ಪೂಜ್ಯರಾದ ಮಹೋಪಾಧ್ಯಾಯರು ಧ್ಯಾನಾಸಕ್ತರಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕುಳ್ಳಿರುವರು. ಅಬ್ಬ, ಎಂತಹ ತೇಜಸ್ಸು! ಎಷ್ಟರ ಶಾಂತತೆ!!ಎಷ್ಟು ಗಾಂಭೀರ್ಯ!!! ಸಾಧು, ಪುಣ್ಯಪುರುಷ! ಸಾಧು ಸಾಧು!! ವಿದ್ಯಾ ವಾಗೀಶ ನಾಮದಿಂದ ಮಾನವಜನ್ಮವನ್ನೆತ್ತಿರುವ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸರಸ್ವತಿ ಯೇ ಈ ಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲ ವೇ? ನಿಜ! ನಿಜ!! ನಿಜ!!! ಈಗ ತಿಳಿದೆನು.
ಇದುಲಕ್ಷ್ಮಿಸಾನವಾಪಜ್ಜಲಧಿಗಿದುಮಹಾಯಾನ ಪಾತ್ರ ನಿಯೋಗ । ಕ್ಕಿದುಮುಖ್ಯ೦ಕದ್ದು ಕೊ೦ಬಂಗರಿದು ಹೃದಯಸು ಸ್ಥಾಯಿ ತಾಂ ಸರ್ವಧರ್ಮ । ಕ್ಕಿದುಮಲಂ ರಾಜವಶ್ಯಕ್ಕಿದು ಗುರು ಪದಮುತ್ತುಂಗ ಮಾಂಗಲ್ಯ ಕಾರ್ಯ । ಕ್ಕಿದುಮೂಲ ಸ್ಥ೦ಭವಾದಕ್ಕಿಳೆಗೆ ಮಿಗಿಲು ವಿದ್ಯಾಧನಂ ಸಾರಮಲ್ತೆ ॥ (ಪದ್ಯಸಾರ)
ಎಂಬ ಕವಿವಚನದ೦ತೆ ಸರ್ವಾರ್ಥ ಸಿದ್ದಿ ಪ್ರದಸ್ತುವಾದ ವಿದ್ಯೆಯು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಬೇಕಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ದರ್ಶನಮಾತ್ರದಿಂದಲೇ ಮನೋಲ್ಲಾಸವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಪುಣ್ಯಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಗುರುಕುಲ ವಾಸಮಾಡಿ, ವಿದ್ಯಾಲಾಭವನ್ನು ಹೊಂದುವುದಾದರೆ, ನಮ್ಮ ಕುಮಾರನ ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ತುದಿಮೊದಲೇ ಇಲ್ಲವೆನ್ನಬೇಕು. ಇರಲಿಇನ್ನು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆನು, ( ಮುಂದೆ ಬಂದು ವಿನೀತನಾಗಿ ) ಸಾಧುವರೇಣ್ಯ! ಪಾದಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಿತನಾದ ಕ್ಷೇಮದರ್ಶಿ ನಾಮಕ ದ್ವಿಜನು ನಮಸ್ಕರಿಸುವನು. (ವಂದಿಸುವನು)
ವಿದ್ಯಾ:- ( ಕಣ್ಣೆರೆದು ನೋಡಿ ಪ್ರಸನ್ನತೆಯಿಂದ) - ಶ್ರೇಯೋಸ್ತು; ಸುಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಳಿತುಕೊ' ..
ಕ್ಷೇಮ:- (ಕುಳಿತು ವಿನಯದಿಂದ) ' ಅನುಗೃಹೀತನಾದೆನು.'
