ಪುಟ:ಮೋಹನತರಂಗಿಣಿ ಎಂಬ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಚರಿತ್ರೆ.djvu/೧೨೭

Av ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ [ಸಂಧಿ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಯದಿಂದ ಹೊರ ಹೊಮ್ಮಿಗನ ಕಾಂ ತಾರದಿ ಜರಿಯ [ಕುಟ್ಟಿದನು ೪೦|| ಕೋಣನೊಂದುಟಿದುದು ಅವನಿಂದೆ ಸಲೆ ಜಗ ತುಣ ಚಂದಿರನ [ಧೂರ್ಜಟಿ ಯ ! ವಿಂಗಳ ಮಟ'ದುವು ಮಿಕ್ಕ ಮೃಗಗಳ ಗೋnಖಂಡಿಸಿದ ಖಂಡಯದಿ|| ಮಕರಕುಂಡಲ ಪರಮೇನಾರದ ಪ್ರಖವಾಹನಂಗಳನುಟಿದು| ಪ್ರಕಟಿತವಾಗಿರ್ದ ಖಗನಿಚಯವ ಕುಮಾರಕ ಬೇಂಟೆಯೊಳಗೆ ನೆಗ್ಗಿಸಿದ ಉದುರಿಯ ಮೃಗಪಕ್ಷಿ ಕುವರನ ಬೇಂಟೆಗಿ ೩ ದಿರಿಲ್ಲ ವಿಪಿನಾ೦ತಂದೆ || ಬೆದರಿಸಿಕೊಳಬೆಕಂದು ಭಾಸ್ಕರ ಬಿಸಿ ಉಾ ದುರೆದು ಪೌಜನಟ್ಟಿದನು 8೩ | ದಪ್ಪಗನುಗನ ಒಲದ ಮಸ್ತಕದ ಮೇ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ ಬಿಸಿ ಡಿಗೆ || ಕುಪ್ಪಟೆಯಾದುದುರವೀರುಹ ಕಳಿತಿರ್ದ|ತಪ್ಪಲ ತಗೆಲೆಯಾಯ್ತು ೪೪ * ಕಳೆಯೋಳ್ಬಲ್ಲಿ ಸಿಲಿಂದೆ ಕಡುಗ-ದ ಬಾಣಲಿಯೆಣ್ಣೆಯೊಳಬದಿ | ಹೂಳಿಸಿ ಕುದಿಗೊಂಡ ಮಳದು ವಚರ ಶ್ರೇಣಿ ಬೆಂಡೆ ತೇಲಿದುವು ಗಾಳಿ ಮುರ್ಮಾಂಬುವೊತ್ತುದು ಭೂಮಿ ಬಿನ ಸಿ ಟಿತುಕೊರ್ವಸಿಬೆನ್ನು !! ಹಳಗವಡದುದು ಬಲಬಿಸಿಲೆಂದು ಚ ಡ೪ಕ ಜಗವ ೦ಗಿಸಿತು | ಆಟಿಟಿಲೆಂಬ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಬಿಸಿಲಿಂಗ ಸಿಟಿಲಾಕ್ಷ ಭೀತಸ್ತನಾಗಿ | ಕುಟಿಲವರ್ಜಿತ ನಿರುಜಡೆಯಳಿಗ೦ಕಾಶ ತಟಿನಿಯ? ನೆಲೆಗೊಳಿಸಿದನು || ಆರ ಕೈಕೊಂಬುದಿಬಿಸಿಲು ವೈಕುಂಠದ ನಾರಾ ಸಿಲಲಂಜಿ | - ನೀರೊಳು ಮಿಡುಕಿ ವಿನಾದ ಮಿಕ್ಕಿನ ದೇಹ ಧಾರಕರಿಗೆ ಶಕ್ಯವಹುದೆ || ಹರನುರಿಗಲ್ಲ ಚಡಾಳವಿದಾರಣ ನರಸಿಂಹನ ಖಿಂಗಳ ದಃ | ಉರವಕಗಿನ್ನುಡಿ ಬಿಸಿಲಿಂದೆ ಭಟರು ಸ ರ್ಮ ಗಿ ಇನೆಟಲ ಸಾರಿದರು ||೪೯ ಒಲಿದ ರತಿರಾಜನಾತ್ಮಸಂಭವ ಪಾಯು ದಳದೊಳು ತೇಜಿಢರಿಗೆ || ಹೊಳವ ಸುವಣಕರಂಡದ ಕಡಕೈತ್ಯ ದಳೆದ ಕಪ್ಪುರವ ವೆಕ್ತಿ ಸಿದ || ಬಿಸಿಲ ಚಡಾಳದಿ ಮೊಮ್ ಬೆಮರ್ದೊಡಲು ಧೂ ಏಸಿದ ಮಹಾತ್ಮರ ಕಂಡು ಮಸಿವದ ಬೇಡರಡವಿಯೊಳ್ ಪೊಕ್ಕುನಿ ಟ್ಟಸಿದರು ನೀರಜನನವ1 ° ೫೧ ಈ ಪ, ಆ-1. ಗರುಡ, 2, ಹಂಸ, 3, ನವಿಲು, 4 ಅನಿರುದ್ಧನ 5, ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಗೆ, 6, ಸಮುದ್ರ, 7: ಗಂಗೆಯನ್ನು, 8, ಕನ ಬೆಂಕಿಯ, 9, ಬರನೆ, 10, ಕಮಲವನ, ಜೋಳ,