ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ [ನಾಲ್ಕನೆಯ www wwwwwwwww ಪೂಜಿತಾ ದಾನಮಾನಾಭ್ಯಾಂ ಪಿತೃ ದೇರ್ವಮಾನವಾಃ ॥೪೨|| - ಇತಿ ಏನವಿಂಧ್ಯಾಯಃ - ಆ ಆ ಓಂ ನಮಃ ಪರಮಾತ್ಮನೇ - ಆಥ ವಿಂಶೋಧ್ಯಾಯಃ – ಮೈತ್ರೇಯಃ || ಭಗವಾನವಿ * ವೈಕುಂಠ ಏಕಂ ಮಘನತಾ ವಿಭುಃ || ಯಜ್ಞ ರ್ಯಜ್ಞ ಪತಿ ಸ್ತು ಸ್ಫೋ ಯಜ್ಞಭುಕ್ಯ ವಭಾಪತf all ಶಿವ ರೂ, ಸಮಾಗತಾಃ - ಬಂದರು, ಏ...ವಾಃ - ಪಿತೃಗಳು, ದೇವತೆಗಳು, ಋಷಿಗಳು, ಮನುಶ್ಯರು ಜನಮಾನಾಭ್ಯಾರಿ - ದಾನವನಗಳಿಂದ, ಜಿತಾಃ.ಭಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ||೪೨|| - ಏಕನವಿಂಶೋಧಗಂ ಸಮಾಪ್ತಂ - - ಏ೦ಶಾಧ್ಯಾಯಂ - | ಹರಿ ತನ್ನು ಪದೇಶದ ಸುರ | ವರನೊಳ್ ಕಳಯಂತು ತನ್ನ ನೋಲಿಸಿದ ಸೃಥುಭೂ | ವರನಂ ಮನ್ನಿಸಿ ವರಗಳ | ಕರುಣಿಸಿ ತುಲ ತೆರಳಿ ದಿರವ ನೆರೆದವುಗಳ | ಮೈತ್ರೇಯನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.- ಯಜ್ಞಗತಿಃ - ಯಜ್ಞನಾಯಕ, ಯಜ್ಞಭುಕ್' - ಯಜ್ಞ ವನ್ನು ಭಜಿಸುವವನೂ, ವಿಘಂ - ವ್ಯಾಪಕನೂ, ಆದ ಭಗವಾನ - ಭಗವಂತನ , ಯಜ್ಞ - ಯ ಹೇಳಿದ ನಂಬಲ್ಲಿಗೆ ಭಾಗವತಚಕೋರ ಚಂದ್ರಿಕೆಯೊ೪೯ - ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯಂ ಮುಗಿದುದು -
- -ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ-ಶ್ರೀಹರಿಯು ಪೃಥುವಿಗೆ ವರಗಳನ್ನಿತ್ತು ಮನ್ನಿಸುವುದು - ಅನಂತರದಲ್ಲಿ ಮೈತ್ರೇಯನು ವಿದುರನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಬಳಿಕ ಯಜ್ಞಾಧ್ಯಕನೂ, ಯಜ್ಞಭಕ್ಷ್ಯವೂ, ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕನೂ, ವೈಕುಂಠಪತಿಯೂ ಆದ ಭಗವಂತನು ಇಂದ್ರ ನೊಡಗೂಡಿ ಪೃಥುರಾಜನಿಗಿಂತೆಂದನು |lo! ಅಯ್ತಾರಾಜನೇ! ಸೀನುವಾದಿದ ನೂರುಯಜ್ಜ
, , , # ವಿ, ಉತ್ತಮನಾದ ಗುರುವು ತನ್ನ ಉಪಾಸನೆಗೆ ಏಶಯನಾದ ಹರಿಯನ್ನು ಶಿವನಿಗೂ ಉಳಿದ ಸಬೇಕೆಂಬ ಲೋಕಚರ ಆಗಿ, ಭಗವಂತನು ಹೃಥುದೇವನಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಉಪದೇಶಿಸು: ನೆ, ಸೃ೩ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದ ಭೂತಗಳನ್ನು ಜತೆಗೊಳಿಸಿದುದರಿಂದ ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಮುಕುಂಠನೆಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು, ! ಮಯಾ ಸಂಶ್ಲೇಷಿತಾ ಭೂಮಿ ಬದಿ ವ್ಯಮಚ ವಾಯುನಾ | ನಾಯಕ್ಷತಜನಾ ಸುರ್ಧ೦ ವೈಕುಂಠಂ ತತೋ ವತು ||
