ಪುಟ:ಸೀತಾ ಚರಿತ್ರೆ.djvu/೧೯೬

ಸೀತಾ ಚರಿತೆ). 175 ಪವನನು ಸಕಲದಿಕ್ಕುಗಳು ಗಗ | ನವು ವಸುಮತಿಯು ಸಂಧೇ ಜಲ ನಿಧಿ ಸಸ ಶೈಲಗಳು ! ಅವನಿಮಂಡಲ ದೊ೪ಹ ಪಾವನ | ವಿವಿಧ ವಸ್ತು ಗಳಂತು ಸುಚರಿತೆ | ಯಿವಳೆನುತ ತಿಳಿದಿರುವು ವಂತೊಲಿದೆನ್ನ ರಕಿ ಪು, : ೧ು || ಇಂತು ನುತಿಸುತ ಮೇದಿನೀಸುತೆ | ಚಿಂತಿಸದೆ ಮರು ಸಲ ವಹಿಗೆ ಸಂತಸವನಾಂತು ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಿ ಬಂದು ನಮಿಸುತ್ತ | ಅಂತ ರಂಗದೊಳಾಗ ಭಯಪಡ | ದಂ., ತನಕಕೆಂದಳಿ | ರಂತು ರಿವ ಬೆಂಕಿಯೊಳು ಬಿದ್ದಳು ಪತಿಯು ಜನಿಸುತ || ೧c \ ಧರಂಸಿಸುತೆ ದೇಹಾಭಿಮಾನವ | ತೆರದು ಭಿ ೩ದು ನಾಗಿಸುತ್ತಂ | ದುರಿವವ್ವ ಶ್ಯಾ ನರನೊಳಂಜದೆ ಬೀಳ೬ರಲ್ಲಿ \ ನೆರಎ ".rಳೆಲ್ಲ ವೀಕ್ಷಿಸಿ ದರ ಶಯದ ವ್ಯಾಕುಲವನಾಂ | ತಿರದ ನಯನೋದಕವ ಸುರಿಸುತ ಅಧಿಕಗೈ ನೃದಲಿ | ೧೩ | ಹಳೆ ವ ಚಿನ್ನದ ಕಾಂತಿ ಬಂತುರೆ | ಛಳಥಳಪತನು ಕಾಂತಿಯನು ತಾಂ | ತಳದ ಜಾನಕಿ ಚಿನ್ನ ದೊಡವೆಗಳಿಂದ ಶೋಭಿಸು ತ | ಬಳ ಸಿನಿಂದ ಸಮಸ್ತ ಜನಗಳು { ತಿಳಿಯುವಂದದೆ ಬಿದ್ದಳಂಜದ | ನನೊಳಾ ರಾಘವನನಾಮವ ಜಾನಿಸುತಕಡೆ |! ೧೪ | ವಿನಾತಿವೆತ್ತಿ ಪುಣ್ಯಕರವೆಂ | ದೆಸಿಸುವಾಙ್ಗಾಹುತಿಯ ತೆರದಿಂ | ದನಲನೊಳುತಾಂ ಬೀಳುತಿರಲಾ ಮೇದಿನೀಸುತೆಯು ಘನವುನೋವ್ಯಥೆಯಿಂದ ಲಾತಿ) ಭು | ವನದಜೀವಿಗಳಲ್ಲ ಕಂಡರು | ವನಮರುಗಿ ಬಹುವಿಸ್ಮಯವನಾಂ ತಳುತ ಅಂಕೆಯಲಿ | ೧೫ ! ಪರಮಪಾವನಮೆನಿಪ ಯದೊ | ಳು ರಿವವಗೆ ಮಂತ್ರಗಳನು |ಚ್ಚರಿಸಿಸಂತತ ಸುರಿಸುವಾಜಾಹುಳಿಯ ತೆರದಿಂದೆ || ಉರಿವಪಾವಕನೊಳಗೆ ಬೀಳು | ತಿರುವ ಧರಣೀಸುತೆಯ ನೀಕಿಸು | ವಿರದೆ ಖೇದವನಾಂತು ಕೊರಗಿದರಖಿಳ ವಾನರರು | ೧೬ | ಘಾರಶಾಪವನಾಂತು ನೋಂದು ವಿ | ಚಾರವಿಲ್ಲದೆ ತೊರೆದುಸಗ್ಗವ | ನಾರಕದೊಳಗೆ ಬೀಳ್ಯದೇವತೆಯಂತೆ ವಹಿ ಯಲಿ ! ಧಾರಿಸುತೆ * ಳುತಿರಲು | ಮೂರುಲೋಕದ ಜೀವಿಗಳು ಬೃ೦ | ದಾರಕರು ಗಂಧ ರ್ವರು ಗಸಿವರತಿಭಯದೆ ಗಿ ೧೬ | ಧರಣಿಸುತೆಬಿಳುತಿರ ಲಗ್ನಿ ಯೊ | ೪ರದೆ ದನುಜರು ಸಕಲವಾನರ | ವರರು ಹಾಹಾಕಾರಗಳನೆಸ ಗಿವರು ರೋದಿಸುತ ! ತರಣಿ ವಶಲಲಾವ ನಂದಾ | ತೆರದನುಡಿಗಳನೆ ೪ –ಳುತ | ಸರಿನಿಕ ಬನಿಗಳನು ರ್ದುವಿಸುತಿದ್ದ ನಡಿಗಡಿಗೆ || ೧v | ಪರಮಧಾರಿ ಕನೆನಿಸುವಾ ರಸ ! ವರನು ದುಃಖವನಾಂತು ಮನದೊ ಳು | ಧರಣಿಜಾತೆಯ ನಿಕ್ಷಿಸುತ ನಯನೋದಕವಸುರಿಸಿ || ಶಿರವಬಾ