ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
469 ಕರ್ಣಾಟಕ ಕವಿಚರಿತೆ [17ನೆಯ
ತಿರುಮಲೆಯಾರ್ಯ೦” ಎಂಬುದರಿಂದ ಈತನು ಚಿಕ್ಕದೇವರಾಜನ ವಿಶೇಷ
ಪ್ರೀತಿಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗಿದ್ದಂತ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.
ಪೂರ್ವಕವಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ, ವ್ಯಾಸ, ಶುಕ ಇವರುಗಳನ್ನು ಸ್ಮರಿ
ಸಿದ್ದಾನೆ. ಇವನ ತಮ್ಮನಾದ ನಿಂಗರಾರ್ಯನು ತನ್ನ ಮಿತ್ರವಿಂದಾಗೋವಿಂದ
ದಲ್ಲಿ ಈತನ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಹೀಗೆ ಸ್ತುತಿಸಿದ್ದಾನೆ-
ಫಣಿಪತಿಭಾಷ್ಯದಾಗರುಡಿಯೊಳ್ ಪದಚಾರಿಗೆರೂಢಿಗೆಯ್ದಣಂ |
ಕಣಚರಣೋಕ್ಕಿಜೈಮಿನಿಯವಾಣಿಗಳಿ೦ ಮಿಗೆ ತಾಳಿಜಾಣೆಯಂ ||
ಪ್ರಣುತಿಸೆ ಭಾವುಕರ್ ತಿರುಮಲಾರ್ಯಸರಸ್ವತಿ ಸಾರ್ಚಿ ಚಿತ್ತಮ೦ |
ತಣಿಯದೆ ರಂಗನಾಧನೊಳೆ ನರ್ತಿಸುಗುಂ ಶ್ರುತಿಮೌಳಿರಂಗದೊಳ್ ||
ಪಿರಿದುಂ ಪ್ರೌಢತ್ವಮಂ ಪೆರ್ಕಳಿಕೆ ಕವಿವರ‌ರ್ ಕಬ್ಬದೊಳ ಶಾಸ್ತ್ರದೊಳ್ ಮೇಣ್ |
ಕರಾಸಾಹಿತ್ಯದೊಳ್ ಬಿತ್ತರಿಪೊಡೆ ರಸಮಂ ತಿರ್ಮಲಾರ್ಯರ್ಗೆ ಸಲ್ಲು೦ ||
ತರಇನ್ನೊತಂಗಳೇನಾಡವೆ ವಿಧುಮಣಿಯಲಿ ಖೆಳ್ ನೈದಿಲೊಳ್ ಮತ್ತವಂ ತಾಂ |
ಕರಗಿಪ್ಪಂ ಬಿರ್ಚುವಂ ಚಂದಿರನೆ ಉಳಿದವರ್ಗೆ೦ತೊಸಗ್ಗ೯೦ ಮಲಗ್ಗು೯೦ ||
ದೇವಚಂದ್ರನ ರಾಜಾವಳೀಕಥೆಯಲ್ಲಿ (1838) ಚಿಕ್ಕದೇವರಾಜ,
ಅವನ ಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲರು ಪಂಡಿತರು ಇವರುಗಳ ವಿಷಯವಾಗಿ ಹೀಗೆ
ಬರೆದಿದೆ-
ಚಿಕದೇವರಾಜರಸಂ ಕೋಎದಶಿಖಾಮಣಿಯೆನಿಸಿದಂ ; ತಿರುಮಲಾರ್ಯ೦ ವಿದ್ಯಾ
ವಿಶಾರದನೆನಿಸಿದಂ ; ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಂ ಸಾಹಿತ್ಯಭಾರತಿಯೆನಿಸಿದಂ ; ಷಡಕ್ಷರಿ ಕವಿಶೇಖ
ರನನಿಸಿದಂ,
ಇವನ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ
1 ಚಿಕದೇವರಾಜವಿಜಯ
ಇದು ಚಂಪೂರೂಪವಾಗಿದೆ; ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ತ್ರಿಪದಿಗಳ ಸಂಗ
ತ್ಯಗಳೂ ಹಾಡುಗಳೂ ಇವೆ. ಮುದ್ರಿತವಾಗಿರುವ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ 6 ಆಶ್ವಾ
ಸಗಳಿವೆ. ಗ್ರಂಥ ಅಸಮಗ್ರ. ಇದರಲ್ಲಿ ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜರುಗಳ
ಚರಿತ್ರವು ಚಿಕ್ಕದೇವರಾಜನವರೆಗೆ ಹೇಳಿದೆ.
ತನ್ನ ಗ್ರಂಥದ ಉತ್ಕ್ರುಶ್ತತೆಯನ್ನು ಕವಿ ಈ ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿ
ಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ-
