ಪುಟ:ಶ್ರೀ ಭಾಗವತ ಮಹಾಪುರಾಣ ಚತುರ್ಥ ಸ್ಕಂದ.djvu/೫೭

ಸ್ಕಂಧ] ಶ್ರೀ ಭಾಗವತ ಮಹಾಪುರಾಣ, •.. .. .. . . . . . . . ದೇಹೋದ್ಯವೇನಾಲ ಮಲಂ ಕುಜನ್ಮನಾ ! ವೀಡಾ ಮವ5 ಭೂ ತುಜ ನ ಪ್ರಸಂಗತ ಸಜ್ಜನ ಧಿರೋ ಮಹಾ ನವಕೃತ ||೨ ೨! ಗೋತ್ರಂ ಇದೀಯಂ ಭಗರ್ವಾ ವೃಷಧ್ವಜೋ ದಾಕ್ಷಾಯಣೀತ್ಸಾಹ ದುದಾ ಸುದು ರ್ಮ ನಾಃ 1 ಪೇತನರ್ವ ಸ್ಮಿತ ಮಾತು ತಮ್ಮಹಂ ವುತ ಹ: ಏತ ತುಣ ಸಂ ತದಂಗಜಂ ||೨| ಮೈತ್ರೇಯಃ 11 ಇತರರೇ ದಕ್ಷ ಮನೂ ಈ ಶತ ರ್ಹ ! ಕೃತಾ ವುದೀಚೀ? ನಿಪ್ರಸಾದ ಶಾಂತವಾಕ್ | ಸೃಷ್ಣಾ S. --- - - - - - - - - - - ನಿನ್ನ, ದೇಹ ದೃವನ - ಶರೀರದಿಂದುಂಟಾದ ಕುಜನ್ಮನಾ - ದುಷ್ಟಜನ್ಮ ವುಫ್, ಏವನ ದೇಹನ - ಈ ಶರೀರದಿಂದ, ಅಲಮುಲು - ಸುಕುಸಾಕು, ಕುಜನಸಂಗತಃ - ದುಷ್ಕ ನ ದ ನಿನ್ನ ಸಂಬಂಧದಿಂದ, ಮಮ - ನನಗೆ, ಸಿ)ಣಾ - ನಾಚಿಕೆಯ ), ಅ - ಆಯಿತು, ಯಃ - ಧವನು, ಮಹತಾಂ - ಮಹಾತ್ಮರಿಗೆ, ಅನಕೃ 36 - ಅಪರಾಧಿಯೋ, ತಮ್ಮ , ಅಂತವನಿಂದುಂಟಾದ ಜನ್ಮವನು, ಧಿಕ್ | ನಿಂದಿಸು 11o cli ಭಗರ್ವಾ - ಭಗವಂತನಾದ, ವೃಷಧ್ವಜ - ಪರಶಿವನು, ದಾಥ್ ಸಿಯ ೧ - ಎಲೆ ರಕ್ತಪುತ್ರಿಯು ! ಇತಿ . ಎಂದು, ಯದಾ - ಯಾವಾಗ, ದಿ'ಯಂ - ನಿನ್ನ, ಗೊ? ) - ವಂಶದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು, ಆಹ . ಹೇಳುವನೋ, ತದಾ - ಆಗ, ಆಶು - ಬೇಗನೆ, ವೃಷೇತನರ್ವ , ವೈ೦ಗ - ಅಳಿದುಹೋದ, ನರ್ಮ . ಸರಿಜಾ ಸವ, ತಂ - ಎಂದಹಾಸವು ಊಟ >ಗುವಂ, ಸುವ. ನಾ8 - ದುವಾದ, ಮನಸ್ಸುಳ್ಳವಳು, ಭವಾಮಿ - ಆಗುವೆನು, ತತ್ರ - ಆದುದರಿಂದ, ಅಹಂ - ನಾರು, ಇದೆಲದು ನಿನ್ನ ಕರೀರದಿಂದ ಜನಿಸಿದ, ಏತತು ಇಪು - ಈ ಹಳೇಖರ ವನ್ನು, ವುಷ್ಟ 3 - ತೆರೆಯುವೆನು ||೩|| ಮೈತೆಯನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಹೇಶ ತರ್ಹ - ಎಲೈ ಶತಸೂದನನ : ದ ವಿದುರನೆ ! ಅದೃಗೇ - ಯಜ್ಞ ದಲ್ಲಿ ಇತಿ , ಇ೦ತು, ದಕ್ಷಂ - ದಕ್ಷನನ್ನು, ಅನುವ ಗ್ಯ - ನಾವಿಕನೆ ರಾಡಿ, 9 1 . S - ಆಚ ಮನಮಾಡಿ, ತದುಕೂ೦ ಸುವೃತಾ ಏತಾಲಖರ ನನ್ನ ಮು.