6
ಚಿನ್ನದ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಅದರ ಮೆರಗಿನ ಹೊಳಪಿಗೆ ಮುಖವು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ "ಎಲಾ, ಸುವರ್ಣಶೇಖರನೆ! ಎಷ್ಟು ಸುಖಿಯೋ ನೀನು!" ಎಂದು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನು. ಇವನು, ಹಲ್ಲು ಕಿರಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವೂ ಹಲ್ಲು ಕಿರಿದು ನಗುತ್ತಿದ್ದಿತು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಸುವರ್ಣಶೇಖರನ ದಡ್ಡತನವನ್ನು ತಿಳಿದು ಆತನನ್ನು ಅಣಕಿಸಬೇಕೆಂದು ಆ ಪಾತ್ರೆಯು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಿತು.
ಸುವರ್ಣಶೇಖರನೇನೋ ಸುಖಪುರುಷನೆಂದು ಅಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಗುವಷ್ಟು ಸುಖವಾಗಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಅಸಮಾಧಾನವಾಗಿದ್ದನು.
ಎರಡನೆಯ ಪ್ರಕರಣ.
ಸುವರ್ಣ ಶೇಖರನು ಪದ್ದತಿಯಪ್ರಕಾರ ಒಂದು ದಿನ ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಸುವರ್ಣದ ರಾಶಿಯ ನಡುವೆ ಕುಳಿತು ಬಹು ಸಂಭ್ರಮದಿಂದಿರುವಾಗ, ಅಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ನೆರಳು ಕಂಡಿತು. ಕೂಡಲೆ ಸುವರ್ಣಶೇಖರನು ಧಿಗ್ಗನೆದ್ದು ತಲೆಯನ್ನೆತ್ತಲು ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿಯ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಅಪರಿಚಯಸ್ಥನೊಬ್ಬನು ನಿಂತಿರುವಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಆತನು ಇನ್ನೂ ಪ್ರಾಯಸ್ಥನು, ಹಸನ್ಮುಖಿ ಸುವರ್ಣಶೇಖರನಿಗೆ ಏನೂ ತೋರದು. ಅವನಿಗೆ ಸುವರ್ಣದ ಚಿಂತೆಯೇ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆವರಿಸಿರುವುದರಿಂದ ಆ ಅಪರಿಚಯಸ್ಥನ ಹಸನ್ಮುಖದ ಭಾವದಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ಆ ಚಿನ್ನದ ಕಾಂತಿಯೇ ತೋರುತ್ತಿದೆ. ಇದೇನು, ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆತನು ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿಗೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದರೂ
