ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
202 ಕರ್ಣಾಟಕ ಕವಿಚರಿತೆ. [16 ನೆಯ
ಕಾರಣವನ್ನು ಹಿಂದೆಯೇ ತಿಳಿಸಿದ್ದೇವೆ, ಗ್ರಂಥಾವತಾರದಲ್ಲಿ ಕವಿ ವೈಭೋ
ಗರಾಯನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಬಳಿಕ ಪಾರ್ವತಿ, ಗಣಪತಿ ಇವರುಗಳನ್ನು ಹೊಗ
ಳಿದ್ದಾನೆ. ಈ ಗ್ರಂಥದಿಂದ ಒಂದೆರಡು ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸಿ ಬರೆಯು
ತ್ತೇವೆ__
ಗಣಪತಿ
ಮುಂಬನಿಸೊರ್ಕನುಂಬ ಮುೞುದುಂಬಿಯ ಬಂಬಲಿನುಣ್ಮು ವಿಂಚರಂ |
ತುಂಬಿರೆ ಗರ್ಭ ಭೋಗಿ ಸಿರವೆತ್ತಿ ಫಣಾಮಣಿರೋಚಿ ದೇಹಮಂ ||
ತಾಂ ಒಳಸೊಪ್ಪೆ ರಕ್ತ ಪಟಮಂ ತಳೆದಂತಿರೆ ರಾಜೆಸಿರ್ಪ ಹೇ |
ರಂಬನುಮೇಶನೂನು ಮಿಗೆ ಮಾಡುಗೆ ಮುತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ವಿಘ್ನಮಂ ||
ಸ್ತ್ರೀಯರು
ತಳಿರ ಬೆಡಂಗು ನುಣ್ದೊಡೆಯ ರಂಗಳವಾೞ್ ಯ ಪೊಂಗು ಚೆಲ್ವ ತ |
ಣ್ಭು ೞುಲ ಪೊಡರ್ಪು ಸಣ್ಣಲತೆಯರ್ಷ ಮಳ್ವಕ್ಕಿಯ ನೇರ್ಪು ಬಳ್ಳಿಯೊಳ್ ||
ಬಳಸಿಕೆಗೊಂಬ ಕಂಬು ಸಲೆ ಕೋಗಿಲೆಯಿಂಬುೞ್ ಮಾವಿನಂಬು ಕ |
ಣ್ಗಳಿಕುಳದೋರ್ಪು ಸೋಗೆಗಳ ನೀಳ್ವರೆ ಬಂದರದಂದುಕಾಂತೆಯರ್‌ ||
____________
ನಂಜುಂಡ. ಸು. 1525
ಈತನು ಕುಮಾರರಾಮಕಥೆಯನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ. ಇವನು ವೀರ
ಶೈವಕವಿಯೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.
ಇವನ ಪಿತಾಮಹನು ಯದುಕುಲಾಮಾತ್ಯವಂಶೋದ್ಭೂತನಾದ ಪ್ರಭುಕುಲಾ
ಗ್ರಗಣ್ಯ ವಿಜಯನ್ರಪಾಲ ; ತಂದೆ " ಅಂಡದಜಲ್ಲಿಯನಾನೆಯ ನಿಗಳಕೆ ಕಂಡರಿಸಿದ
ಮಾನಣ್ಣದ ಬೊಂಬೆಯ ಕಂಡು ಮನದೊಳುೞ್ ಮಚ್ಚರಿಸುವ ಮಾೞಾಂತ ರಾವು
ತರ ಗಂಡನೆನಿಪ ” ಮಾಧವ , ಹಿರಿಯಯ್ಯನು ತುರಗದಂಡಕೆ ಬಲುಜಲ್ಲಿಯ ಕಟ್ಟಿದ
ಬಿರುದುಳ್ಳ ರಾವುತ; ಕಿರಿಯ ತಂದೆ ವಿಜಯ : ಈ ವಿಜಯನು
ಧರಣಿಯೞಿಯ ಧುರದೊಳಗೆ |
ರಾಯದೞವ ಕಾಣುತ ತನ್ನ ಪತಿ ನಂಜ | ರಾಯನ ಮುಂದೆ ಕುದುರೆಯ |
ರಾಯರಾವುತರಮೇಲೇೞು ತಿವಿದು ಸುರ | ರಾಯನಗರಿಗೈದಿದನು ||
ಎನ್ನು ತ್ತಾನೆ, “ ಚೆಂಗಳನಾಡ ನಾಲ್ವತ್ತುನಾಯಕಗಜಸಿಂಗವೆನಿಪ ಮಾಧವನ ಅ೦
ಗೋದ್ಭವ ನಂಜುಂಡ, ಯದುಕುಲಾಮಾತ್ಯರೆಂದೆಂಬ ಕುಲಾಗತವಿದಿತಬಿರುದನಾಂತೆ
