ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ
ಸುಶೀಲೆ
೧೩

ಸುಶೀಲೆ- ಅದೇನು-ಸ್ವಲ್ಪಕಾಲದ ದುಃಖ ಹೊಸ ಹೆಂಡತಿ ಮನಗೆ
ಬಂದರೆ, ಅವಳಲ್ಲಿ ಅನುರಾಗ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಹಳೆಯ ಹೆಂಡತಿ
ನೆನಪು ಮರೆಯುವುದೇ ಲೋಕಸ್ವಭಾವವಾಗಿದೆ 1 ನಮ್ಮ
ಅಕ್ಕನು ಸತ್ತುದು, ಶೋಕವನ್ನುಂಟುಮಾಡತಕ್ಕ ವಿಚಾರವಾಗಿ
ದ್ದರೂ, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿಯಿದರೆ ಮೃತಿ ಹೊಂದಿದುದು ಶ್ರೇಯಸ್ಕರವೆಂದೇ ನಾನು ನಂಬಿರುವೆನು.

ತಂತ್ರ-ಅದಿರಲಿ, ಸುಶೀಲೆ ! ನಾನು ಇದೇ ಊರಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ ಅಡಿ
ಗಡಿಗೆ ಬಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಚಿಂತಿರುವೆನು.
ಬರಬೇಕೆಂಬ ಆಶೆ; ಅದರೆ--ಹೇಗೆ ಬರಲಿ ? ಇನ್ನು ಮುಂದ
ಹೇಗಾದರೂ ತಪ್ಪದೆ ಬರುತ್ತೇನೆ.

ಸುಶೀಲೆ ...ಬಾವ! ನೀವು ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂಬ ಅಸಮಾಧಾನವಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲ.
ಬಾರದೇ ಇದ್ದರೂ ಆಕ್ಷೇಪಿಸುವರಾರೂ ಇಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮ
ಅನುಕೂವು ಹೇಗೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡಬಹುದು, ಮನೆಗೆಲಸ
ವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬರಬೇಕಾದ ಅವಶ್ಯವೇನು ? ಇಲ್ಲದ ಚಿಂತೆಗಳನ್ನು
ಹತ್ತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸರಿಯಾದುದಲ್ಲ,

ತಂತ್ರ-ಅಹುದು, ನಿಜ! ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಚಿಂತಿಸುವುದೊಂದದೆ |
ನಿನಗೆ ಬೇರೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲ ? ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯಿದ್ದಾಗ
ನಿನಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮರುಕವಿತ್ತು ? ಆಗ ನೀನು ಎಷ್ಟೋ
ಬಗೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ, ಈಗ ಅವೆಲ್ಲವೂ ಎಲ್ಲಿ ?

ಸುಶೀಲ-ಹೀಗೆ ಹೇಳಲಾಗದು, ಆಗಿನ ಮಮತೆಯೇ ಈಗಲೂ ಇದೆ
ಯೆಂದು ದೃರ್ಯ ಹೇಳಬಲ್ಲೆನು, ಅಗಳಿನ ಭ್ರಾತೃಭಾವವೇ
ಈಗಲೂ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿರುವುದು,