ಪುಟ:ಚೆನ್ನ ಬಸವೇಶವಿಜಯಂ.djvu/೬೧

* ಬ ಚನ್ನಬಸವೇಶವಿಜಯಂ | (ಅಧ್ಯಾಯ ಚಕ್ರವಾಕಪಕ್ಷಿಗಳೂ ವ್ಯಥೆಗೊಂಡುವು. ತಾವರೆಗಳು ಬಾಡಿದುವು ನೈದಿ ಲುಗಳು ಅರಲಿದುವು. ಕತ್ತಲೆಯು ಭೂಲೋಕವನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಸುಕಿಕೊಂಡಿ ತು, ಹಾದರಗಿತ್ತಿಯರು ನಲಿದಾಡಿದರು. ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡುವು. ಕಾಮುಕರು ಹರ್ಷಗೊಂಡರು. ನನ್ನ ಧನು ಜಯಹೂತ್ರೆ ಮಾಡಿದನು, ಗಳಿಗೆಗಳಿಗೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಕತ್ತಲೆಯ ನ್ನುನೊಡಿ ಸೆರಿಣಿಯರು ಸಂತೋಷಗೊಂಡರು. ಅವರಲ್ಲೊಬ್ಬಳು 22 ಪಶ್ಚಿಮಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಸೂದ್ಯನನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಮೊಸಳೆಯು ನುಂ ಗಿಬಿಡಲಿ, ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟುವ ಚಂದ್ರನನ್ನು ರಾಯವೇ ನುಂಗಿಬಿಡಲಿ, ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ವಿಪತ್ತುಒದಗಲಿ, ಮಿಂಡನಿಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ, ಸಂಗತಿಯರಿಗೆ ಉ ಕ್ಲಾಸವಾಗಲಿ (' ಎಂದು ಮಾರಿಗೆ ಹರಕೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಳು. ಜಾರೆ ಯರು ಬಿಳಿಯರೆ ಬಿಳಿಯ.ಬಣ್ಣದ ಆಭರಣಗಳಿಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು, ಕರಿಯ ನಿರೆ ಕುಪ್ಪಸ, ಇಂದ್ರನೀಲರತ್ನ ದಾಭರಣ, ಕನ್ನೈದಿಲು, ಕಾಡಿಗೆ, ಕ ಸೂರಿ ಮೊದಲಾದುವುಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಕಗ್ಗತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಪನೇ ಸಿ ಯಾಕೃತಿಯಾಗಿರುವಂತೆ ಸಂಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಪ್ಪ "ಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರೋದಯವಾಯಿತು. ಬ್ರಹ್ಮ ರೂರ್ವ ಪಶ್ಚಿವ, ಗಿರಿಗಳನು ತೂಗಿಡಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ, ಪಕ್ಷಿವಗಿರಿಯ ತೂಕ ವು ಸ ಕಡಿಮೆ ಯಾಗಲು, ಅದರ ಮೇಲೆ ಸಮತೂಕಕಾ \ ನರ್ತದ 7ು:ಎಲ ಜಿಯೋ ಎಂಬಂತೆಯೂ, ಮೋಹರಹಿತರುಗಳನ್ನು ಸುಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಇಥನೆಂಬ ವನು ತೆರೆದ ಅಗ್ನಿನೇತ್ರವೋ ಎಂಬಂತೆ ಪೂರ್ವಾದ್ರಿ ಯಮೇಲೆ ಕೆಂಪಾದ ಚಂದ್ರಮಂಡಲವು ಉದಿಸಿತು ಕಾಲನೆಂಬ ಆಕಿ ಣಿಗಾರನು ಇವನ ಓಲಗಸಾಲೆಯಲ್ಲಿ ರತ್ನದ ಟೆ ತನ್ನಿಟ್ಟು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಅದನ್ನು ಚಿನ್ನದ ಚೆಂಡನ್ನಾಗಿಯೂ ಮುತ್ತಿನ ಚೆಂಡನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದಂ ತೇ ಚ ವುಮಂಡಲವು ಮೊದಲು ಕೆಂಪಾಗಿದ್ದು ಬಳಿಕ ಹೋಂಬಣ್ಣಕ್ಕೂ ಬಿಳಿಬಣ್ಣಕ್ಕೂ ತಿರುಗಿತು. ಮಗನಾದ ಚಂದ್ರನು ತನ್ನ ಅಮೃತವನ್ನು ದೆವತೆಗಳಿಗಲ್ಲದೆ ಮ ಾರಿಗೂ ಕೊಡದೆ ಹೋದಕಾಣ ಅವನಿಗೆ ಇತ ರರ ದೃಷ್ಟಿ ತಾಗಿ, ಹೀಣತೆಯ ಕಳಂಕವೂ ಉಂಟಾದ ವೆಂಬುದಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಸಮುದ್ರನು ಚಂದ್ರನಮೇಲೆ ಇವು