ಸುವರ್ಣಸು೦ದರಿ
ಒಂದನೆಯ ಪ್ರಕರಣ.
ಸುವರ್ಣಾವತಿಯಲ್ಲಿ ಸುವರ್ಣಶೇಖರನೆಂಬ ಅರಸನಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಮಗಳು. ಆ ಮಗಳನ್ನು ಕ೦ಡರe ಸುವರ್ಣ ಶೇಖರನಿಗೆ ಒಹು ಪ್ರೀತಿ. ಆದರೆ ಮಗಳಿಗಿ೦ತಲೂ ಅಧಿಕವಾಗಿ ಆತನು ಚಿನ್ನವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಚಿನ್ನದಲ್ಲಿ ವಿನಾ ಮತ್ತಾವುಡರಲ್ಲಿಯೂ ಆತನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಭಿಲಾಷೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸುವರ್ಣವೆಂಬ ಶಬ್ದವು ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದಕೂಡಲೆ ಸುವರ್ಣ ಶೇಖರನಿಗೆ ಹರ್ಷವು ಉಕ್ತಿ ಉಕ್ಕಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಿತು. ಇದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಅಪರಿಮಿತವಾದ ಐಶ್ವರ್ಯವೂ ಇದ್ದಿತು.
ಸುವರ್ಣಶೇಖರನ ಮಗಳು ಸದಾ ತಂದೆಯ ಸಮಾಪದಲ್ಲಿಯೇ ಆಟಪಾಟಗಳನ್ನಾಡುತ್ತ ಕಾಲವನ್ನು ಸಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಳ್ತು. ಈ ಮುದ್ದುಗುವರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವು ಹೆಚ್ಚಿದಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಅರಸನಿಗೆ ಐಶ್ವರ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಸೆಯೂ ಹೆಚ್ಚುತ ಹೋಯಿತು.
ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪ! ಸುವರ್ಣಶೇಖರನು ಶಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ಮಗಳಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಿಯಾನು. ಮುದ್ದುಗುವರಿ ಸುಖ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕಾಲವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಆತನಿಗೆ ಎಷ್ಟೋ ತೃಪ್ತಿ. ಮಗಳು ಸದಾ ನುಖಿಯಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ ತಾನು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಸವರನ್ನುಗಳನ್ನು ಕೂಡಿಹಾಕಿ ಅವಳಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾದುದಾವಶ್ಯಕವೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದನು. ಯೋಜನೆಗೆ ತಕ್ಕಹಾಗೆ
