ಪುಟ:ಸೀತಾ ಚರಿತ್ರೆ.djvu/೨೦೨

ಸೀತಾ ಚರಿತ್ರೆ. 181 ರ 1 ನನಲನನುಡಿಯ ನಾಲಿಸುತ ನಿಜ | ವನದೆಯೋಚಿಸುತಿದ್ದ (Jಂದುಮುಹೂರ್ತಪರಂತ 11 ೬೧ || ಭೂರಿಶೋಕವನಾಂತು ಚಿಂ ಸಿ | ಬಾರಿಬಾರಿಗೆ ರಾಘವನು ಕ | ಣ್ಣೀರಿನಿಂದಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರು ಶಿರಡುಕಂಗಳಲಿ | ಕಾರಿನಿಜಲವ ನೈದೆ ಬಿಸುಸು | ಯಾರಸೆಯ ನೀk ಸುತ ನೊಂದನು | ವಿಾರಿದ ಮನೋವ್ಯಥೆಯನಾಂತು ಮುಹೂರಪ Sಂತ || ೬೦ | ಅನಲನಾಡಿದ ಮಾತುಗಳನಾ \ ಮನುಕುಲೋತ್ಸವ ಮನಾಲಿಸಿ | ಘನಭಕುತಿಯಂ ದಿಂತುಪೇಳನು ದಿವಿಜನಾಥನಿಗೆ || ಕನಕಜಾತೆಯೊಳಿಲ್ಲ ಪಾಪವು | ದನುಜವರನಂತಃಪುರದೊಳ್ | ವನಿತೆ ಬಹುದಿನ ವಾಸಿಸಿದ್ದಳು ಬಂಧುಗಳನಗಲಿ ... ೬೩ | ಜನಕತನುಜೆಯ ಚಿತ್ತಳು | ವಿನುತ ಭಕ್ತಿಯನಾಂತು ನನ್ನಲಿ 1 ಮನಮಿರಿಸಿ ನಡೆ ರುತ್ತಿರುವಳು ನಿರಂತರವುತಿಳಿದು || ನನಗೆ ಸೀತೆಯ ನಡತೆಗೊ ಕ | ದಕೆಲನೊಳು ಬೀಳುತ್ತಿರಲು ನಾಂ 1 ಮನದೊಳಗುದಾಸೀನನೆನಿ ಎದೆ ಮೂಜಗವರಿಯಲು | ೬೪ \\ ಧರಣಿಸುತೆಯನು ಶೋಧಿಸದೆ ನಾಂ | ಕರೆದುಕೊಂಡೆನೊ ಡನೆ ಪೋದರೆ | ಪುರವರಕೆ ಸತ್ಪುರುಷರೆಲ್ಲರು ಕಾ ಕುಕನೆನುತ್ತ || ಜರೆವರನ್ನ ನು ಮೂಢನೆನ್ನುತ | ಕರೆಯುವರುನಾನು ಲೋಕದೊ | ಳುರುತರವೆನಿಪನಿಂದೆ ಗೀಡಾಗುವೆನುಸಂತತವು ೬೫ l ಮರುಜಗಕೆ ಪ್ರತ್ಯಾರ್ಥವ | ತೋರಿಸಲುದಾಸೀನ Sಾಡಿದೆ ! ನೀ ರಮಣಿತಾಂ ಬೀಳುತಿರಲಾ ವೀತಿಹೋತ್ರನಲಿ || ವಾರಿ ದಡವನೆಂತನುದಿನವು | ಮಿಾರದಿಹುದಂತು ದಶಶಿರನೀ | ನಾರಿಯನು ಕೊಂದಲವನಿ ಗಸಾದ್ಯವೆನಿಸುತ್ತಿಹುದು | ೬೬ | ಸರಸಿಜಾಕ್ಷಿಯ ನಾ ಶಶಿರನು | ಫ್ರೆರೆವುತಿದ್ದರು ತನ್ನ ಸಾಧದೊ | ಳುರುತರದ ನಿಜತೇಜ ೨ಂದಲೆ ಬಹುಳ ದಿನ ತನಕ | ಉರಿವ ವಹಿ ಜ್ವಾಲೆಯನರಿಯೆ | ನರರು ೧ಡಿಯದಿರುವ ವೊಲಾ ದಶ | ಶಿರನು ಹೊಂದಲಶಕನಹನೀ ಪರಮ tಾಧಿಯನು || ೬೭ | ಇವಳು ದಶಕಂಧರನ ಸುಂದರ | ಭವನದೊಳ ಸಂಪತ್ತು ಗಳನನು | ಭವಿವಳಲ್ಲವು ಕಾಂತಿರವಿಯನದೆಂತು ಬಿಡದಿಹು | ಇವಳು ತಾನಂತೆನ್ನ ನು ಬಿಡದಿ | ರುವಳು ಜಾನಕಿ ಸನ್ನು ಶಿವಡೆದಿ | ರುವಳು ಪರಿಶುದ್ಧಳೆನಿಸಿಕೊಳುತ ಮೂರುಲೋಕದಲಿ ೬v | ಜನರು ತಮ್ಮಯ ಕೀರಿಯನು ಮೇ | ದಿನಿಯೊಳು ಬಿಡದ ಕಾಗೆನಾ ನೀ / ವನಿತೆಯನು ಕೈಕೊಳ್ಳುವೆ ಬಿಡದೆ ಹರ್ಷ ವನುತಾಳು | ತನದೆ ಳನ್ನ ಸುಖವನೆ ಕೋರುತ | ನನಗೆ ಹಿತವನೆ ಪೇಳ್ಳನಿಮ್ಮ