ಪುಟ:ಕೃಷ್ಣ ವಿಜಯವ್ಯಾಯೋಗಂ.djvu/೪೫

ಇ೬ •••• ೧. ಕರ್ಣಾಟಕ ಗ್ರಂಥಮಾಲೆ. ವಿದ್ಯಾಧರಿ-ಎಲೆ ಕಾಂತ ! ನೀನುನಿರ್ದುದು ನನ್ನಿ. ವಿದ್ಯಾಧರಂ- ಪ್ರಿಯೇ ! ನೋಡು ನೋಡು. ಮು| ಮಿ| ಬದವಿಪ೧೯ ಕಡುರಾಗದಿಂದೆಸೆವ ತಾರಾಗೃಧೈಯುಂ ಶಸ್ತ್ರ ಮೆಯಂ | ಬಿದುವಿಂದೀವರ ಮುಗ್ಧ ಕಾಂತಿಯೊಲವಿ: ಕೈಗೊಂಡು ಮೇಣೆ ನೈಜತೇ ! ಇದಿನೆಕ್ಕಿನೊಳಿರ್ಪ ಕಳಲೆಯುವುಂ ಪಳ್ಳೆ ಯುತಂ ಮೊ ಕಳಂ | ಪದವಿಂ ಭೂಮಿಯೊಳುಂ ವಿಯತ್ತಳದೊಳುಂ ರಾರಾಜಿಸಂ ಭಾ ಮಿನೀ || | ೧೦೩ | ಇನ್ನಿಭೀಷ್ಮ ಕನ�ಯನುಂ ಮಗಳುಂ ಬೆರಸುಬೀಗುಗೆ ತನ್ನಣ್ಣ ನ ನೋಡಂಗೊ೦ಡು ವಿzದುಕ್ರವೆಂಸಿದೀ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಲೋಕಂಗಳಂ ಪಾಲಿಸುತೆಮ್ಮಂ ನಲವಡಿಸುಗೆ, ನಿಂದಿರುಗಿ ಪೋಗುತಿರ್ಸೀ ನಡೆವಾಡಂಗ ಳೆತನ'ವುಂ ತರಳಸಂ ನಡೆ ( ಎಂದು ತಳರ್ದರ ) ( ಅನಂತರಮಗ್ನಿ ದ್ಯೋತನ ಭೀಷ್ಮಕ ಬಲರಾಮುರ್ಚರಸು ಕೃತ್ಮಬಂದು ) ಕೃಷ್ಯ- ಶಾ ವಿ! ಎಲ್ಲಿರ್ಕುು? ಸಕಲಾಭಿಜಾತ ತಿಲಕಂ ಜಾನಾತರಂಭ ವರಂ|ಎಲ್ಲಿರ್ಕು ? ನುಡಿನಿನ್ನ ಸೂನುವಿನ ವಿರ° ಧರಿತ್ರೀವರಾ | ಎಲ್ಲಿರ್ಕ೦ ನುಡಿಬೇಗದಿಂದಲೆ : ಜರಾಸಂಧಾದಿಗಳ ಬಂಧುಗಳ' | ಬಗ್ಗೆ, ನನ್ನ ನದೇಕೆ ಸಂತವಿಡುವೈ ? ಗೋಪನಂ ಪಞ್ಚನಂ || ಎರಾನಂ-ಎಲೆ ಮತ್ತು ! ಏರಿಯರನಿಂತು ಮಾಲಕರಿಸುವುದುಚಿತವಲು. (ಎಂದು ಭೀಷ್ಮ ಕನತ್ತ ತಿರುಗಿ) ಎಲೆ ಭೀಷ್ಮಕ ! ಕ೦ | ಅಳಿಯನ ಕಳ್ಳ ಯಮನೀ | ಯೆಳೆಯೊಳ್ ಸೈರಿಪುದು ಮಾವನಾದಂಗುಚಿತಂ || ಗಳಸ:ಸಾರಬಿಯನ್ | ಸಕ್ಯುಮೇನದರಿನಿವನೊಳಲವಂ ತೊರಾ | ೧೪೫ 8