ನೋಡುತ್ತ ಇದ್ದ ನನಗೆ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಯಾವುದೋ ನೆನಪು
ಬಾಧಿಸತೊಡಗಿತು. ನನ್ನೆದುರು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಒ೦ದು ಗಂಡು ಮತ್ತು
ಹೆಣ್ಣು ಆ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ಕಾರಣರಾದರು. ಆತನ ಮುಖ ನನಗೆ
ಪರಿಚಿತವಾಗಿ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾರಿರಬಹುದು? ಯಾರು?
ಅವರು ನೇರವಾಗಿ ಬೀದಿ ದಾಟುತ್ತಿದ್ದರು. ದಾಟಿದ ಬಳಿಕ
ಅವರು ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಬಂದೇ ತೀರಬೇಕು.
ಆತ ನನ್ನ ಸಹಪಾಠಿಯಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀಕ೦ಠ . ನಾನು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆ.
ಬೀದಿ ದಾಟಿದೊದನೆಯೇ ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ
ದವು. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಾಮಾನು
ಹೊತ್ತಿದ್ದವನು, "ಹಲೋ" ಎ೦ದ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಮರೆ
ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಕೊಡವಿ. ದಿಗ್ಬ್ರಮೆಗೊಂಡು
ಆ ಹೆಣ್ಣಿನ ನೋಟವನ್ನೂ ಗಮನಿಸದೆ, ಆತ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಹಾರಿದ.
ಸುತ್ತಲಿದ್ದ ಜನರು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.
"ಹಲೋ ಚಂದ್ರೂ! ಎಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ! ಎಷ್ಟೊಂದು ಸೊಗಸು!
ಯುಗಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಭೇಟಿ! ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ದೊರೆ?
ನಾನು ಅಷ್ಟು ಕಾಲ ಬಲು ಪ್ರಯಾಸದಿಂದ ಕಲಿತಿದ್ದ ಮೋಹಕ ನಗೆಯನ್ನು ಬೀರಿದೆ
ಅವನ ಕೈ ಕುಲುಕುತ್ತ ಮೇಲಿ೦ದ ಕೆಳತನಕ ಅವನನ್ನು
ನೋಡಿದೆ. ಶ್ರೀಮ೦ತರ ಹಾಗೆ ಪೋಷಾಕು ಧರಿಸಿದ್ದ.
" ಗಾಬರಿ ಬೀಳಬೇಡ ಚ೦ದ್ರೂ. ಬಟ್ಟೆ ನೋಡಿ ತಪ್ಪು
ತಿಳ್ಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟೀಯೇ? ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಇವರೇ ಕಾರಣ!"
ಆತನ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ನಾನೂ ಅವರನ್ನು - ಆ
ಯುವತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಆಕೆಯ ಮುಖ ಲಜ್ಜೆಯಿ೦ದ ಕೆಂಪೇ
ರಿತ್ತು.
"ಶಾರದಾ,ಈತ ಚ೦ದ್ರೂ. ಮಹಾ ಖಿಲಾಡಿ. ನಮ್ಮ
ಹಳೇ ಸಹಪಾಠಿ..... ನೋಡ್ ಚಂದ್ರೂ. ಈ ಯಮ್ಮಣ್ಣಿಯವರೇ
ನಮ್ಮ ಧರ್ಮಪತ್ನಿ."
