ಪುಟ:ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ ಸಂಪುಟ ೩.djvu/೭೨

ಕನಟಿ ನಂದಿನಿ ಭರಿಬ್ಬರೂ ಏಕಸ್ಥರಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆಯೇ ಹೊರತು ಇಲ್ಲ ಖಜಾನೆಗಳ (ಅರಮನೆ) ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಣದಲ್ಲಿ ಬಹು ದಿದ್ದರೆ ಈ ಕೆಲಸವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಎಂದಾದರೂ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗಿದ್ದಳು. ” ಎಂದು ಮಾಧವಾಚಾರ್ಯರು Wರ್ಯಭತFರಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ವಿಳಾಂಟಾ ಒರದಿರುವರು, ದಕ ಗಂಡನು ತನ್ನ ಅರ್ಧಾಂಗಿಯಾದ ಭಾರ್ಯೆಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಪಮಹಾಮುನಿ, ತಾನು ವಾನಪ್ರಸ್ಥಾಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಅವಳ ಸೀರೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾಡುವ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತ ತನ್ನ ಪತ್ನಿಯಾದ ಮೈತ್ರೇಯಿಗೆ ಪೋಷಣೆ ದಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವವು ಸಮ್ಮತಿಸುವುದು, ಈ ರೀತಿ ವಿವಾ nುಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಮೀನನ್ನು (ಭಸ್ಟಾಕ್ಷ ಕಡತೋಗಲು ಹದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ಅಲ್ಲ, ಮದುವೆ ಮೊದಲುಗೊಂಡು ಸಣ್ಣ ಅಕ, ಅದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿ “ನಾನೂ ನಿಮ್ಮ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿಯೇ ನದಿಗಳಲ್ಲಿ ಜನಮಾಡುವ ವರೆಗೆ ಇರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಈ ಭವಸತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನೀವು ಯಾವುದ ಕರ್ಮದಲ್ಲಿಯ ಭಾರ್ಯ ಭರ್ತರಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಮಾಡಿದರೇ ಕ್ಯಾಗಿ ಈ ತಪಶ್ಚರ್ಯವನ್ನು ಮಾರುತ್ತಿರುವಿರೋ ಆ ಭೂ° ಈ ಕೊರತು ಆ ಕರ್ಮವ ಸಣ್ಣವನಿಸಲಾರದು. ವಸತಿಯಾದ ಆಸ್ತಿಯನ್ನೇ ನಾನೂ ನಿನ್ನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ಇವೇ ಯಶೋರ-ಹಿಂದೂ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಅನುಭವಿಸಿದ ಸಂಪಾದಿಸಲು ಅಜ್ಜಿ ಕೊಡಿರಿ. ” ಎಂದು ಬೇಡಿದಳಂತೆ! ತಿರುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾಧಿಕಾರಿ ಭೇದಗಳು, ಇದರಿಂದ ಯ ಮತ: ವಿದ್ಯಾವಿಶಾರದೆಯ ರಾದ ಗಾರ್ಗಿ, ದಮಯಂತಿ, ಕೋಶ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಹಿಂದೂ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಳ ಸಾವಿತ್ರಿ, ಅನಸೂಯಾ, ಸೀತಾ ಮೊದಲಾದ ಪುಣ್ಯವತಿಯರು ಶ್ರವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ವಿಚಾರವನ್ನು ವಾಚಕರೇ ಊಹಿ ಈ ಭರತವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದುದರಿಂದಲೇ ಈ ದೇಶವು ಸಬಲ್ಲರು, ಹಿಂದೂಸ್ತ್ರೀಯರು ಸ್ವತಂತ್ರವಳರರಾಗಿರು ಪಾವನವಾದುದೆಂದು ಬೇರೆಯಾಗಿ ಬರೆಯಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ವಂತ ಬಹಿರಂಗದಲ್ಲಿ ಹೇಳದೇ ಹೋದರೂ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ವಿಲ್ಲ ಕೂಡಿದ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಗಂಡಸರಲ್ಲಿ ತರ್ಪಡಿಸುತ್ತ ಸರ್ವ ದಶರಧನ ಸಂಗಡ ಯುದ್ಧ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೈಕೇಯಿ, ವಿಧ ಸ್ವಾತಂತ್ರವನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವರು ಯಾರೂ ತನ್ನ ಧೈರ್ಯ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದಳು; ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ನೋ ಶಸ್ತ್ರೀಯರು ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ರೀತಿಯಂತಯೇ ಡನೆ ಯುದ್ಧ ರಂಗದಲ್ಲಿದ್ದ ಸತ್ಯಭಾಮೆಯು ತನ್ನ ಪತಿಯು ಈಗಲೂ ಯಾವ ಬದಲಾವಣೆಗಳೂ ಇಲ್ಲದೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವುಳ್ಳ ಬಳಲಿದುದನ್ನು ನೋಡಿ ಪತಿಯು ವಿಶ್ರಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವರಾಗಿ ಗಂಡಸರ ಸುಭಗ ಎಂದಸಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವ ಖಡ್ಡ ವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಶತ್ರುವಿನ ಸಂಗಡ ಹೋರಾಡಿ ಶತ್ರು ಹೊರಳು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹಾಗೆ ಕಂಡು ವನು ವರಿಸಿದಳು, ಈ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಂದ ಆಲೋಚಿಸಿದರೆ ಬರುತ್ತಲಿಲ್ಲ. ಹ ವದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪೂರ್ವ ಕಾಲದ ಹಿಂದೂಸ್ತ್ರೀಯರು ತಮ್ಮ ಪತಿಗಳೊಡನೆ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರಯೇರ್ಪಟ್ಟಿರುವುದು, ಅವು ಅವರ ಯುದ್ಧ ಗಳಿಗೆ ಕಶ ಹಗುತ್ತಿದ್ದ೦ತ ಕಂಡ.ಬರುತ್ತಿದೆ; ಗಂಡಂದಿರ "ಸ್ವಪ್ರಯೋಜನವರತ್ವದಿಂದಲೂ ಇತರ ವಿಷ ಆದರೆ ಅವರು ಏಕಾಂತಸ್ಥಳದಲ್ಲಿದ್ದವರಲ್ಲ. ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯಗಳಿಂದಲ ಗಂಡಂದಿರಿಗೆ ಸಂಬಂಧವ ಎಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಅನ್ಯದೇಶೀಯರು ಪ್ರಬಲವಾದುದರಿಂದ ಘೋಷಪದ್ಧತಿ ಇಲ್ಲದಂತ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು, ಅವರು ರಾಜಕೀಯ ಜನೋಜ ರ್ಪ ಟ್ಟಿತು, ಹಿಂದೂಧರ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ಒತ್ತು ರೋಗಕರಗಳಾದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಶ್ರದ್ದೆಯನ್ನು ತಗೆದು ಜೀತದಲ್ಲಿ ಗಂಡಮಕ್ಕಳು ಹೊಂದಿರುವಂತ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕ ಕಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ ದ್ರಾಕ್ಷಿಣ್ಯರಹಿತರಾಗಿ ಯುವತಿಯರ ಸಂಗರ ಭೂ ಸಹೋದ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳ ಹಂಡತಿಯರೂ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಲಕಮರುವರು, ಸರ್ವ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಹಿಂದೂಡೇಳ ನುಳ್ಳವರಾಗಿಲ್ಲ ಆದರೆ, ಪರಲೋಕಗತಕದ ಗಂಡು ದಿಲ್ಲಿ ಗುರುಷರು ತಮ್ಮ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಸ್ವಾತಂತ್ರವನ್ನು ಶn ಮಕ್ಕಳ ಭಾರ್ಹರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಡುವರು. ಯಲು ಯತ್ನಿಸದೆ ಹೋದುದರಿಂದಲೇ ಇವರಲ್ಲಿ ಯಾವ ವಿಧ ಗಂಡಸರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ವೇಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅಯ ದದ ಸುಭಗಳೂ ಇಲ್ಲದ ಸೌಖ್ಯವನ್ನು ಕೊಂದು ಅಸ್ತಿ ತಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಅವರ ವಂಶಪರಂಪರೆಯಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವದು. « ಬ್ರೌಪದಿಯು ರಾಜಕಾರ್ಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಸರಿಪ ಹೀಗೆ ಕುಮತಿಯರಿಗೆ ಸೇರಿದ ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ oುವುದನಿ ಸಮುದಾಯವು ಮಾಡಬೇಕಾದ ವಿಧಿಗಳನ್ನು ಭರ್ತರಿಗೆ ಯಾವ ಸ್ವಾತಂತ್ರವೂ ಇಲ್ಲಿ ಅವಿವಾಹಿತಯ ನೆರವೇರಿಸುವುದೂ ದೇಶದ ಅದಾಯವನ್ನು ಬಹು ಶ್ರದ್ದೆಯಿಂ ದ ಮಗಳು ತಂದೆಯ ಅAಗ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳ ಸಮಾನವಾಗಿ ಲೆಕ್ಕವಿಡುವುದೂ ಮೊದಲಾದ ಅಂತರರಗಳ ಮತ್ತು ಭmಹFಳಗುವಳು, ಶ್ರೀಯು ತಂದೆಯಿಂದಾಗಲಿಸೋದ ಕ್ಟರು *