇಶ |
ಲೀಲೆಗೈವನು ಸಾವಿರದ ಮೇ
ಲೇಳು ನೂರ್ಹನ್ನೊಂದು ರೂಪವ
ತಾಳಿ ಪಂಚಪ್ರಾಣರೊಳು ಲೋಕಗಳ ಸಲಹುವನು || ೨೦ ||
ತ್ರಿನವತಿ ಸುರೂಪಾತ್ಮಕನಿರು
ದ್ಧನು ಸದಾ ಯಜಮಾನನಾಗಿ
ದ್ದನಲ ಯಮ ಸೋಮಾದಿ ಪಿತೃದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಅನ್ನ
ನೆನಿಪನಾ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನಸಂಕರು
ಷಣ ವಿಭಾಗವ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟುಂ
ಡುಣಿಪ ನಿತ್ಯಾನಂದ ಭೋಜನದಾಯಿ ತುರ್ಯಾಹ್ವ || ೨೧ ||
ಷಣ್ಣವತಿನಾಮಕನು ವಸು ಮು
ಕ್ಕಣ್ಣ ಭಾಸ್ಕರರೊಳಗೆ ನಿಂತು ಪ್ರ
ಪನ್ನರನುದಿನ ನಿಷ್ಕಪಟ ಸದ್ಭಕ್ತಿಯಲಿ ಮಾಳ್ಪ |
ಪುಣೈಅ ಕರ್ಮವ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಕಾ
ರುಣ್ಯ ಸಾಗರನಾ ಪಿತೃಗಳಿಗ
ಗಣ್ಯ ಸುಖವಿತ್ತವರ ಪೊರೆವನು ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಲಿ || ೨೨ ||
ಸುತಪನೇಕೋತ್ತರ ಸುಪಂಚಾ
ಶತವರಣ ಕರಣದಿ ಚತುರ್ವಿಂ
ಶತಿ ಸುತತ್ವದಿ ಧಾತುಗಳೊಳಿದ್ದವಿರತನಿರುದ್ಧ |
ಜತನ ಮಾಳ್ಪನು ಜಗದಿ ಜೀವ
ಪ್ರತತಿಗಳ ಷಣ್ಣವತಿ ನಾಮಕ
ಚತುರ ಮೂರ್ತಿಗಳರ್ಚಿಸುವರದರಿಂದೆ ಬಲ್ಲವರು || ೨೩ ||
ಅಬುಜಜಾಂಡೋದರನು ವಿಪಿನದಿ
ಶಬರಿಯೆಂಜಲನುಂಡು ಗೋಕುಲ
ದಬಲೆಯರನೊಲಿಸಿದನು ಋಷಿ ಪತ್ನಿಯರು ಕೊಟ್ಟನ್ನ |
ಸುಭುಜ ತಾ ಭುಂಜಿಸಿದ ಸ್ವರಮಣ
ಕುಬುಜೆ ಗಂಧಕೆ ಒಲಿದ ಮುನಿಗಣ
ವಿಬುಧ ಸೇವಿತ ಬಿಡುವನೇ ನಾವಿತ್ತಕರ್ಮಫಲ || ೨೪ ||
ಗಣನೆಯಿಲ್ಲದ ಪರಮಸುಖ ಸ
ದ್ಗುಣಗಣಂಗಳ ಲೇಶಲೇಶಕೆ
ಎಣೆಯೆನಿಸದು ರಮಾಬ್ಜಭವಶಕ್ರಾದಿಗಳ ಸುಖವು |
ಉಣುತುಣುತ ಮೈ ಮರೆತು ಕೃ
ಷ್ಣಾರ್ಪಣವೆನಲು ಕೈಗೊಂಬನರ್ಭಕ
ಜನನಿ ಭೋಜನ ಸಮಯದಲಿ ಕೈಯೊಡ್ಡುವಂದದಲಿ || ೨೫ ||
ಜೀವ ಕೃತ ಕರ್ಮಗಳ ಬಿಡದೆ ರ
ಮಾವರನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಫಲಗಳ
ನೀವನಧಿಕಾರಾನುಸಾರದಲವರಿಗನವರತ |
ಪಾವಕನು ಸರ್ವಸ್ವ ಭುಂಜಿಸಿ
ತಾ ವಿಕಾರವನೈದನೊಮ್ಮೆಗು
ಪಾವನಕೆ ಪಾವನನೆನಿಪ ಹರಿಯುಂಬುದೇನರಿದು || ೨೬ ||
ಕಲುಷ ಜಿಹ್ವೆಗೆ ಸುಷ್ಠುಭೋಜನ
ಜಲಮೊದಲು ವಿಷದೋರುವುದು ನಿ
ಷ್ಕಲುಷ ಜಿಹ್ವೆಗೆ ಸುರಸ ತೋರುವುದೆಲ್ಲ ಕಾಲದಲಿ |
ಸುಲಲಿತಾಂಗಗೆ ಸಕಲರಸ ಮಂ
ಗಳವೆನಿಸುತಿಹುದನ್ನಮಯ ಕೈ
ಗೊಳದೆ ಬಿಡುವನೆ ಪೂತನಿಯ ವಿಷಮೊಲೆಯನುಂಡವನು || ೨೭ ||
ಪೇಳಲೇನು ಸಮೀರದೇವನು
ಕಾಳಕೂಟವನುಂಡು ಲೋಕವ
ಪಾಲಿಸಿದ ತದ್ದಾಸನೋರ್ವನು ಅಮೃತನೆನಿಸಿದನು |
ಶ್ರೀಲಕುಮಿವಲ್ಲಭ ಶುಭಾಶುಭ
ಜಾಲಕರ್ಮಗಳುಂಬನುಪಚಯ
ದೇಲಿಗೆಗಳಿಲ್ಲವೆಂದಿಗು ಸ್ವರಸಗಳ ಬಿಟ್ಟು || ೨೮ ||
ಈ ಪರಿಯಲಚ್ಯುತನ ತತ್ತ
ದ್ರೂಪ ತನ್ನಾಮಗಳ ಸಲೆ ನಾ
ನಾ ಪದಾರ್ಥದಿ ನೆನೆನೆನೆದು ಭುಂಜಿಸುತಲಿರು ವಿಷಯ |
ಪ್ರಾಪಕ ಸ್ಥಾಪಕ ನಿಯಾಮಕ
ವ್ಯಾಪಕನುಯೆಂದರಿದು ನೀನಿ
ರ್ಲೇಪನಾಗಿರು ಪುಣ್ಯಪಾಪಗಳರ್ಪಿಸವನಡಿಗೆ || ೨೯ ||
ಐದುಲಕ್ಷೆಂಭತ್ತತೊಂಭ
ತ್ತಾದ ಸಾವಿರದೇಳುನೂರ್ಮೇ
ಲೈದು ರೂಪವಧರಿಸಿ ಭೋಕ್ತೃಗ ಭೋಜ್ಯನೆಂದೆನಿಸಿ |
ಶ್ರೀಧರಾದುರ್ಗಾರಮಣ ಪಾ
ದಾದಿ ಶಿರ ಪರ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಿಸಿ
ಕಾದುಕೊಂಡಿಹ ಸಂತತ ಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲನು || ೩೦ ||