ಸ. :ಟ್ಟು, ದೃಕ' , ಕಣ್ಣದ, ನಿಖಾ ಲೈ - ಮುಚ್ಚಿ ಕೊಂಡು ಶಾ೦ತವಾ ಕೆ' - ಮಾನವನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಕ್ಷಿ, - ಭಏ ಸ), ಉಚಿ೦ - ಉತ್ತರಾಭಿಮುಖಿಯ: ಗಿ, ನಿಪ್ಪಸಾದ - ಕಳಿತಕೊ೦ಡಳು, ಯೋಗಪವಂಚ - ಯೋಗಮಾರ್ಗವನ್ನೂ, - - - - - - - - - - A " " " ಮಹಾಭೆಯು ಶಿವನು ದರಿದನ?' ಎಂಬ ದುರಹಂಕ ರ ವನ್ನು ಬಿಡು '೨೨ ಇನ್ನು ಬಸಳ' ಮಾತಾಡುವುದೇಕೆ ? ಶಿವದ್ವೇಷಿಯಾದ ನಿನ್ನಿಂದ ಜನಿಸಿರುವ ಈ ದರ್ಷನವು ನಗೆ ಸಾಕು, ದುರಾತ್ಮನಾದ ನಿನ್ನ ಸಂಬಂಧದಿಂದ ನಿನಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಯಿತು. ಮಹಾತ್ಮ ರಿಗೆ ಅಪರಾಧವನ್ನೆಣಿಸಿದ ದುಘ್ನಸಿಂದುಂಟಾದ ದೇಹವನ್ನು ನಿಂದಿಸಬೇಕಲ್ಲವೆ?!! ಅಲ್ಲದೆ ಭ ಗವತನಾದ .ರಶಿವಮೂರ್ತಿಯು ಪರಿಪಾಸಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿನೋದ ಕಾದರೂದಾಕ್ಷಾಯಣಿ' ಎಂದು ಕರೆದ ಕೂಡಲೆ ನಿನ್ನ ಸಂಬಂಧವೆಂಬುದು ಸ್ಮ' ಣೆಗೆಬಂದು, ಪರಿಹಾಸ, ಮಂದ ಹಾಸ, ವಿಲಾಸಾದಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ನಾಶವಾಗಿ, ನಾನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ದಂ ದುಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗು ವುದರಿಂದ ನಿನ್ನ ಶರೀರದಿಂದುಂಟಾಗಿರುವ ಈ ದುಪ್ಪಕಳೆವಗಲೇ ತೆರೆದುಬಿಡು ವೆನ., ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು ||೨೩| ಆತಾ ವಿದುರನೆ ! ಇಂಕು ಮಹಾ ಪತಿವ್ರತೆಯಾದ ಆ ಸತೀದೇವಿಯು ದಕನಿಗುತ್ತರವನ್ನಿತ್ತು ಮನನೊಂದು ವನವನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಆಚಮನವನ್ನು ಮಾಡಿ, ಉತ್ತರಾಭಿಮುಖಿಯಾಗಿ ನೆಲದಮೇಲೆ ಕುಳಿತು, ಪಿತಾಂಬರವನ್ನು ನುಸುಕಿಟ್ಟು 3-7