"ಮಯೂರಿ, ನಿಮ್ಮ ಯಜಮಾನಿಯವರೆಲ್ಲಿ?”
ಮುಯೂರಿ - "ಅವರು ದೇವರ ಸಮುಖದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಿರುವರು"
ಆಗಂತುಕನು ದೇವರ ಕಿರುಮನೆಯೊಳಹೊಕ್ಕು, ಸುಶೀಲೆಯ
ಮುoಗಡೆ ಹೋಗಿ ನಿಂತನು.
ಸುಶೀಲೆ - ಗಾಬರಿಯಿಂದ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡಿ ಎದ್ದುನಿಂತಳು. ಆಗಂತು
ಕನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆಯೇ ಇವಳ ಧೈರ್ಯ ಸ್ಥೈರ್ಯಗಳು
ಮರೆಯಾದುವು. ಮನವು ಕಳವಳಕ್ಕೀಡಾದುದು. ವಾಕ್ಯಕ್ತಿ ಲೋಪವಿಂದ
ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಳು.
ಆಗಂತುಕ - (ನಗುತ್ತ): ಏಕೆ? ಸುಶೀಲೆ| ನನ್ನನ್ನು ಮರತೆಯೋ?
ನಾನಾರು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೊ? ಈಗ ನೋಡು | ನಾನು ನಿನ್ನ
ಬಾವ ತಂತ್ರನಾಥನಲ್ಲವೆ?
ಸುಶೀಲೆ - ನೆನಪಿಲ್ಲದಿಲ್ಲ.
ತಂತ್ರ - ಹಾಗಿದ್ದೂ ಬೆಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುವದೇಕೆ? ನೀನು ಮೊದಲಿನ
ಸುಶೀಲೆಯಲ್ಲ! ನಿನ್ನ ಸ್ವಭಾವವು ಈಚೆಗೆ ಬಲು ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಹೋಗಿದೆ. ಹೀಗಾಯ್ತೇಕೆ?
ಸುಶೀಲೆ - ಅದು ಆಗತಕ್ಕುದೇ ಸಹಜ; ಅದಿರಲಿ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ
ಸೌಖ್ಯವಷ್ಟೆ?
ತಂತ್ರ - ಎಲ್ಲರೂ ಸೌಖ್ಯವಾಗಿಯೇ ಇರುವರು. ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ
ಅಕ್ಕನು ಸತ್ತಂದಿನಿಂದ ಒಬ್ಬನು ಮಾತ್ರವೇ ಅಸುಖಿ!
ಸುಶೀಲೆ - ಕೈ ಕೂಸೊ?
ತಂತ್ರ - ಕೂಸಿಗೆ ಆಸೌಖ್ಯವಾಗುವ ಕಾರಣವಿಲ್ಲ. ಈಗ ಅಸುಖಿ
ಯಾದವನು ನಾನೊಬ್ಬನೇ!
